Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |             zmniejszał się. Wtedy w głębi sklepu ukazywała się gruba
 2  I,6 |          machiny pracujące gdzieś w głębi owego pierścienia gór i
 3  I,6 |            drży i słychać turkot) z głębi jeziora czarnych dymów i
 4  I,7 |        witał ją niskimi ukłonami. W głębi pan Lisiecki, podczesując
 5  I,9 |        gmachy można by sądzić, że w głębi naszej planety mieszkali
 6  I,9 | Jednocześnie przy czwartym stole, w głębi kościoła, spostrzegł hrabinę
 7  I,9 |       wydobyte z chustki do nosa.~W głębi kaplicy, w powodzi światła,
 8  I,10|        uchylił drzwi i zobaczyłem w głębi zawieszone u sufitu: farby
 9  I,11|        cicho przemknął nietoperz; w głębi parku kwilił żałośnie jakiś
10  I,11|  Instynktownie rozejrzał się. Był w głębi Łazienkowskiego parku, na
11  I,12|           Oto - szeptał mu gdzieś w głębi mózgu - oto jak mści się
12  I,13|            nikogo nie interesuje, w głębi duszy Szuman wierzył, że
13  I,17|       pożegnał go niskim ukłonem; w głębi zaś sklepu było jeszcze
14 II,1 |        kiedyś taki mądry... Stach z głębi znowu wysunął ręce, znowu
15 II,2 |         grzecznym ukłonem, myśląc w głębi duszy, że nie godzi się
16 II,3 |           lewo i staje zdumiony. ~W głębi na lewo widać jakiś potężny
17 II,3 |            kępy drzew jak ogrody; w głębi widać było rzekę, nad którą
18 II,4 |             Ale czym?..."~Wówczas w głębi mroku, nazywającego się
19 II,7 |           kroki i popchnął drzwi.~W głębi pokoju zobaczył całe towarzystwo,
20 II,8 |          zarżał; odpowiedziało mu w głębi lasu inne rżenie i tętent.
21 II,9 |            oba lufciki otwarte, a w głębi widać... ją samą, jak przypatruje