Tom, Rozdzial
1 I,1 | Krakowskiego Przedmieścia niemniej gorąco interesowała się przyszłością
2 I,4 | za szyję i po kilka razy gorąco ucałował go w oba policzki,
3 I,5 | dopiero zrozumiała, jak gorąco kocha tę swoją duchową ojczyznç,
4 I,6 | kobiety, które zdają się tak gorąco szukać Boga, bywają niekiedy
5 I,9 | Wokulskiemu zrobiło się gorąco... Do stolika hrabiny zbliżył
6 I,9 | asystującej tam młodzieży gorąco witał pannę Izabelę, a ona
7 I,9 | wyjścia i zrobiło mu się gorąco na myśl o defiladzie przez
8 I,10| a jednak zrobiło się tak gorąco że nasi zakłuli i zarąbali
9 I,10| dorożki, i powiem, że mi się gorąco zrobiło wobec tego, com
10 I,11| dlatego - odparł hrabia gorąco - ażeby nie mówiono, że
11 I,18| Doskonałe. Ale ja wolę dalej... Gorąco mi... ~- Tam tak samo, ale
12 I,19| a ten Rossi, któremu tak gorąco przypatruje się panna Łęcka
13 I,19| obu znajomych sobie, i gorąco polecił pana Tomasza ich
14 II,2 | walizie czy na podłodze. ~- Gorąco, panie Wirski - dodał -
15 II,5 | Izabela?..." Zrobiło mu się gorąco i z wolna uczuł jakąś przemianę
16 II,9 | bywasz u tej pani Stawskiej?~Gorąco mi się zrobiło.~- Przepraszam
17 II,10| Było mi na przemian zimno i gorąco, kiedym słuchał tej perory
18 II,13| witając się z nim niezwykle gorąco. - Czy wie pan, że przyjechał
19 II,16| panów...~Młody człowiek gorąco ścisnął go za rękę.~- Daję
20 II,17| koszulę. Było mu duszno, gorąco i zdawało mu się, że go
21 II,17| rozrzewnienia; podbiegł do niej i gorąco ucałował jej rękę.~- Nie
22 II,19| sprowadza!... - zawołał, gorąco ściskając kochanego przez
|