Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |           z dziesięć materiałów, kilkadziesiąt barw... Co tu wybrać, o
 2  I,7 |        strąciwszy dla siebie sto kilkadziesiąt rubli składowego i za pośrednictwo.
 3  I,8 | ruszających się pod słońcem, a o kilkadziesiąt kroków dalej leżały zbiorniki
 4  I,8 |      tysięcy ludzi od śmierci, a kilkadziesiąt tysięcy od chorób... Niewielka
 5  I,13|        listowego papieru napisał kilkadziesiąt wierszy, a na kopercie położył
 6  I,13|             mówił sobie baron.~O kilkadziesiąt kroków od niego Wokulski
 7  I,15|        mężów, każdy mężczyzna po kilkadziesiąt żon, księża nie daliby sobie
 8  I,17|     Obermana. - Zgubił czterysta kilkadziesiąt rubli - odparł Rzecki surowo. -
 9  I,17|    zacznie iść robota.~Podał jej kilkadziesiąt rubli zawiniętych w kartkę
10  I,18|          robi aktorom prezent po kilkadziesiąt rubli... Jak mi Bóg miły,
11 II,3 |        mruczy. ~Do tej chwili co kilkadziesiąt kroków, na prawo i na lewo,
12 II,3 |        znam" - mówi do siebie. O kilkadziesiąt kroków dalej widzi: Rue
13 II,3 |             Gdyby mi wystarczyło kilkadziesiąt tysięcy rubli rocznie i
14 II,4 |           o dwu rękach, odkryłem kilkadziesiąt typów zwierzęcych począwszy
15 II,4 |     Kiedy zechcesz. Daj mi tylko kilkadziesiąt franków, gdyż nie mam za
16 II,5 |         cesursie: zjeżdża się po kilkadziesiąt osób. A nawet dziś powinni
17 II,6 |       okrzyków i zatrzymał się o kilkadziesiąt kroków dalej. Widocznie
18 II,7 |       albo z Japonką, byle miała kilkadziesiąt tysięcy rubli rocznie. ~-
19 II,8 |  Wokulski - ponieważ horyzont ma kilkadziesiąt wiorst w promieniu, a cały
20 II,15|         I stał się człowiek. Żył kilkadziesiąt lat, a w ciągu nich tyle
21 II,19|         tysięcy, patrzy nieraz o kilkadziesiąt lat naprzód, a każda rzecz
22 II,19| dopuściło się malwersacji na sto kilkadziesiąt rubli.~Kiedy pan Ignacy