Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |             humor, przychodziła tu i szeroko zasiadłszy na kanapie, prawiła
 2  I,6 |             Panna Izabela słuchała z szeroko otwartymi oczyma.~- Czy
 3  I,9 |      wstrząsnął się i patrzył gdzieś szeroko otwartymi oczyma.~- Co tobie? -
 4  I,10|             Nie ma pan? - powtórzył, szeroko otwierając oczy. - To po
 5  I,10|            skończył, Franc wzdychał, szeroko rozsiadając się na kanapie,
 6  I,11|    niezręcznych dzieci, którym z ust szeroko otwartych wygląda zdrowie.~
 7  I,12|           licytował do tej sumy.~Żyd szeroko otworzył oczy.~- Jak to?...
 8  I,13|          węgierski.~Uczony egiptolog szeroko otworzył oczy i przełknął
 9  I,17|            dniu?... - spytał Rzecki, szeroko otwierając oczy. ~- Mniejsza
10  I,18|          spytał zdumiony pan Ignacy, szeroko otwierając oczy. ~- Idę
11  I,18|         ruchu, jak człowiek śpiący z szeroko otwartymi oczyma. ~Kto by
12  I,18|             i że widzi Wokulskiego z szeroko otwartymi oczyma, zapatrzonego
13 II,6 |            majątku? - spytała wdówka szeroko otwierając oczy. ~- Nie
14 II,6 |             którą Wokulski ucałował, szeroko otwierając oczy ze zdziwienia. ~
15 II,11|                Wiem ja, dlaczego tak szeroko rozpisałem się o sprawie
16 II,13|          przed muzykiem, ten naprzód szeroko otworzył oczy, potem zmarszczył
17 II,15|              w rozmowę z Wokulskim i szeroko zaczął mu opowiadać o siostrze
18 II,15|         Izabela przypatrywała mu się szeroko otwartymi oczyma. W tej
19 II,17|        Wokulski siedział milczący, z szeroko otwartymi oczyma. Wreszcie
20 II,17|         powtórzył Wokulski.~Węgiełek szeroko opowiedział mu, że już ma
21 II,17| Nieporozumienia?.. - spytał Wokulski szeroko otwierając oczy.~- Tak,