Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |           na preferansie.~- Ma się wiedzieć. Cóż pan myślisz, że mi
 2  I,4 |            że mi wygodniej nic nie wiedzieć; jestem już nawet tak stary,
 3  I,6 |       fałszywie skromna, ażeby nie wiedzieć, że się podobam... mój Boże!
 4  I,9 |           się i płakałaś. Czy mogę wiedzieć, z jakiego powodu?~Dziewczyna
 5  I,10|        Stachem od dawna, więc musi wiedzieć wszystkie jego tajemnice.~
 6  I,13|            już wiem, co potrzebuję wiedzieć.~- Bo pan dobrodziej złudzony
 7  I,13|                Ja bym tylko chciał wiedzieć: co się takiemu zdaje, co
 8  I,14|        duchu wymówki:~"Po co on ma wiedzieć, że nas interesuje jego
 9  I,14|          Wokulski nie ma obowiązku wiedzieć o tym, a upomnieć się musiał.~-
10  I,15|               Naprzód - należałoby wiedzieć, czy panna Izabela może
11  I,17|              O jeszcze nie miałbym wiedzieć. Ale pan słyszał... ~- Tylko
12  I,19|           lepiej niż ja musicie Wy wiedzieć, drodzy Państwo, którzy
13 II,1 |            to pytam, co bym chciał wiedzieć. ~- Mój kochany - odparł -
14 II,2 |   kombinacja ze Stachem? Bóg raczy wiedzieć. Tam gdzie serce wchodzi
15 II,3 |         dawaj... A ty jeden chcesz wiedzieć, za co zarobisz takie pieniądze.
16 II,4 |             O niej nigdy nie można wiedzieć: co zrobi i dokąd zaprowadzi...
17 II,6 |       tuzinów... ~- Może o tym nie wiedzieć - przerwała wdówka. ~- Ach,
18 II,12| przeprowadzam mój program.~- Wolno wiedzieć, jaki? ~- Owszem, nawet
19 II,17|        Zapomniałem, że Szuman musi wiedzieć o wszystkim. To także talent...~-
20 II,17|          stanowczy, a przynajmniej wiedzieć, czego chce... Cóż, odniósł
21 II,17|        Wąsowska powstając. - Wolno wiedzieć, jakie pan ma zamiary?...~-
22 II,19|           odkrył?...~- Skądże mogę wiedzieć?... - spytał Rzecki, któremu