Tom,  Rozdzial

 1 II,3|         są w sali jadalnej... Pan Jumart niecierpliwi się... ~- Któż
 2 II,3|           się... ~- Któż jest pan Jumart? - spytał Wokulski. - Marszałek
 3 II,3|      pańskim salonie przyjęć. Pan Jumart jest bardzo zdolny człowiek,
 4 II,3|       fraku i białym krawacie. ~- Jumart... - odezwał się ten pan
 5 II,3|   kilkanaście kroków korytarzem i Jumart otworzył drzwi wspaniałego
 6 II,3| wprowadzić interesantów? - spytał Jumart. - Ci nie są, zdaje mi się,
 7 II,3|      którzy byli u pana? - spytał Jumart. - Ludzie jak inni: przewodnicy,
 8 II,3|       rzekł. ~- Widzi pan - mówił Jumart przebierając palcami po
 9 II,3|           Ja jestem kupcem, panie Jumart - odpowiedział Wokulski,
10 II,3|        dwu uniwersytetów - odparł Jumart. ~- I spełniasz pan rolę... ~-
11 II,3| powiedzieć - przerwał śmiejąc się Jumart. - Pracuję, panie, aby żyć
12 II,3|            Wokulski poruszył się. Jumart wstał z krzesła i ukłoniwszy
13 II,3|         na manię wynalazków i ten Jumart ze swoją klasyfikacją człowieczego
14 II,3|       jeszcze o jego wydatkach. ~"Jumart ma rację - szepnął. - Złodzieje
15 II,3|        wycieczkach towarzyszył mu Jumart i prowadził go do miejsc,
16 II,4|      pokoju. Po chwili ukazał się Jumart. ~- Wynudził pana stary -
17 II,4|         spytał niedbale Wokulski. Jumart wyciągnął naprzód dolną
18 II,4|          człowieka - odpowiedział Jumart - który sądzi, że uda mu
19 II,4|          z nim tę dziwną rozmowę, Jumart sam mu ją ułatwił. Ledwie
20 II,4|      Profesor magnetyzmu - odparł Jumart - znakomity człowiek...Mieszka
21 II,4|             To są media - szepnął Jumart. -Na nich Palmieri pokazuje