Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |    rzeczywistością, dlaczego te dziwne budynki nie miałyby stwierdzać
 2  I,9 |          Przychodzi mi do głowy dziwne pytanie - dodała po chwili -
 3  I,10|       dzieciństwa robił na mnie dziwne wrażenie.~W szeregach pomimo
 4  I,11|      Rzeckiemu dzień i godzinę.~Dziwne to bywały epoki dla Wokulskiego.
 5  I,14|       jej do głowy niesłychanie dziwne kombinacje.~"Co za szczególny
 6  I,16|            całą..."~Jakież było dziwne między nimi podobieństwo:
 7  I,16| falowania zorzy północnej i owe dziwne melodie, bez tonów i bez
 8  I,17|  nielicznym otoczeniu. Jakie to dziwne!...~- Ma rację, jeżeli pełny
 9 II,1 |   wykłady jako wolny słuchacz. ~Dziwne było jego pożegnanie ze
10 II,3 |      paryżanie (co byłoby mniej dziwne) ani nawet K. Baedeker,
11 II,4 |       swego numeru. ~"Cóż to za dziwne miasto - myślał - gdzie
12 II,4 |     rozmowy, tkliwe spojrzenia, dziwne półsłówka, wszystkie sprawozdania
13 II,8 |        miejscu. I nie jestże to dziwne, że ja sam, zamiast bawić
14 II,11|         za to mnie zdarzyły się dziwne wypadki.~Przed południem (
15 II,12|      Odtąd zaczęło się dla niej dziwne życie. Ktokolwiek przyszedł
16 II,13|       moja kuzynka robi na mnie dziwne wrażenie. Dawniej uważałem
17 II,17|        Ochockiego.~- Prawda, że dziwne?... - ciągnął Ochocki -
18 II,19|         znowu przypominał sobie dziwne, a nic dobrego nie zapowiadające
19 II,19|        o Wokulskim, lecz bardzo dziwne.~W końcu września wieczorem
20 II,19|       pewnego stopnia wyjaśniły dziwne postępowanie Wokulskiego.~
21 II,19|        wszystkie wydają się nam dziwne - odparł zirytowanym głosem