Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           sklepie pustki.~Pewnego wieczora w czasie nieobecności pryncypała,
 2  I,4 |          przez Dunaj trwającej od wieczora do nocy. Płynąłem sam i
 3  I,17|       wielkie pieniądze? Był tu z wieczora i przysięgał, że zabiję
 4  I,18|         przez zmarnowanie jednego wieczora narobiłem tyle zamętu w
 5 II,1 |        powiedzieć.) ~Jednego tedy wieczora piję u siebie herbatę (Ir
 6 II,1 | Demostenes. ~Pamiętam, że pewnego wieczora na licznym zebraniu ludzi
 7 II,1 |         nocleg; to znowu wpadał z wieczora i w odzieniu rzucał się
 8 II,1 |           wytarła się nim pewnego wieczora tak starannie od stóp do
 9 II,7 |    Wokulski już po raz drugi tego wieczora zarumienił się jak wyrostek.~"
10 II,8 |           sposępniał i od rana do wieczora albo kleił, albo puszczał
11 II,9 |           tam siedzieć od rana do wieczora. Niechby się nawet pani
12 II,9 |           przeczucia.~Tego samego wieczora chciałem pobiec do moich
13 II,9 |         Naturalnie, ponieważ tego wieczora musiałem pójść nie tyle
14 II,10|       STAREGO SUBIEKTA~ ~"Jednego wieczora, zaraz po ósmej, poszedłem
15 II,10|        smutny, że Helunia pewnego wieczora zapytała babki: czy pan
16 II,12|      myślał Wokulski. Pewnego zaś wieczora rzekł do niej :~- Wie pani,
17 II,13|  ważniejsza, zaczął bywać każdego wieczora. Przychodził dosyć późno,
18 II,17|     fotelu w salonie i drzemał do wieczora. Gdy zaś na ulicach zapłonęły
19 II,17|          po co ich tępić..."~Tego wieczora Wokulski pierwszy raz wyszedł
20 II,17|         Siedzieli obaj do późnego wieczora.~W kilka dni rozeszła się
21 II,19|          mówił do siebie.~Pewnego wieczora, kiedy pan Ignacy siedząc