Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          a poważne damy, mające córki na wydaniu, nieraz mówiły:~-
 2  I,5 |         gabinet własny, gabinet córki, sypialnią dla siebie, sypialnią
 3  I,5 |       dla siebie, sypialnią dla córki, pokój stołowy, pokój dla
 4  I,5 |      oczarowany pięknością jego córki, zaszczycał go swoją przyjaźnią
 5  I,5 |       nimi damy mające brzydkie córki, z pozostałą zaś resztą
 6  I,5 |      dumna, że wielbiciele jego córki zupełnie potracili głowy.
 7  I,6 |     albo należą do wyprawy jego córki.~Zasyłam ci tysiące pocałunków,~
 8  I,6 |     dobrze.~- Słyszę - rzekł do córki uśmiechając się - że panienka
 9  I,6 |         obawa rozlana na twarzy córki od jego spokoju. Uśmiechnął
10  I,8 |         skutkiem śmierci naszej córki trochę zdenerwowana i niekiedy...
11  I,10|   zapłacę, bo mnie potrzeba dla córki, co po pańskim Nowym Roku
12  I,10|        zapłacę, bo to dla mojej córki...~- Nie mam, bracie, daję
13  I,10|         rodzin mających dorosłe córki tudzież wdów i panien na
14  I,18|     nieutulonym żalu po stracie córki tę jedną ma dziś pociechę,
15  I,18| rozumysz pan, zapysała dla jego córki... ~- A jeżeli ona nic nie
16 II,3 |  Elizejskich po to, ażeby..jego córki mogły chorować na nerwy
17 II,10|      Helenko? - zwróciła się do córki pani Misiewiczowa robiąc
18 II,11|    Widzisz, Helenko - rzekła do córki - że to dziś bal u księcia.~
19 II,12| niedługo umrę - mówił nieraz do córki. - Mam jednak tę satysfakcję,
20 II,12|    kogoś protegować, albo miały córki na wydaniu i nawet nie taiły
21 II,13|    którą przerażała stanowczość córki dotychczas tak łagodnej
22 II,14|    byłeś nawet na grobie naszej córki...~W taki sposób baron zainstalował