Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |     życia. Ale też miał on krzyż Pański z babą!~- One to umieją...~-
 2  I,2 | dziewiątą?..~- Także koncept!... Pański zegarek zawsze spieszy się
 3  I,8 |      nosie - ale jako stały gość pański, ośmielę się w zaufaniu
 4  I,10|         jedzie do Bułgarii!...~- Pański brat, inżynier, jeździł
 5  I,10|     mrugając okiem. - Ale na nic pański apetyt, bo ona szaleje za
 6  I,11|     spytał:~- Cóż pan umie? jaki pański fach?~- Fachu, uważa pan,
 7  I,11|       którym roku życia osłabnął pański zapał w tym kierunku?...~
 8  I,12|       potrzebował to powiedzieć. Pański sekret to mój sekret. Pan
 9  I,16|      mówiła: ~- Ojciec mój, jako pański wspólnik, będzie musiał
10  I,18|          podobno szanowny ojciec pański kupuje jutro kamienicę...
11  I,18|         Cynader?.. ~- Łęcki jest pański klient? - pyta piękny brunet. ~-
12  I,19|        Dlaczego mój ojciec kupił pański dom? o tona dziś mniejsza.
13  I,19|           siódmy. ~- Nie, panie. Pański kapitał przynosi trzydzieści
14  I,19|        dziesięć lat... ~- Ale ja pański kapitał wziąłem tylko na
15  I,19|           Tak, panie, ja kupiłem pański dom. Ale przed upływem pół
16 II,2 |         Wokulski, zapewne umorzy pański dług do października, a
17 II,10|        baronowa mówi... Ach, jak pański zegarek głośno puka. Niech
18 II,13|         ich rozpędzi!...~- I ten pański ideał, kiedy prosił Stacha
19 II,17|  ściskając go za rękę. - Adwokat pański zachowuje się tak, jakby
20 II,17|      Mniejsza jednak... Rozumiem pański żal do nas, ależ... są jakieś
21 II,17|        Dobrze!... otóż wytrzymam pański cynizm i będę mówiła nawet
22 II,17|         nie czujesz, że postępek pański był brutalny... Wobec pańskich