Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |       wiekowy rumak szlachetnej krwi, któremu przypomniał się
 2  I,5 |      wesołym i pięknym księciem krwi jednego z najstarszych domów
 3  I,8 |       ból ich karków tartych do krwi przez chomąto. Czuł obawę
 4  I,10|      ręka poślizgnęła mi się we krwi.~Obok mnie leżał przewrócony
 5  I,10|  Skamieniałem wobec jego zimnej krwi.~Kochany Stasiu, tyś sprytny,
 6  I,10|        którzy dowodzą, że Żydzi krwi chrześcijańskiej używają
 7  I,11| istniała w nim jaka przymieszka krwi?...~Tłumem zwyczajnych śmiertelników
 8  I,13|            Strzały do pierwszej krwi...- zakończył Rzecki ciszej.~-
 9  I,13|        przecież strzelać się do krwi. Niech mnie roztratują,
10  I,13|        doprowadzić do pierwszej krwi. Wtedy baron rozzłościł
11  I,15|      sobie drgające fale młodej krwi. Uśmiechał się do piaskarza
12  I,16|       Zresztą nawet księżniczka krwi mogłaby wyjść za Rossiego
13 II,1 |   ciągle myślałem, że on jest z krwi i kości polityk. Głowę dałbym
14 II,1 |       we dwie doby na zakażenie krwi, tyle tylko mając przytomności,
15 II,6 |         Mam w sobie parę kropli krwi węgierskiej, więc kiedy
16 II,7 |       się jak rumak szlachetnej krwi, niebacznie dotknięty ostrogą. ~
17 II,7 |        rodzą. A co do czystości krwi... Ach, Boże! wielkie to
18 II,8 |      człowieku, co mówiliście o krwi? - spytała panna Izabela
19 II,8 |      Opowiedzcie historię o tej krwi... ~Węgiełek wcale nie zmieszał
20 II,11|         choć to romantyk pełnej krwi, jednak nie będzie naśladować
21 II,17|       sfery wlać trochę świeżej krwi i świeższych poglądów; muszę
22 II,19|        machając ręką. - Czystej krwi polski romantyk, co to wiecznie