Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |   taktu, ale - doświadczenia - ciągnęła hrabina, skromnie spuszczając
 2  I,7 | rumieniec wrócił jej na twarz. Ciągnęła dalej:~- Zapewne pan sprzeda
 3  I,8 |       kłaniając się.~- Panie - ciągnęła dalej rozdrażniona dama -
 4  I,9 |    powiedzieć, że nie zawsze - ciągnęła hrabina. - Jestem stara
 5  I,9 |     Jest panem bardzo zajęta - ciągnęła hrabina z uśmiechem - jest
 6  I,9 |       młodość...~Otarła oczy i ciągnęła dalej:~- Bardzo... bardzo
 7  I,9 |        grudę ziemi.~- Nie ma - ciągnęła prezesowa widząc jego zakłopotanie. -
 8  I,10|   gdzieś do krawędzi horyzontu ciągnęła się równina, a na niej -
 9  I,10|       dzień pogodny ; od rzeki ciągnęła surowa wilgoć. Przetarłem
10 II,2 |  Rządca ukłonił się. ~- Albo - ciągnęła baronowa - pan Wokulski
11 II,2 |       niedołęga -Maruszewicz - ciągnęła baronowa - nawet on po całych
12 II,2 |       trochę do niej podobna - ciągnęła sędziwa dama wzdychając
13 II,2 |          mateczko!... ~- Tak - ciągnęła matka z uniesieniem. - My
14 II,2 |      drutami. ~- Proszę pana - ciągnęła staruszka - jeżeli mamy
15 II,2 |      się. ~- Więc mówię panu - ciągnęła staruszka, bystro patrząc
16 II,4 |         wzdłuż jednej ze ścian ciągnęła się ława czy tapczan, a
17 II,6 |    wyjechała za folwark. Droga ciągnęła się aleją lipową, mającą
18 II,12|           Jeszcze w Zasławku - ciągnęła panna Izabela - wspomniałam
19 II,12| zdziwieniem.~- Powiem ci coś - ciągnęła pani Wąsowska tonem niezwykłego
20 II,13|   pojechali.~- Co to znaczy? - ciągnęła pani Wąsowska. - Wyglądasz
21 II,17|       zaraz wyjechać na wieś - ciągnęła dalej. - Kto słyszał siedzieć
22 II,17|  Wąsowska.~- Trzeba jej było - ciągnęła - od razu wyłożyć swoje