Tom,  Rozdzial

 1  I,7 |           go opuściły.~Wtem drgnął; usłyszał imię panny Izabeli i spostrzegł,
 2  I,8 |          wciąż rachował. Wtem znowu usłyszał nieznośny głos Mraczewskiego,
 3  I,12|           trzecim piętrze, Wokulski usłyszał silny bas męski, który mówił:~-
 4  I,12|      szepnął Wokulski.~W tej chwili usłyszał charakterystyczny szelest:
 5  I,12|          obok maneżu Wokulski znowu usłyszał trzaśnięcie batem, po którym
 6  I,12|      Wchodząc powtórnie do stajenki usłyszał znowu charakterystyczny
 7  I,13|       bolesnych medytacjach, że nie usłyszał otwierania drzwi do pokoju
 8  I,17|             zmiarkować. Dopiero gdy usłyszał zamykanie drzwi, zasuwanie
 9  I,19|         pana Tomasza. W przedpokoju usłyszał, że Wokulski oburącz ściskając
10 II,3 |             po podniesieniu kurtyny usłyszał na scenie frazes wypowie-dziany
11 II,6 | odpowiedziałby, że jest ciszą.~Wtem usłyszał szybki bieg za sobą. Gonił
12 II,7 |     służącego, że jest chory. Nagle usłyszał za sobą czyjeś kroki i popchnął
13 II,13|         wielkiej litości, kiedym to usłyszał. I zaraz powiedziałem Wysockiej: "
14 II,15|            prowadzona po angielsku. Usłyszał nawet kilka zdań, które
15 II,17|            pojęcia..."~Pewnego dnia usłyszał w przedpokoju głośny spór.
16 II,17|       głosem opowiadał :~- Jakem to usłyszał, wielmożny panie, myślałem,
17 II,17|  kilkanaście kroków od swojego domu usłyszał wołanie:~- Hej!... hej!...
18 II,19|        ażeby zakasować Szlangbauma, usłyszał gwałtowne dzwonienie do
19 II,19|      wspomniał o tym Szlangbaumowi, usłyszał odpowiedź :~- Proszę pana,
20 II,19|         gdyby byli ludźmi..."~Nagle usłyszał łoskot. Spojrzał w głąb
21 II,19|          sklepu, więc około drugiej usłyszał ciche pukanie wewnątrz sklepu
22 II,19|             Około dziewiątej z rana usłyszał, że Szlangbaum uwolnił Gutmorgena,