1-biedn | biedu-chodn | chodz-defek | defil-ducho | duchy-flasz | flegm-guwer | guzam-kacpr | kadz-kondy | kones-laja | lajda-marne | marni-mular | mulni-naraz | narko-nieum | nieur-odbie | odbij-ogrod | ogrom-ozeni | ozieb-plamk | plane-pojed | pojel-posta | poste-prusa | prusk-przyc | przyd-rejen | rejes-rozwi | rozwo-sklon | skner-spraw | sprez-szale | szalo-tlumi | tlumo-uklad | uklon-utysk | utytu-witaj | wital-wycze | wyczy-wyrob | wyrok-zacof | zacyt-zapra | zapre-zbomb | zboza-zmruz | zmusi-zzyma
Tom, Rozdzial
6013 II,13| usta, jakby pod wpływem narkotyku.~"Straszna rzecz! - pomyślał
6014 I,13| donosi innym. Mógłby mi narobić kłopotu, gdyby nie te czterysta
6015 I,9 | będzie się wściekać... To jej narobię... Cha... Cha!... Ale...
6016 I,18| zmarnowanie jednego wieczora narobiłem tyle zamętu w sklepie, to
6017 I,13| mnie urządzi... Co oni mi narobili, ci moi kochani sekundanci?...
6018 II,3 | mnie istnieją tylko cztery narodowości bez względu na języki. Numer
6019 I,10| zbogacili się na funduszach narodowych i - nic. Ehe! He!...~- W
6020 I,3 | Na każdą Wigilię Bożego Narodzenia Mincel dawał nam podarunki,
6021 II,10| kochany Stach.~Zaraz po Bożym Narodzeniu zainstalowałem panią Stawską
6022 II,9 | nim, ks. Broglie za nim, w narodzie większość za nim.:. Można
6023 II,3 | hotelu i wpadł do pierwszej narożnej kawiarni. O co go pytano,
6024 I,19| należność, a pan nie potrzebuje naruszać swego procentu. Śmiało możecie
6025 I,8 | dziwak, i jego żona, trochę narwana. Nawet skuzynowani ze mną,
6026 II,17| Wokulski.~-.Co tam Klejn, narwaniec!... Dobry chłopak, ale żaden
6027 II,7 | Ale panna oszukująca narzeczonego jest zupełnie nowym zjawiskiem..."~-
6028 II,15| przedślubnym?... Niezbyt hojny narzeczony: kocha jak trubadur, ale...~-
6029 II,17| bardziej skomplikowanych narzędzi i wziął się do roboty jak
6030 II,16| sprzedał sklep Żydom. Radca narzeka, że Żydzi zabierają mu trzecią
6031 I,13| ulubionej specjalności i narzekań, iż nikogo nie interesuje,
6032 I,9 | książę nieledwie mu się narzuca, a wszyscy chórem uważają
6033 I,14| asystowali jej, zresztą nie narzucając się zbytecznie, marszałek
6034 I,6 | zwracania pożyczki.~Nie narzucam się, tylko proponuję. Rozważ,
6035 I,13| niebieskim i w paltocie narzuconym na ramiona. Jego klacz wobec
6036 I,12| Przysięgnę, że to on, nikczemnik, nasadził na mnie tych bandytów...
6037 I,10| wydobył stamtąd klucz.~- Naści - rzekł - otwórz ten kufer
6038 I,17| który zabija się pracą nad naśladowaniem cudzych podpisów... Czekam
6039 I,10| nałykał dymu, a moc się nasłuchał!... Wystarczy mi tego na
6040 II,14| przymkniętych drzwi salonu nasłuchiwała, kto rozmawia z Marianną.~
6041 II,10| biedactwo, ciągle czeka, nasłuchuje i wypatruje, czy Ludwik
6042 II,10| rachunek jest dokładny.~Naśmieliśmy się oboje z panią Stawską
6043 II,4 | takiego kupca nie powinni naśmiewać się ludzie. ~Wokulski podniósł
6044 II,17| sto tysięcy rubli długów.~Nastało długie milczenie. Wokulski
6045 I,10| zakończył, że dopiero wówczas nastanie raj na ziemi, kiedy wszystko
6046 II,6 | listę wielbicieli, którzy nastąpią po nim, a w czasie antraktu
6047 II,3 | pożegnawszy się. ~Po nim nastąpiła paru minutowa przerwa. Wokulskiemu
6048 I,11| Czy pan rozumie, jaki nastąpiłby przewrót w świecie po podobnym
6049 II,19| dziwię, że to tak późno nastąpiło!... - odparł Ochocki wzruszając
6050 II,9 | wszystkie wypadki, które później nastąpiły.~Otóż po wizycie tego adwokata
6051 II,8 | chłopak kredensowy i pokojówka nastawiali samowar. ~- Niech pan zaczeka,
6052 II,19| co matka wróciła z pola i nastawiła wieczerzę, aż tu w zamku
6053 II,10| nie pozmywane, samowar nie nastawiony, a nad spuchniętą biedaczką
6054 II,17| złorzeczyli; widział swego następcę, do którego dziś zaczęły
6055 II,16| Polaków; a nawet synowi następcy tronu niemieckiego radził
6056 II,3 | korespondencyj uderzyła Wokulskiego następna: "Osoba młoda, elegancka
6057 II,4 | żyje, czy umarł?" Po czym następował rejestr dat i miejscowości,
6058 II,17| się taka sprawa wykryje, następstwa muszą być bardzo przykre
6059 I,6 | a nade wszystko pomyśl o następstwach.~O ile cię znam, byłabyś
6060 II,10| jest bezbożnikiem.~Teraz następuje wypadek główny, który opowiem
6061 II,11| poznałem, że mu coś dolega i nastraja go na ton ironiczny:~- Byłeś
6062 I,5 | służyć kilku pokoleniom, nastrajał go na jakiś ton uroczysty.~
6063 I,12| Pan zużytkować. Okazja zaś nastręcza się, gdyż o ilem słyszała,
6064 I,12| razem nie postąpisz Pan z nastręczającą się okazją jak z wekslami
6065 II,7 | kokietować go, do czego ciągle nastręczała się sposobność, zachowuje
6066 II,9 | który prosił mnie, ażebym mu nastręczył do nabycia jaką kamienicę.
6067 II,9 | co pan robisz dla kraju, nastręczyłem mu pańską, tę po Łęckim,
6068 II,17| odkrył w sobie nowy i dziwny nastrój duszy. Zdawało mu się, że
6069 II,13| szmer. Pomiędzy uroczyście nastrojonymi mężczyznami i zasłuchanymi,
6070 II,1 | Grodziska" - pomyślałem. ~Doktór nasunął kapelusz na głowę i szedł
6071 I,17| Tomasz z goryczą. Potem nasunęła mu się dziwna kombinacja:
6072 I,15| ogóle mogła kogoś kochać, to nasuwa się drugie pytanie: czy
6073 I,14| marszałek i baron. Marszałek nasuwał jej na myśl zabitego i oparzonego
6074 I,11| nad nią; mnie ona dopiero nasyca, ale od stóp do głów...
6075 II,4 | przelałeś cierpienia, jakimi nasycali ciebie? To oni są winni
6076 II,17| trawa, niezdolna nikogo nasycić!... Więc co się poświęcać
6077 I,13| na Powązki, to gospodarz nasyła nam rejentów, a ja boję
6078 I,13| lekkomyślność!... Podli lichwiarze nasyłają mi komornika, za parę dni
6079 II,19| zrobił się dół i gruzów nasypało w niego więcej niż na stodołę.~
6080 II,5 | nawet zmienić oprawę... A to naszyjnik... Proste to, ale smaczne
6081 II,11| pojechał na wojnę, do jakiegoś Natalu do Afryki.~Trudna rada -
6082 II,1 | skłonności do męczeństwa, tym natarczywiej żądamy go od bliźnich. ~-
6083 II,10| jak mego występnego męża natchnie dobry Bóg, ażeby żałował
6084 I,11| chwili blaskiem prawdziwego natchnienia.~- Ależ, panowie! - zawołał -
6085 II,17| to w ból, który zmieniał natężenie. Czasami zupełnie ginął,
6086 I,13| Ujazdowskich był już taki natłok powozów i dorożek, że miejscami
6087 I,14| wypoczęte meble dziwiły się natłokowi, a w kuchni szeptano, że
6088 II,3 | odpędzić od siebie jakąś myśl natrętną, przed którą uciekł z Warszawy.
6089 I,5 | gdzieś z pośpiechem - ładne i natrętne kwiaciarki - rodzinę złożoną
6090 II,11| Stawska.~"...I nie będę natrętny?...'~- Piękna para! - rzekłem
6091 II,5 | barona i dla odpędzenia natrętnych wspomnień począł znowu przyglądać
6092 II,1 | tym podobnych badaniach, z naturalnego uczucia zrobiła... wiesz
6093 II,4 | słońcem: cóż jest bowiem naturalniejszego aniżeli przedmiot, który
6094 II,17| skłonność do geszefciarstwa... O naturo! jakżebym chciał mieć z
6095 I,11| zawołał hrabia zgarbiony.- Raz nauczmy się szanować zyski groszowe...~-
6096 II,7 | Starski nie ma racji. Nas nauczono widzieć w kobietach anioły
6097 I,10| czytam: "Wiliam Colins, nauczyciel języka angielskiego..."
6098 I,3 | czasów pryncypał był ojcem i nauczycielem swoich praktykantów i najczujniejszym
6099 I,14| on wyszukiwał im bony i nauczycieli, powiększał ich majątek,
6100 I,11| nauczycielką, ale rekomendowała nauczycielki; nie myślała o zamążpójściu,
6101 I,11| mają zwyczaj oddawać ubogim nauczycielkom rękę. Jakoż oddała serce
6102 I,17| sierot... Widzi pan, jak nauczyłam się przymawiać o jałmużnę? ~-
6103 II,17| której dziś nie posiada... Nauczymy go naszej filozofii, naszej
6104 I,15| pałac Towarzystwa Przyjaciół Nauk i kryło się za dom Zamoyskich
6105 II,4 | człowiek majętny i znasz się na naukach przyrodniczych. ~- Tak -
6106 II,12| zna jakąś ważną tajemnicę naukową, ale jestem pewny, że nie
6107 II,19| dzieciństwa. Miał aspiracje naukowe, lecz nie było ich czym
6108 II,17| przede wszystkim nie ma naukowego klimatu. To jest miasto
6109 II,3 | lepiej zanurzywszy się w naukowej dzielnicy, przeniósł się
6110 II,3 | artystycznym, literackim, naukowym i przemysłowym... ~- W tej
6111 II,8 | sosen to kolumny, tam boczna nawa, a tu wielki ołtarz... Widzi
6112 I,10| Bonapart wypłynie i piwa im nawarzy! Cała bieda w tym, że ja
6113 II,1 | panie, kongres berliński nawarzył piwa - tu, panie, Anglia,
6114 II,2 | panną Łęcką. Raz mimo woli nawarzyłem mu piwa i już nie chcę powtarzać
6115 I,9 | pobliżu drzwi skręcił w boczną nawę. Tuż przy grobie Chrystusa,
6116 I,10| pokrzyżował moje plany.~Nawiasowo powiem, że serdecznie chcę,
6117 II,17| podczas tej przechadzki nawiązał się jakiś węzeł między jego
6118 I,9 | westchnienia pobożnych.~W nawie, u konfesjonału, u drzwi
6119 I,5 | chłodził jej gorączkę.~Odtąd nawiedzał ją coraz częściej i omdlewającej
6120 I,10| i płazując każdego, kto nawinął się im pod rękę~Majora między
6121 I,6 | kweście. Wybiera jedwabie, nawłóczy igły i szyje wciąż. Oko
6122 II,10| pani Misiewiczowa zaczęła nawoływać mnie rozpaczliwymi znakami.~-
6123 I,12| katarynki albo monotonne nawoływania piaskarzy, szczotkarzy,
6124 I,17| Ilem się w życiu mebli nawoził... ~- Dobrze. A twoja żona
6125 II,16| sobie - zaczynasz się znowu nawracać, kiedy cię połaskotali za
6126 I,8 | do swoich porządków nie nawracaj odparł Mraczewski. - Otóż
6127 II,1 | drewno, a nasza gospodyni nawracała go do miłości. ~- Czy podobna,
6128 I,9 | każdemu na każdym kroku. No, nawracanie jawnogrzesznic kosztuje
6129 II,10| że los barona, po jego nawróceniu się, może nie być godnym
6130 II,14| że nieszczęśliwy nasz pan nawróci się...~W parę dni później
6131 II,10| modłów, mąż mój powinien by nawrócić się lada dzień, bo już i
6132 II,11| zapomnę i popłacę długi, byle nawrócił się i sprowadził do domu.
6133 II,11| wie, może się i naprawdę nawróciła?...~Post scriptum. Byłem
6134 II,12| żyć z ludźmi, do których nawykła; a jeżeli z nimi żyje, musi
6135 I,17| Pan lubi samotność? ~- Nawykłem do niej. ~- Pan nie był
6136 I,18| uprzejmość, do której nie nawykli warszawiacy, już w przysionku
6137 II,16| zwyczaj długo czekać, nim komu nawymyślam. Lisiecki robi to z miejsca,
6138 II,3 | kawę i karafkę koniaku, naznaczoną kreskami, które odpowiadały
6139 II,8 | jeszcze przed urodzeniem naznaczone mi było zejść się z panią.
6140 II,7 | nazywa arystokracją, a co ja nazwałabym klasą wyższą, stanowi dobrą
6141 I,11| mu się, że w końcu drogi nazwanej rokiem widzi tylko niezmierną
6142 II,15| wpadł jednakże na pomysł nazwania go izabelitem. Nareszcie
6143 I,14| spojrzenia barona i otwarte nazwanie Wokulskiego jej wielbicielem
6144 II,14| kuchni?... - spytał jegomość nazwany Leonem. - Chyba jaśnie pani
6145 II,6 | kochanków...~- Jeżeli łaska, nazwijmy ich wielbicielami.~- A następnie,
6146 I,5 | widząc dwie dusze z pięknymi nazwiskami, połączone węzłem sakramentu,
6147 I,10| bardzo podejrzane indywidua, nazywając ich "prykaszczykami", i -
6148 II,17| nawet potężne stronnictwo, nazywające się kokotami... Ale dziwna
6149 II,4 | Wówczas w głębi mroku, nazywającego się naturą, ukazywały się
6150 I,15| rozumiem, ale pracy dla fikcji nazywającej się społeczeństwem czy sławą -
6151 II,11| myślę sobie:~"Stary głupcze, nazywający się Ignacym Rzeckim! Ty
6152 II,13| Jeszcze miesiąc temu nazywałeś pan Żydów parchami?...~-
6153 II,12| dopatrzeć żadnych innych zalet nazywały go przynajmniej poetycznym.~
6154 I,19| zbyt dużo serca w zabawę nazywaną miłością ~- Mówisz tak,
6155 II,4 | szkołą politechniczną. Kiedyś nazywano mnie wielkim chemikiem,
6156 II,10| nazywają go wyzyskiwaczem (nb. w naszym interesie są największe
6157 I,18| ażeby za to wykarmić się jak nędzarz... A teraz rzuca w błoto
6158 I,8 | śmietniku, i może dlatego są nędzni, a będą jeszcze nędzniejsi,
6159 II,6 | silniejsze. Wszyscy jesteście nędznicy. Kiedy kobieta, w pewnej
6160 I,8 | są nędzni, a będą jeszcze nędzniejsi, że ja chcę wydawać po trzydzieści
6161 I,16| że Wokulski pomyślał : ~"Nędznikiem będę, jeżeli twoje trzydzieści
6162 I,19| że mnie widzisz w takim negliżu... Cóż się stało?... ~-
6163 I,10| nawet w Anglii, a wszędzie nękała mnie bieda i żarła tęsknota
6164 I,1 | wówczas podawał mi piwo, zrazy nelsońskie...~- I z tej branży przerzucił
6165 I,13| dżentelmen, strzela jak Nemrod, ale... to żaden kierownik
6166 II,13| ból w piersiach, szał w nerwach, że uciekł do przedpokoju,
6167 II,19| rozpusty zaś, i do drażnienia nerwów potrzebne są kobiety piękne,
6168 II,4 | nieznanych właściwościach systemu nerwowego. ~Ale najwięcej zajęły,
6169 I,7 | Do sklepu Wokulskiego - Z nerwowym pośpiechem odpowiedziała
6170 I,2 | guwernantką i już jej kupił neseser na rachunek i z rabatem...
6171 I,10| zgadłam... Co za piękna neseserka!... drzewo oliwkowe, znam
6172 I,10| Wokulski posłał jej neseserkę i pojechał do Łazienek.
6173 II,17| marzycielstwa?~- Nie, z neurastenii.~Wokulski uśmiechnął się
6174 II,4 | W jakimś Altdorfie Iub Neustadzie kacerzem i zdrajcą jest
6175 I,3 | pamiętam, ja tylko byłem neutralny.~W roku 1846 doszły nas
6176 II,9 | Stawski był przed dwoma laty w New Yorku, a następnie przeniósł
6177 I,11| większym dla ludzkości od Newtona i Napoleona, razem wziętych...
6178 II,8 | mi na myśl historyjka o Newtonie. Był to podobno bardzo wielki
6179 II,18| zamieszkał. I mój Boże! niańczyłbym dzieci Mraczewskiego, choć
6180 I,13| mówi hrabia Liciński, ten niby-Anglik, ten: "t e k"?. On mówi: "
6181 I,11| powiedzieć sobie, że muszę moją nicość złożyć na ofiarę człowiekowi
6182 I,18| niezmierny, niezgłębiony ocean nicości, w którym będzie spoczywał
6183 I,11| pociechy, że śmierć jest nicością?"~Prawie w tym samym czasie
6184 II,16| może powiesiłbym takiego nicponia, ale mu w okna grochu nie
6185 II,2 | wołającej: ~- A gałgany!... a nicponie!... a masz!... a masz!... ~
6186 I,12| zapytał Wokulski.~- Ja nicz. Ino, proszę pana, stróż
6187 II,7 | słaby. Nie umiem oprzeć się niczemu, Lękam się odmawiać... Może
6188 II,17| drastyczne rozmowy nie zdradzając niczyjego zaufania?...~Co ja zrobiłem,
6189 II,1 | się coraz rzadziej. Kiedy nie-kiedy w Alei zaturkotał wóz obsypując
6190 II,7 | rumak szlachetnej krwi, niebacznie dotknięty ostrogą. ~Pani
6191 II,3 | A ponieważ największym niebezpieczeństwem, jakiego lękał się, był
6192 I,19| Ale czuję, że grozi ci niebezpieczeństwo, więc powtarzam: strzeż
6193 I,15| człowiek, który idzie naprzeciw niebezpieczeństwu.~
6194 I,10| w nocy wszystko brudne i niebezpieczne. Tak sobie myślę, ale milczę;
6195 I,12| pozycji ani niewygodnej, ani niebezpiecznej.~Maruszewicz zapoznał swego
6196 II,17| kobiecie. Ale jest tu ktoś niebezpieczniejszy... Mraczewski... Szaleje
6197 I,10| słała się delikatna mgła niebieskawej barwy.~Dziwna rzecz: huk,
6198 II,19| A oto pole bitwy, gdzie niebieskawy dym unosi się nad liniami
6199 I,18| łajdacką miną. - Kto jest ten w niebieskich okularach?... ~- Tamten?... -
6200 II,11| Wirski - cóż miała robić, nieboga, jeżeli Denowa wpadła na
6201 I,10| Albo taki radca Wroński. Niebogaty, cichutki, ale kupuje u
6202 II,8 | nie zląkł; złe nie ima się niebojącego człowieka. ~- A powiedzcież
6203 I,5 | dziś znalazła ilustrację do Nieboskiej komedii. Odtąd często marzyła
6204 II,8 | się i gasnące na dalekim nieboskłonie. Dopiero był -ranek - już
6205 II,1 | szlachcic - myślę - jest albo nieboszczykiem, albo kiprem?...Bo żaden
6206 II,2 | cicho... ~- Oto los młodej i niebrzydkiej kobiety! - zawołała starsza
6207 I,9 | go pan Łęcki z oznakami niebywałej tkliwości.~- Już pan wychodzisz?
6208 I,10| porteru - oto bal! Zapłaciłem niecałego rubla, ale moc się nałykał
6209 I,19| Tomasz i zatrząsł rękoma. - Niechbym się tylko wdał w doktorów,
6210 II,17| nawet ty...~- Ja nie jestem niechętny... ja już schodzę z pola...
6211 I,5 | ekwipaże dla aktorek - to wcale nieciekawe stworzenie : Co najgorsze,
6212 I,6 | zapytuje o cenę wachlarza. A... nieciekawego znalazł papo wspólnika!... -
6213 I,5 | miechów, grzmot młotów i niecierpliwe oddechy kotłów, a pod stopami
6214 II,3 | sali jadalnej... Pan Jumart niecierpliwi się... ~- Któż jest pan
6215 II,8 | wzgórzu, panna Izabela coraz niecierpliwiej bawiła się parasolką. Wokulskiemu
6216 I,17| zwalniał kroku i czuł, że niecierpliwość piersi mu rozsadza. ~"Już
6217 I,19| dzwonek w przedpokoju, a potem niecierpliwy głos Mikołaja: ~- Mówiłem:
6218 II,10| ażeby żałował za swoje niecne czyny i wrócił do mnie,
6219 I,18| najwyższym przerażeniem widzi, że niecny Pifke zamiast kosztownego
6220 II,4 | bądź jeszcze niezwyklejszą nieczułość lub nadwrażliwość zmysłów. ~
6221 II,15| kamieniem, zimnym, ślepym, nieczułym.~A gdy leżał pyszny w swojej
6222 II,8 | ruin.~Gdy znaleźli się za nieczynną dziś rogatką osady, Wokulski
6223 II,4 | czarownikami naradzasz się (pfy! nieczysta siła...), na czym, mówię
6224 II,11| nich do rana, że to jakieś nieczyste sprawy... Naturalnie, zatrwożona
6225 I,19| prawo podejrzewać jakiś nieczysty interes takim na przykład...
6226 I,19| to i dopisz na wierzchu: "nieczytane..." Czego ona od nas chce,
6227 II,16| nie będzie im groził.~A niedalekie to czasy, bo nawet Stach
6228 II,13| ojciec, tak że dziś syn, do niedawna skromny subiekt, za rok
6229 I,16| we troje, rozmawiając o niedawnej zabawie w Dolinie Szwajcarskiej
6230 I,11| postępuje niedbale, i właśnie to niedbalstwo, przejawiające się w dziwnie
6231 I,13| że zbankrutujesz, i to w niedługim czasie.~- Jak wyżej - wtrącił
6232 II,13| piękna córka dla dopełnienia niedoborów.~A co tymczasem robili Szlangbaumowie?
6233 II,17| że pan spostrzegł jakieś niedogodności w naszej umowie i...~- I
6234 I,8 | sobie od ust, ażeby karmić niedołęgów; miłosierdzie hoduje bezczelnych
6235 I,9 | ponudzisz, ale może i ja, niedołężna, przydam ci się na co. A
6236 II,7 | się w ich oczach głupsi i niedołężniejsi, niż jesteśmy, a Starski
6237 I,3 | roku 1840 ojciec zaczął niedomagać. Czasami po parę dni nie
6238 II,19| Pan Rzecki istotnie niedomagał; według własnej opinii z
6239 II,19| w tym nagłym wyjeździe i niedomówieniach tkwi jakaś otucha.~"Kto
6240 I,17| sukno, tudzież kandelabry z niedopałkami świec woskowych kazały powątpiewać
6241 II,8 | Były - mówił dziaduś - niedopyrze wielkie jak psy, ale ino
6242 II,3 | punktu samokrytyki: poznał niedorzeczność swego położenia i postanowił
6243 I,11| poznał, że taka machina jest niedorzecznością, wówczas najtajniejszym
6244 I,14| kiedyś zapomnisz mi moich niedorzecznych złośliwości. Kochający cię
6245 II,1 | bohaterską przeszłością i niedostatkiem. Dziwna bowiem jest natura
6246 II,4 | jest wątpliwe, a druga a niedostępna i niepewna. Bo choćbym nawet
6247 I,17| na ustach hrabiny mignął niedostrzegalny uśmiech. Była to jedna z
6248 II,16| lipcu?...~Tak by myślał niedoświadczony polityk, ale nie ja. Niemcy
6249 II,11| niedowiarków i ja sam bywam czasami niedowiarkiem i wątpię o Opatrzności Boskiej.
6250 I,3 | nad łóżkiem.~- Zobaczysz, niedowiarku - lamentowała nieraz ciotka -
6251 II,4 | i bynajmniej nie ukrywał niedowierzania, więc Palmieri zaprosił
6252 II,4 | ogarniało go zdziwienie i niedowierzanie, zdziwienie i obawa. Więc
6253 II,2 | chwilę przypatrywała mi się z niedowierzaniem, nareszcie rzekła: ~- Wicek,
6254 II,3 | na lewo - pod hotelem - niedużą markizę, a pod nią gromadę
6255 I,8 | z parę broszurek, nawet niedużych.~- Błazeństwo... - przerwał
6256 II,3 | jakiś dystyngowany pan, z niedużymi wąsami, we fraku i białym
6257 II,7 | Gdy zaś panna Felicja w niedwuznaczny sposób zdradziła się, że
6258 II,17| pan przeczyta. Popełniam niedyskrecję, ale wiem, że mnie pan nie
6259 I,3 | potrzebował okurzać dzięki swoim niedzielnym wykładom buchalterii, jeografii
6260 II,8 | jakie to zabawne... jakie to niedzisiejsze!... ~- Już pani skończyła? -
6261 I,10| Wreszcie i ja sam jużem człek niedzisiejszy, a humory, mówię ci, zabijają
6262 II,5 | jak śnieżycą, gdzie Mała Niedźwiedzica krąży prawie nad głową,
6263 I,13| myśliwiec, który wyszedł na niedźwiedzie, a zabił chłopu cielną krowę.
6264 I,9 | zrobił miejsce schadzek; jak niefrasobliwe ptaki, które budują gniazda
6265 I,19| wreszcie nie parweniusz i niegłupi... (No, głupi może sobie
6266 II,19| zawołał Rzecki.~- Nie. Nawet niegłupia i niezła w gruncie rzeczy,
6267 II,1 | staremu, a zresztą siedziałem. Niegłupim chodzić po mieście, kiedy
6268 I,11| sposób - że nie powiem - niegodny...~Obejrzał się po gabinecie.
6269 I,18| drżącym głosem - tak się niegodzi!... ~- Co się nie godzi?.. ~-
6270 II,9 | niechby nawet umarła... Niegodziwa kobieta!~Ale myślmy o czym
6271 II,12| miłosierny, jacy ci ludzie niegodziwi.~- Pewnie mama odebrała
6272 II,17| zaszło... Postąpiłeś pan niegodziwie podsłuchując rozmowę, którą
6273 II,8 | musi pan klęczeć!... Ach, niegodziwiec, ależ on niedługo postawi
6274 II,13| panu jego wybuch. Była to niegodziwość, ale... zakochanym wybacza
6275 II,13| zakochanym wybacza się nie takie niegodziwości.~Wokulski ucałował jej obie
6276 II,9 | czym innym, nie o ludzkich niegodziwościach.~Właściwie mówiąc, kto wie,
6277 II,2 | Hercegowiny, gdzie ich bardzo niegościnnie przyjmują. Znalazł się nawet
6278 I,12| że to niepolitycznie i niegramatycznie!... Jeszcze pół roku temu
6279 I,11| do siebie. Będę nawet tak niegrzeczny, że zakwateruję się do pańskiego
6280 I,17| cylindra, że nie chcąc być niegrzecznym zmuszał się do uśmiechu.
6281 I,13| że woli być zhańbionym i niehonorowym aniżeli zrywać się tak wcześnie.
6282 I,16| odpowiedział pan Tomasz córce - niejadanie ryb nożem to doprawdy przesąd...
6283 II,10| naszych celów, więc i my mamy niejakie obowiązki...~- Mnie bodaj
6284 I,9 | z twoich... urzędników, niejakiemu Mraczewskiemu...~- Za cóż
6285 II,3 | ażeby było piękne. I jeszcze niekończąc na tym troszczy się o jego
6286 II,13| Dlaczego, ciociu?...~- Zrobił niekorzystne wrażenie.~Gdyby doniesiono
6287 II,17| przesłyszeć się co do znaczenia niektórych wyrazów?... Jak ja wyglądam
6288 I,6 | Muszę naradzać się z niektórymi. A co do naszych - dodał
6289 II,17| się znaleźć w nim więcej nieładu.~- Masz jaki interes? -
6290 II,14| zapiętym szlafroku, z włosami w nieładzie.~- Co to?... - zawołała
6291 I,18| on, zdaje się na łaskę i niełaskę losu. Prąd starozakonnych
6292 II,1 | zwracał uwagę na szczęście nielicznych przechodniów. ~- Cha! cha!...
6293 I,17| aniżeli o rok później w nielicznym otoczeniu. Jakie to dziwne!...~-
6294 II,14| podróży.~- O, pan jesteś nielitościwy! - odparł Maruszewicz, machinalnie
6295 II,9 | podniosę.~- Ależ to jest nieludzkie, co pan mówi!... - wybuchnął
6296 I,10| Kłuj Szwaba!... - krzyczał nieludzkim głosem Katz rwąc się naprzód.
6297 I,11| nie można inaczej. Jestem niemajętny, mam dobre instynkta i chciałbym
6298 II,1 | i w dodatku - ma jeszcze niemałe obowiązki na górze. My odpoczywaliśmy
6299 I,18| zaprezentować się czterem Niemcom, którzy przy bocznym stoliku
6300 II,17| skóry?~- Iii... to jakaś niemęska dolegliwość! - odparł krzywiąc
6301 II,8 | kobiety panem moim byłby stary Niemiec. I tak samo pracowałbym,
6302 I,11| Niemcami, których kapitał jest niemiecki, a rada zarządzająca rezyduje
6303 I,11| część towarów francuskich i niemieckich przeznaczonych dla Rosji,
6304 II,9 | jednak pojąć: czym perkaliki niemieckie są lepsze od moskiewskich?
6305 I,13| języku.~"Jużci, to nie po niemieczku - mruczał służący - bo przecie
6306 II,3 | odpowiedział Wokulski, niemile draśnięty wykładem powyższej
6307 II,15| rozdzierały mu piersi, uczuł niemoc w całym ciele i twardo zasnął.~
6308 II,11| nie uważałbym za rzecz niemożliwą.~On to widać zmiarkował,
6309 I,4 | Rzecki pochylił się ku niemu i otworzył usta.~- Nie bój
6310 II,15| powiedziano mu, że będzie niemym świadkiem podobnej rozmowy,
6311 I,19| procentu, a kapitał zostanie nienaruszony. ~Pan Tomasz, po raz już
6312 II,4 | bardziej wydawała mu się nienaturalną. Bo jak można zakochać się
6313 I,11| jeszcze głośniej szlachta nienawidząca magnatów.~Była blisko pląta
6314 I,11| mężczyzna z grupy szlachty nienawidzącej magnatów. - Mówicie tu o
6315 I,3 | człowiek miał jedną wadę, oto - nienawidził Napoleona. Sam nigdy o nim
6316 II,12| nade wszystko fabrykanci, nienawidzili Wokulskiego, najcięższe
6317 I,3 | młodych Minclów i Katza, nienawidziło ich. O ile pamiętam, ja
6318 I,11| którym podziw mieszał się z nienawiścią.~"Głupi czy przebiegły?...
6319 II,13| obecnego pana Rydzewskiego i nieobecnego Szastalskiego, że Molinari
6320 II,17| podziękowali zarządowi i nieobecnemu Wokulskiemu przez powstanie.~
6321 I,8 | Niewielka praca, a zysk nieobliczony; natura umie wynagradzać."~
6322 II,4 | drogi: jedna wiedzie do nieobliczonych reform ludzkości, druga
6323 I,14| być dobrym doradcą, nawet nieocenionym przyjacielem (w gabinecie,
6324 II,17| Wyjście księcia, aczkolwiek nieoczekiwane, zrobiło mniejsze wrażenie;
6325 I,10| człowieka.~Wtem stało się coś nieoczekiwanego. W pobliżu nas zatrzeszczały
6326 I,18| odzywa się całkiem nieoczekiwany sprzymierzeniec w osobie
6327 II,10| pożyczałam im na wieczne nieoddanie, politykowali ze mną ; ale
6328 I,2 | Zmonitować rymarza za nieodesłanie walizek... Bagatela!...
6329 I,3 | Nierobienie oszczędności, a raczej nieodkładanie co dzień choćby kilku groszy,
6330 I,7 | otwartym powozie wraz ze swoją nieodstępną towarzyszką, panną Florentyną.
6331 II,3 | samotnego, towarzyszy mu nieodstępny świadek... on sam!... ~"
6332 II,17| był zupełny.~- I to jest nieodwołalne?...~- Proszę pani, rozumiem
6333 II,6 | martwi się, że zapewne nieodziedziczy po niej majątku. Ładny grosz,
6334 II,19| rejenta zaś zobowiązał do nieogłaszania aktu przed pierwszym październikiem.~
6335 I,8 | wysoka, w czarnych szatach, nieokreślonego wieku. Przed nią leżał stos
6336 II,3 | Powoli, na tle głuchych, nieokreślonych cierpień, poczęło się w
6337 II,15| mówiła w sobie i po nieokreślonym niepokoju ogarnęła ją trwoga.~
6338 II,4 | mnoży się na ziemi przez nieopatrzne wynalazki. ~- Nie rozumiem
6339 I,7 | potężne łapy zwierzęcia nieopisaną trwogą, lecz mimo to czuła,
6340 II,13| go rumieńcem i wejrzeniem nieopisanego zachwytu. A ponieważ proszono
6341 II,1 | spotkało mnie nieszczęście... Nieopłakane, niepowetowane!... ~- No,
6342 II,11| pani Misiewiczowej.~- Jakaż nieostrożna pani Misiewiczowa!...~-
6343 II,14| których mogły dojść moje nieostrożne słowa o klaczy, i najskrupulatniej
6344 II,12| Bądź jak bądź, pod wpływem nieostrożnego słówka pani z de Ginsów
6345 I,13| interesach... Szlangbaum popełnił nieostrożność."~Tak rozmyślał Wokulski
6346 II,13| wkłada na mnie obowiązek nieostrzegania o niebezpieczeństwach. Ale
6347 I,12| wypadki. Zdawało się mu, że w nieoświetlonej części gabinetu jeszcze
6348 II,10| baronowa w jednym ze swoich nieoświetlonych okien siedzi z lornetą i
6349 II,19| wszystkich stron ogarnęła go niepamięć i ciemność, a raczej głęboka
6350 II,14| bardzo, że baronowa użyła tak nieparlamentarnych wyrazów, ale... co do tej
6351 II,3 | szepnął. - Złodzieje są mniej niepewni od ludzi, którzy nie wiadomo
6352 I,4 | Zgadłem?... - pytał Rzecki, niepewnie patrząc na niego.~Wokulski
6353 II,2 | młody człowiek pod względem niepłacenia komornego dotrzyma słowa,
6354 II,6 | wpadał do pokoju siejąc w nim niepochwytne wonie. ~Gość patrzył na
6355 II,4 | codziennymi kobietami, a szukać niepochwytnego ideału?... Miłość jest radością
6356 II,1 | słyszałeś pan? - wtrąciła niepocieszona wdowa. Wtem znowu zasłoniła
6357 II,12| czuł się nieszczęśliwym i niepocieszonym. Pan Szastalski wyraźnie
6358 II,10| Helenka zgubiona!... O, ta niepoczciwa baronowa musi mieć wielkie
6359 II,19| rozporządzenie to było dowodem niepoczytalności Wokulskiego; Rzeckiemu jednak
6360 II,3 | szepcze Wokulski. - Niepodobieństwo!..."~Mimo to czuje, że siły
6361 II,3 | na lewo ogromny budynek, niepodobny do żadnego z tych, jakie
6362 II,4 | rzeczach tych nie tkwiło jakieś niepojęte oszustwo - rzekł głośno -
6363 II,17| Rachelo, kiedy Pan w dobroci niepojęty..."~"Tak tedy - myślał Wokulski -
6364 I,18| nie jest..." ~Swoją drogą niepokoiła go myśl kupna kamienicy. "
6365 I,6 | Także nie; to wszystko nie niepokoiłoby jej.~Stopniowo pannę Izabelę
6366 I,12| przypatrywał się klaczy. Niepokoiły go jej delikatne nóżki i
6367 I,9 | nieprzespanego snu, którego nie niepokoiłyby żadne pragnienia, nawet
6368 II,2 | strony kuchni doleciało nas niepokojące syczenie. Jejmość w kaftaniku
6369 II,19| samemu dar ten wydaje się niepokojącym...~- Dzieciak jesteś, mój
6370 II,17| uczuł, że budzi się w nim niepokonany instynkt niszczenia pewnych
6371 II,2 | giętych i zwyczajnych i niepoliturowany stół, na którym przyjrzawszy
6372 I,12| piszą w "Kurierku", że to niepolitycznie i niegramatycznie!... Jeszcze
6373 II,10| zawsze. To licha praca i niepopłatna. Niech się pani weźmie do
6374 I,19| dziękuję panu za ten podarunek. Nieporównane jest to dyskretne rozmieszczenie
6375 I,6 | nadzieje.~- Wokulski jest nieporównany! - rzekł śmiejąc się pan
6376 I,16| Siedziała na fotelu, z nieporównanym wdziękiem pochylona w jego
6377 I,5 | obecność zabezpieczała świat od nieporządków społecznych i trzęsienia
6378 I,5 | obojętnością.~Panna Izabela była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko
6379 I,14| Izabela, że Wokulski ma twarz niepospolitą. Rysy wyraziste i stanowcze,
6380 II,17| że na świecie jest coś niepotrzebnego.~Wokulski otarł pot z twarzy,
6381 I,10| piechoty i tartych kartofli, niepotrzebnieś się tam pospieszył.~A pamiętasz
6382 II,16| tylko wydobył się z tych niepotrzebnych stosunków; bo z Żydami może
6383 II,19| sprzęty były rzeczami wcale niepotrzebnymi, ale dlatego, że podobne
6384 II,1 | nieszczęście... Nieopłakane, niepowetowane!... ~- No, przez ostatnie
6385 I,9 | na obłoki, których bieg niepowrotny uczył nas, że tak ucieka
6386 I,11| kłamstwo. Ja przecież mam niepowszednie pragnienia, które jednak
6387 II,17| szczęśliwego rywala czy niepożądanego kuzyna.~- Jakież to niskie!... -
6388 II,10| siebie moją lalkę i dla niepoznaki przebiera ją w inną suknię.~
6389 I,12| Izabela!...~Wysiadł przed niepozornym sklepikiem, nad którym wisiał
6390 II,1 | miękkość w życiu, nasza niepraktyczność, lenistwo, fagasostwo i
6391 I,19| przekonałaś się jeszcze o niepraktyczności ojca. On może wyobrażać
6392 I,18| co kupić, ceny jak raz w niepraktykowany sposób skoczyły, psiakrew,
6393 I,6 | mówi, lecz czuć, że mówi nieprawdę.~- Ty coś wiesz, Florciu!...
6394 II,11| kupić (co wydaje mi się nieprawdopodobnym), albo kasę okraść... Czego,
6395 II,3 | w faktach, uznawanych za nieprawidłowe, przeczuwał, że jeżeli co
6396 I,9 | zgorszenia i tych, którzy nieprawość czynią, jako zbiera się
6397 II,7 | żony bogatej; były to dwie nieprzebyte między nimi przepaście.
6398 I,11| rolników?... - spytał ktoś z nieprzejednanej szlachty.~- Trzecią w sprawie
6399 II,7 | je gromadzić. ~- Pan jest nieprzejednanym wrogiem arystokracji. ~-
6400 II,3 | strzał i z ulic w postaci nieprzeliczonych kiosków. ~Wokulskiemu zdaje
6401 I,9 | uczuł tęsknotę do twardego, nieprzespanego snu, którego nie niepokoiłyby
6402 I,15| jutra nie zajdzie jakaś nieprzewidziana przeszkoda, która znowu
6403 I,3 | sześćdziesięciu milionów guldenów na nieprzewidziane wydatki. Więc i Austria
6404 I,13| plotkami wyrobił sobie o mnie nieprzychylną opinią... A tymczasem ja,
6405 II,13| umieszczono w nim krytyk nieprzychylnych. Dodali w końcu, że tak
6406 I,10| gościńcu pierwsze ślady nieprzyjaciela ; resztki słomy, wytlone
6407 II,18| się wszyscy przyjaciele i nieprzyjaciele Wokulskiego i pili zdrowie
6408 I,10| niekiedy jakaś zbłąkana kula nieprzyjacielska świsnęła nad nami albo zaryła
6409 I,11| że w prezesowej nie ma nieprzyjaciółki. I otóż w niecały tydzień
6410 II,17| Stary Testament, zobaczysz nieprzyjacioły twoje u podnóżka nóg twoich...
6411 I,16| twoje nazwisko jest dla mnie nieprzyjazne, boś ty w istocie dla mnie
6412 II,6 | Dystyngowany człowiek, ale nieprzyjemny - mówił baron - antypatia
6413 II,7 | panna Izabela ochłonąwszy z nieprzyjemnych wrażeń poczęła żałować swojej
6414 II,9 | zabicia czasu robił bardzo nieprzystojne miny do dziewcząt z paryskiej
6415 I,13| z trudnością. Miał minę nieprzytomnego; w rzeczywistości był niepospolitym
6416 I,11| krzyczał Wokulski prawie nieprzytomny.~Odpowiedział mu tętent
6417 II,3 | amatorskiego teatru: więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do
6418 II,7 | która będzie uważać to za nieprzyzwoite, że pani ze mną pójdzie
6419 II,8 | się jaki napis, byle nie nieprzyzwoity i nie bezbożny... Dowiedziawszy
6420 I,10| tej pory zaprzestał już nieprzyzwoitych żartów na mój rachunek i
6421 I,16| tak długo, że zaczęło być nieprzyzwoitym. Panna Izabela opamiętała
6422 I,3 | dwaj synowcy i służba. Nierobienie oszczędności, a raczej nieodkładanie
6423 II,4 | materiału, które jednak są nierównej wagi. A dlaczego? Gdyż w
6424 II,17| wyższą, że kompensuje tamte nierówności. Przynajmniej tak nam to
6425 I,17| popełnił, ale... jest tak nierówny w stosunkach, jak ktoś,
6426 II,5 | szkody. Pan pierwszy złamałeś nierozsądną zasadę abstynencji i za
6427 II,19| a każda rzecz nieznana i nierozstrzygnięta pociąga go w sposób nieprzeparty.
6428 II,13| nieszczęściem jest moje nierozważne słowo... Teraz dopiero widzę,
6429 I,8 | dachami; na środku rzeki stała nieruchoma berlinka. Nie większym wydawał
6430 I,9 | pokory. Patrząc na te ciała nieruchome można było myśleć, że na
6431 I,12| jeszcze raz obejrzawszy nieruchomość, której miał zostać panem,
6432 I,18| reprezentujących wystawione na sprzedaż nieruchomości. Zaś między stołem i barierą,
6433 I,15| końca nieruchomy Kopernik, z nieruchomym globusem w ręku, odwrócił
6434 II,15| nią przyjdzie koniec. Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy, przekona
6435 I,10| Po co opiekuje się nawet nierządnicą, która choć mieszka u magdalenek,
6436 II,14| tłomoki.~- Biorą moje rzeczy. Nieście! - komenderował Leon.~-
6437 II,15| Śmiech, płacz, żal, pisk, niesforne okrzyki, wszystko to odzywało
6438 II,9 | studenci to podobno bardzo niesforni - rzekł Wokulski patrząc
6439 II,9 | zakłopotanie na samą wzmiankę o niesfornościach studenckich.~Znudził mnie
6440 I,13| jego trupa dwu posłańców niesie do mieszkania żony, jak
6441 II,17| się pozorami tak zwanej nieskazitelności jest oszustką. A za to już
6442 II,6 | a pan Starski jest tak nieskomplikowany, że nawet przy moim zasobie
6443 II,17| odrapany mur domu Geista i nieskończoną ilość schodów, na szczycie
6444 II,3 | Elizejskimi i odurzał się ruchem nieskończonych sznurów karet i powozów,
6445 II,3 | że nie mogąc zużyć się w nieskończonym ruchu powozów, w szybkim
6446 II,17| i Żydami.~"Jest to jakby nieślubne małżeństwo - mówił. - Ale
6447 I,11| patrzenia, słuchania, a raczej niesłuchania, nawet - gubienia kapelusza.~
6448 I,9 | to zuchwalstwo... Ależ to niesłychane... i jeszcze, wyobraź sobie,
6449 II,17| rzeczą dziecinną, a nawet niesmaczną, ażeby on miał poświęcać
6450 II,12| ten Starski wydaje mi się niesmacznym, i teraz miesza się na lada
6451 I,2 | pan Ignacy skrzywił się z niesmakiem. Swoją drogą Mraczewski
6452 I,16| i z płonących ust kraść nieśmiertelne zbawienie. Mucha ma tę wolność,
6453 II,10| całym domu było słychać.~Na nieśmlałą uwagę pani Stawskiej, dlaczego
6454 I,10| naturalnym, że muszą wyradzać się niesnaski. No, ale co ja mam się wdawać
6455 II,1 | Z początku dziwiłem się niespodzianej miłości starego Hopfera
6456 II,8 | jest to podróż przeładowana niespodziankami. ~Ochocki zamyślił się i
6457 II,8 | nogami. Jest to zawód tak niespodziany i przykry, że... chciałoby
6458 II,9 | fizjognomia Stacha wobec tak niespodzianych pieszczot. Ponieważ, o ile
6459 I,16| zawód i usprawiedliwiał się niespodziewaną wizytą jakiejś wysoko położonej
6460 II,1 | we mnie podejrzenie, że niespodziewany wyjazd Stacha ma związek
6461 I,8 | widocznie rozmyślał nad niespodziewanym szezęściem.~W tej chwili
6462 I,9 | niezwykły stosunek. Opanowało go niespokojne zdumienie.~"Dzięki Bogu -
6463 II,9 | byli to istotnie ludzie niespokojnego ducha. Do godziny drugiej
6464 I,9 | dzieje?... - nalegała coraz niespokojniej prezesowa.~- Te przedmioty
6465 I,17| W ogóle - mówił - byłem niesprawiedliwie uprzedzony do wielkich panów.
6466 I,4 | inwalidów, co dopiero byłoby niesprawiedliwością.~Ignacy posunął się z krzesłem.~-
6467 II,4 | jak w tej chwili jesteś niesprawiedliwy i głupi... ~Zerwał się z
6468 II,2 | drzwiach ukazała się twarz niestarej jeszcze dziewczyny, ubranej
6469 I,19| się jaki majętny człowiek, niestary i niebrzydki (jak na przykład
6470 I,12| dyrektora dojrzało jakąś niestosowność, krzyknął bowiem:~- Cóż
6471 I,12| lecz wiejski ten pejzaż, niestosowny dla Warszawy, zasłaniano
6472 II,1 | dziwnie szczery. Opowiadał mi niestworzone rzeczy o swojej rodzinie,
6473 II,3 | teatrów i widowisk, przeciw nieświadomości setki muzeów, bibliotek
6474 II,9 | kalafiory...~Taki byłem nieswój, taki zmartwiony, że zamknąwszy
6475 II,6 | odpowie na moje pytanie. ~- Nieszczególnie, ale jeżdżę. ~- Właśnie
6476 II,4 | winni twoim, moim i naszym nieszczęściom..."~Podniósł się z fotelu
6477 II,12| ażeby wyrósł na pożytek nieszczęśliwemu krajowi...~Panna Izabela
6478 I,5 | świecie trafiają się ludzie nieszczęśliwi. Więc każdemu ubogiemu,
6479 I,4 | moim swatem.~- Już byłem i nieszczęśliwie... - rzekł Ignacy.~- Z wdową
6480 II,10| odparła:~- Cóż mam robić, nieszczęsna sierota i prawie wdowa?
6481 I,14| Jeżeli przebaczysz mi moje nieszczęsne ożenienie, ja w zamian daruję
6482 II,6 | częstych zwycięstw, które innym nieszkodzą, a pani jakoś zapełniają
6483 I,9 | hrabino - odezwał się - ale o nietaktowne uwagi o osobach, które odwiedzają
6484 I,9 | te osoby same postępują nietaktownie - wtrąciła panna Izabela.~-
6485 II,12| umilkła.~"Oto skutki mego nietaktu - pomyślał Wokulski. - Spostrzegła,
6486 II,17| wygląda; ale on, widać, nietęgi... Niech się wami Pan Bóg
6487 II,18| gorączka.~Moje zdrowie jakoś nietęgie. Męczę się tak łatwo, że
6488 II,13| ostrych sosów jest oznaką nietęgiego zdrowia zauważył Ochocki.~-
6489 II,19| są u nas możliwe. Ale... nietęgo trafił...~- A co dalej?...~-
6490 II,4 | moich metalach pozostaną nietknięte. Rozszerzą się tylko nasze
6491 I,9 | ciągle siedział sam nad nietkniętym talerzem zasłaniając oczy
6492 I,11| chrabąszcz albo cicho przemknął nietoperz; w głębi parku kwilił żałośnie
6493 I,13| szlafroka robiły go podobnym do nietoperza.~- Co?... pojedynek?! -
6494 II,3 | krążyły nad nim jak stada nietoperzów. Szedł i lękał się spojrzeć
6495 I,10| widzę ciebie, Katz, jak dla nietracenia czasu mówiłeś pacierz, jadłeś
6496 II,3 | tamtejsze budowle nieduże, nietrwałe i płaskie, gdy tu siła ludzka,
6497 II,1 | czynu. Musiałem być bardzo nietrzeźwy, skoro przywidziało mi się,
6498 II,6 | znaleźć jakiegoś nowego i nietuzinkowego człowieka, który by nawet
6499 I,8 | którą nieboszczka trzymała nietykalną w banku.~Na kilka dni przed
6500 II,17| Mąż pozbył się jej jako nieuczciwego wspólnika.~- Ależ baron
6501 I,18| stanie się grobem twego w tak nieuczciwy sposób zdobytego majątku..."~
6502 II,14| wzmianki o szachrajstwie, o nieuczciwym kupnie klaczy, i tak dalej.~
6503 II,7 | z siodłem, która jej się nieudała. ~Tymczasem panna Izabela
6504 II,12| spytała panna Izabela z nieudanym zdziwieniem.~- Powiem ci
6505 II,3 | zginie tu przed upływem roku, nieudolny w ciągu kilku lat, a zostają
6506 I,12| ufasz mi. Wielka to cnota nieufność, leczyć z niej pana nie
6507 II,3 | społeczeństwie przypadku, ale nieugięte prawo, które jakby na ironię
6508 I,14| panny Izabeli, pokonało nieugiętego człowieka; nie tylko cofnął
6509 II,8 | jak sieci pajęcze. Taki nieujęty, a tak go omotał! ~"Co za
6510 II,19| istotną trwogę wobec faktu nieulegającego już żadnej wątpliwości.
6511 II,17| tygodniami zbudzono mnie nieumiejętnie i że dopiero dziś ocknąłem
6512 I,19| zna się na tych rzeczach. ~Nieumiejętność panny Izabeli w opiekowaniu
|