Tom,  Rozdzial

 1 II,1 |          wyróżniał się niejaki pan Leon, chłopak jeszcze młody (
 2 II,1 |     posłannictwie Bonapartych, pan Leon mówił o Mazzinim, Garibaldim
 3 II,1 |             Jestem pewien - odparł Leon z zaiskrzonymi oczyma -
 4 II,1 |      wariatów - mruknął Wokulski. ~Leon począł biegać po pokoju
 5 II,1 |       miejscu załamał mu się głos: Leon dostał spazmów. Ledwieśmy
 6 II,1 |        uspokoili. ~Innym razem pan Leon wyrzucał nam brak ducha
 7 II,1 |        wykręcaj się! - zawołał pan Leon. - Chrystus zginął nawet
 8 II,1 |          Serca!... - powtórzył pan Leon. ~Już to Stach w przyjmowaniu
 9 II,1 | spłakaliśmy się wszyscy, kiedy pan Leon opowiadał o tym doskonalszym
10 II,1 |         takiego entuzjasty jak pan Leon. W początkach roku 1861
11 II,1 |             Marzyło mi się, że pan Leon mówi, jak zwykle, o potędze
12 II,1 |         jednakże osłabnął, gdy pan Leon zaczął tłomaczyć, że należałoby
13 II,1 |        przywidziało mi się, że pan Leon proponuje, ażeby kto z obecnych
14 II,1 |          próbę?!... - krzyknął pan Leon załamując ręce. ~Milczenie.
15 II,14|           Tak to rozumiem - odparł Leon. - Jeżeli tam jest z parę
16 II,14|            Nieście! - komenderował Leon.~- A gdzież pana barona?...~-
17 II,14|           służbie!... - zgromił ją Leon. - Wszystkie te rzeczy jaśnie
18 II,14|     miednicę z dzbankiem wody, pan Leon ubrał się we frak, biały
19 II,14|        zaraz tak lecisz? - zapytał Leon. - Ucieknie starej interes
20 II,14|         tylko powoli - upominał ją Leon.~Wbrew przewidywaniom Leona
21 II,14|        nieco przytłumionym głosem.~Leon otworzył drzwi salonu i
22 II,14|        panie, mają kredyt - odparł Leon.~- Głupcze jakiś!... więc