Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |          Franc odmierzył jakiejś kobiecie za dziesięć groszy rodzynków.
 2  I,8 |      wszędzie, jak myśl o tamtej kobiecie chodziła za nim wszędzie
 3  I,12|    sprzedałeś się na męża starej kobiecie, a teraz masz!... Przez
 4  I,19|             Tylko dla dogodzenia kobiecie... wiem... Ze wszystkich
 5 II,2 |          spróbuję rozwiązać ręce kobiecie, a i to coś znaczy. ~Po
 6 II,4 |      Kupcowi trzeba subiektów, a kobiecie bijących przed nią czołem,
 7 II,4 |         nieszczęśliwej a pięknej kobiecie, której mąż gdzieś zginął. ~"
 8 II,4 |    przekazać moją władzę jakiejś kobiecie. Byle, rozumie się, osoba
 9 II,4 |    głodnemu psu aniżeli oddać je kobiecie, która nawet nie domyśla
10 II,7 |       kochać się w jakiejś innej kobiecie, nie w niej. Żenić się dla
11 II,9 |    zmartwienia. Jej, tej świętej kobiecie, wytoczyć proces o kradzież!...
12 II,9 |          chce tej nieszczęśliwej kobiecie wydrzeć ostatni grosz...
13 II,10|        Komu to myśleć o podobnej kobiecie...~A teraz opiszę tragedię,
14 II,11|          próbuj pan... Na żal po kobiecie jedynym lekarstwem może
15 II,11|       zacałować przy tej pięknej kobiecie.~Nie chcę się uprzedzać,
16 II,13| sprawiedliwości, który zdeptanej kobiecie przyniósł spokój i przebaczenie.~
17 II,14|       który wytoczyłbym uczciwej kobiecie o kradzież lalki... Między
18 II,15|           mówił. - Takiej jak ty kobiecie nie wystarczy powszedni
19 II,16|        mruku może się kochać?... Kobiecie potrzeba okazywać uczucie,
20 II,17|         jak ja myślał o podobnej kobiecie. Ale jest tu ktoś niebezpieczniejszy...
21 II,17|       razu nie poznać się na tej kobiecie i zrobić ją bożyszczem dlatego