Tom,  Rozdzial

 1  I,4 | sentymentalne. Zraziły mnie dopiero twoje krótkie odpowiedzi.~- Alboż
 2  I,9 |        opuścił. Pozwolisz, że ułożę twoje imperiały na wierzchu, dla
 3  I,9 |           tym goręcej, że przybycie twoje do nas łączy się z bardzo
 4  I,12|          nie wiem o co, bo interesa twoje są czyste. Ale w tej chwili,
 5  I,13|         napisać aforyzmu: "Pokaż mi twoje włosy, a powiem ci, kim
 6  I,16|         Kapuletów...Zresztą - tylko twoje nazwisko jest dla mnie nieprzyjazne,
 7  I,16|             Nędznikiem będę, jeżeli twoje trzydzieści tysięcy rubli,
 8 II,1 |               Dziwnie mi wygląda to twoje wybieranie się w drogę -
 9 II,1 |           brata, abyś mógł uspokoić twoje serce rozgniewane na nas,
10 II,3 |            Stanisławie Piotrowiczu, twoje szczęście, żeś przyjechał... ~
11 II,3 |     Wokulskiemu bilet na rzeczy. ~- Twoje szczęście, żeś przyjechał -
12 II,3 |            No, pięćdziesiąt tysięcy twoje... Bardzom kontent... ~-
13 II,4 |       podłogę. ~"Dobrze ci tak! tam twoje miejsce... - myślał Wokulski. -
14 II,4 |               Jeżeli poezja zatruła twoje życie, to któż zatruł ją
15 II,4 |               To oni winni, oni, że twoje serce, zamiast śpiewać,
16 II,8 |         wart, i... może odnajdą się twoje warsztaty. ~Chłopak pochylał
17 II,14|       Opuścisz mnie?~- Zapewne.~- A twoje długi?~Baron powstał z krzesła.~-
18 II,14|             całując lica, patrząc w twoje oczy..."~W kilka dni wpadł
19 II,15|           ustępować innym, szanował twoje kaprysy...~- Wynagradzając
20 II,17|            zobaczysz nieprzyjacioły twoje u podnóżka nóg twoich...
21 II,19|          ponurym nastroju.~"Już tam twoje gadanie więcej mi zaszkodzi