Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |            od dwu tygodni, może od dziesięciu dni widzę, że ojciec miewa
 2  I,6 |             że przegrałem osiem do dziesięciu rubli, a wygrałem około
 3  I,6 |           się u swego lokaja, a od dziesięciu dni jej ojciec na swoje
 4  I,8 |          mieszkania i nawet ich od dziesięciu miesięcy nie widział. Tu
 5  I,9 |          tej nie można ofiarowywać dziesięciu półimperiałów."~Więc rozwinął
 6  I,10|      siebie uwagę policji. W ciągu dziesięciu dni, nic więcej, tylko trzy
 7  I,11| hrabia-Anglik.~- Co mnie za zysk z dziesięciu tysięcy? - zaprotestował
 8  I,13| podniesionym głosem:~- Czytając od dziesięciu lat, jak łają nas za zbytki,
 9  I,16|          za ten dom?~- Sto, do stu dziesięciu tysięcy rubli... Cokolwiek
10  I,16|        tysięcy rubli, przyniosą ci dziesięciu tysięcy rocznie." Jeszcze
11  I,18|       Ignacego pochodzi sprzed lat dziesięciu, krawat sprzed pięciu, a
12  I,18|          za nią, runął z wysokości dziesięciu piętr na ziemię. ~- Jezus
13  I,18|        drogą, szkoda tej podróży i dziesięciu tysięcy rubli... Mój Boże!
14  I,18|            Łęcki - żądam tylko stu dziesięciu... I zdaje mi się, że kiedy
15  I,19|         naszej sumy nie można mieć dziesięciu tysięcy rubli procentu.
16 II,6 |    Zapełniam sobie pustkę życia. Z dziesięciu tych, którzy mi się oświadczają,
17 II,7 |            uczciwego kupca aniżeli dziesięciu austriackich hrabiów. Znam
18 II,9 |       Złożą się we trzech, bodaj w dziesięciu, i zaparszywią Krakowskie
19 II,11|       samymi słodyczami obdzielała dziesięciu, nawet w znakomicie większych
20 II,12|       ofiarować pani Krzeszowskiej dziesięciu tysięcy rubli, ale nawet
21 II,13|          się z taką wiązać, co się dziesięciu wysługiwała."~A ona na to
22 II,17|             Przysięgam pani, że od dziesięciu tygodni nie czułem się tak