1-biedn | biedu-chodn | chodz-defek | defil-ducho | duchy-flasz | flegm-guwer | guzam-kacpr | kadz-kondy | kones-laja | lajda-marne | marni-mular | mulni-naraz | narko-nieum | nieur-odbie | odbij-ogrod | ogrom-ozeni | ozieb-plamk | plane-pojed | pojel-posta | poste-prusa | prusk-przyc | przyd-rejen | rejes-rozwi | rozwo-sklon | skner-spraw | sprez-szale | szalo-tlumi | tlumo-uklad | uklon-utysk | utytu-witaj | wital-wycze | wyczy-wyrob | wyrok-zacof | zacyt-zapra | zapre-zbomb | zboza-zmruz | zmusi-zzyma
Tom, Rozdzial
9023 I,18| być może... Każde dziecko pojęłoby od razu, że ta panna, w
9024 II,10| poodsłaniane rolety, a każdy pojmie, jakie mnie uczucia ogarnęły.~
9025 II,17| zamiar; lecz im dokładniej pojmował go, im więcej odkrywał w
9026 II,10| śmiałem zrobić prezentu pojmując, że matce przyjemniej będzie,
9027 I,8 | Minclu, a w końcu mimowolne pójście do teatru, gdy wcale nie
9028 II,11| czynność i dobrze drzwi pokaleczył, Maleski nagle przypomniał
9029 II,1 | mieszkań i odzieży, higiena pokarmów i pracy, których nie wypełniają
9030 I,17| nie mogą żyć, jak my bez pokarmu i powietrza. Praca, choćby
9031 I,11| dopóki nie wściekł się i nie pokąsał służącej, co samą panią
9032 II,6 | wszyscy rozeszli się, a baron pokaszlując odprowadził Wokulskiego
9033 I,18| impertynencyj!... Słucha pan rad pokątnych doradców, łotrów z Pawiaka... ~-
9034 I,10| karabin na tuj myśląc, że pokazali się Austriacy. Ale przed
9035 I,17| Ale człowiek, który dla pokazania się wyrzuca tysiące rubli,
9036 II,19| na gorsze. Towary, lubo pokaźne na oko, były liche, choć
9037 II,9 | najlepszym dowodem ich zacności: pokazują się wszystkim cały dzień,
9038 II,8 | Belu, proszę do lasu, i nie pokazujcie się, dopóki... nie zbierzecie
9039 II,17| pijackiej Hogarta coraz częściej pokazywało mu się wnętrze wagonu, drgająca
9040 I,14| czasu do czasu z daleka pokazywano jej na paryskich salonach.~"
9041 II,4 | cóż oni?... ~- Obejrzeli, pokiwali głowami i powiedzieli, że
9042 II,11| Idźmy, bo te panie spać się pokładą.~Wokulski złożył książkę
9043 I,14| Ostatni człowiek, w którym pokładał nadzieję mój ojciec."~Tu
9044 II,6 | taką scenę: panna Felicja pokładała się ze śmiechu, Starski
9045 II,5 | albo wątpliwej wartości poklask, gdy mi się wiodło; lecz
9046 II,10| paryskiej pralni, która znowu pokłóciła się z baronową, i jeszcze
9047 I,10| którego bracia Minclowie nie pokłóciliby się i nie pogodzili przynajmniej
9048 II,7 | Służę... Ach, rozsypałem!... Pokłócimy się. ~- Już chyba nam ten
9049 II,4 | tego zucha, który nie bije pokłonów. Rzecz całkiem naturalna.
9050 II,11| Heleny, pani Helena nie pokochałaby go, a więc i nie pobraliby
9051 II,2 | rządca. - Siedem pysznych pokoi, dwie kuchnie jak salony,
9052 II,14| Jeżeli tam jest z parę pokoików, to mogę nawet mieszkać
9053 I,1 | polityczny zajmował się pokojem san-stefańskim, wyborem
9054 II,8 | Wąsowskiej, kończąc na mojej pokojówce, nie jest to sekret, że
9055 I,10| się wówczas wieści mocno pokojowe), Staś przed samym zamknięciem
9056 II,8 | różnią się od pokojówek, wolę pokojówki. ~Te baby - prawił - to
9057 II,3 | zaś dzięki pracy całych pokoleń takich jak oni bojowników
9058 I,5 | i mogących służyć kilku pokoleniom, nastrajał go na jakiś ton
9059 I,14| słówko jej, panny Izabeli, pokonało nieugiętego człowieka; nie
9060 I,13| jego oczach wyglądała na pokorę.~- Co pan każe? - spytał
9061 II,2 | być pobożną i zawziętą, pokorną i ordynaryjną... ~- Cóż
9062 II,19| niepokoi... Więc dlatego pokornie upraszam wielmożnego pana,
9063 I,9 | potężne gmachy. Drugi, ubogi i pokorny, który umiał modlić się,
9064 I,10| zwykle.~- Stachu - rzekł pokornym głosem - utonę na Nalewkach,
9065 I,9 | swoją pobożnością pełną pokory. Patrząc na te ciała nieruchome
9066 II,4 | tobie?... Boli? prawda...No, pokosztuj wina... ~- Czyś słyszał
9067 II,14| moje dziecko, ażeby nie pokradli prętów... I sukno trzeba
9068 II,13| chodzić, łóżko prześciełać, pokrajanie mi opatrywać... Mówił doktór,
9069 II,11| Jak zapadł wieczór, a ten pokraka wylazł na schody, to mówię
9070 II,13| Legawa suka go urodziła, pokrakę... Zgnilec... obieżyświat...
9071 I,11| bogów, to przynajmniej od pokrewnych im bohaterów, jak Herkules,
9072 I,10| zaś obrządku, przy którym pokropiono i obmodlono prawie każdą
9073 II,2 | Krzeszowskiej z meblami w ciemnych pokrowcach wydało mi się tu weselej.
9074 I,18| śpieszących na oglądanie zabójcy, pokrwawionej odzieży, siekiery, którą
9075 I,19| rzekł Wokulski. - Ja pokryję należność, a pan nie potrzebuje
9076 II,4 | przypadająca na Wokulskiego pokryła wszystkie wydatki, jakie
9077 I,18| stół, mający formę rogala pokrytego zielonym suknem. Za stołem
9078 II,3 | Na środku stał duży stół pokryty kosztownym obrusem i przywalony
9079 II,17| to znowu ich dywidendy pokrywają robotnicy kolejowi, cukrowniani,
9080 I,5 | rzeźbione drzewa, a glina pokrywała się artystycznymi malowidłami,
9081 II,19| samo.~Naprawdę zaś Rzecki pokrzepiał się nadzieją, że prędzej
9082 II,17| oświadcza nam, że w imieniu pokrzywdzonej rodziny wytoczy proces o
9083 I,10| teorii, a zarazem bardzo pokrzyżował moje plany.~Nawiasowo powiem,
9084 II,9 | śmierć w niejednej sprawie pokrzyżowała plany Stachowi.~Rok 1879
9085 I,6 | akcentem.~- Cóż on tam robił?~- Pokutował za uniesienia młodości -
9086 I,13| wszyscy zmarli bankruci, pokutujące kokoty, wszelkiego stanu
9087 II,17| wyobraźni ciągle jeszcze pokutuje chimera idealnej miłości,
9088 I,10| pieniądze; ale wyjąwszy pokwitowania z odbioru, bliższych szczegółów
9089 II,11| najgorętszych wielbicieli!... My, Polacy, jesteśmy skazani na głupców
9090 II,17| I dlatego radzę ci: połącz się z Żydami. Zdublujesz
9091 II,11| Żydzi, to i ja się z wami połączę; jeszcze moja pięść coś
9092 I,5 | dusze z pięknymi nazwiskami, połączone węzłem sakramentu, pomnaża
9093 I,12| Rajtszula składała się z dwu połączonych ze sobą budynków, tworzących
9094 II,10| piętnaście rubli, i dopiero połączonym usiłowaniom moim, Wokulskiego
9095 I,14| żonę, mieszczankę, z którą połączył się dla pieniędzy, a nic
9096 I,8 | komórka w mózgu albo że połączyło się kilka dawnych" - pomyślał.~"
9097 I,10| kilkoma laty nazywali ich Polakami mojżeszowego wyznania, dziś
9098 II,16| powodu. Dawniej mianował się Polakiem, dziś chełpi się ze swego
9099 II,6 | przytomność, pan Ochocki połamałby nam kości. ~- Cóż znowu?... ~-
9100 I,10| oddzieliliśmy się od reszty wojsk, połamaliśmy szpady, przebraliśmy się
9101 I,8 | zębów, wilgoć na ścianach, połamane sprzęty i podarta odzież.~
9102 I,10| bilet wizytowy, mówi dosyć połamanym językiem:~- Proszę powiedzieć
9103 I,8 | drzew z obdartą korą i połamanymi gałęźmi. Wszystko to przecie
9104 I,18| której pan Ignacy sądzi, że połamią mu klatkę piersiową. Podnosi
9105 II,8 | rydzami znalazło się na polance.~- Wracajmy do domu - rzekła
9106 II,8 | w ich potęgę.~Weszli na polankę zamkniętą wzgórzami, na
9107 II,17| bo dziś, kiedy Starski połaskotał go po sercu i po żebrach,
9108 II,16| znowu nawracać, kiedy cię połaskotali za kieszeń..."~I mówiąc
9109 II,13| już pogodził się z rolą półbożka łaskawego dla swoich wiernych.~
9110 II,17| wielmożny panie, myślałem, że polecę za nim i choć przy pani
9111 I,5 | budowniczego, który oglądał go z polecenia Krzeszowskiej.~- Więc w
9112 I,13| dorożkarzowi. Ale Rzecki polecenie spełnił, choć już nie kłaniał
9113 I,10| jeździec z kartką albo z ustnym poleceniem od majora. Prawdziwy cud,
9114 II,3 | szeptało widmo.~"A jeżeli poleci za mną?... - spytał samego
9115 II,19| spotkało.>> I ja też zaraz poleciałem.~Chryste Panie! Ledwieżem
9116 I,19| znajomych sobie, i gorąco polecił pana Tomasza ich opiece.
9117 II,4 | nie są kuglarstwem, lecz polegają na jakichś nieznanych właściwościach
9118 I,9 | zawodzą pieśni na grobach poległych bohaterów.~"A czymże ja
9119 II,1 | słońce w biegu, a nie dopiero polepszyć stosunki ludzkie. ~- A może
9120 I,17| wjechała zielona beczka straży polewająca drogę. ~Poszedł jeszcze
9121 I,8 | odpowiedział doktór.~Wokulski poleżał jeszeze z kwadrans, potem
9122 I,18| Stacha, że odpowiadał mu półgębkiem i z nachmurzoną twarzą. ~
9123 I,19| skorzystać z czasu. ~Po półgodzinnej, poufałej konwersacji z
9124 II,17| mieszkania dostał się ledwie po półgodzinnym dzwonieniu, choć była blisko
9125 I,3 | zobaczyłem, że pana Raczka policjant prowadził do ratusza.~Takie
9126 II,12| stosunki i jakby własną policję, podowiadywał się więc różnych
9127 I,10| tylko figurowało w "Gazecie Policyjnej", gdym zgubił książeczkę.
9128 I,17| i nie tak chory. Rana w policzku goiła mu się bardzo powoli;
9129 II,13| Izabeli nazwać tego pana poliszynelem?...~- Ona przecież nazwała
9130 II,13| prędko poznałaś się na tym poliszynelu - odezwał się Ochocki. -
9131 I,11| uniwersytecie i mechaniczny w politechnice... Zajmuję się wszystkim;
9132 II,4 | pod uniwersytetem i szkołą politechniczną. Kiedyś nazywano mnie wielkim
9133 II,1 | dziewczęta, mógłby być dobrym politvkiem; więc jeszcze tego dnia
9134 II,5 | panie. Nasze usuwanie się od politycznego życia zrobiło nam wiele
9135 II,1 | świetle. Och, on nie jest politykiem; on jest czymś zupełnie
9136 I,3 | dobrych subiektów i rozumnych polityków, bo wszyscy stosują się
9137 II,10| im na wieczne nieoddanie, politykowali ze mną ; ale gdy się opatrzyłam,
9138 I,5 | odpowiedziała mu, że jest Polką i za cudzoziemca nie wyjdzie.
9139 II,10| form..." I nareszcie jest półka, pełna lalek małych i dużych,
9140 I,10| wbrew Mraczewskiemu, że Polki to "sama prelest" - tylko
9141 II,11| pomyślałem - czy ten jesiotr nie połknął już haczyka?..."~Na dworze
9142 I,13| widać... Przecie jej nie połknąłem...~Wtedy egiptolog podniósł
9143 I,6 | Pozwolisz, że cię zastąpię w połknięciu tej nowej pigułki.~Otworzył
9144 II,3 | kamienia, a w nim brama z półkolistym sklepieniem. Oczywiście
9145 I,10| dziesiątej wieczór, ubrany w półkożuszek i grube buty, uściskawszy
9146 II,19| pojechał do Indyj ze swoim półmilionem?... Może oni obaj z Ochockim
9147 II,3 | długości ze wschodu na zachód. Półmisek ten w stronie południowej
9148 II,12| zwyczajnie, na srebrnych półmiskach.~Panna Izabela z takim zachwytem
9149 II,17| wartość moralna leżała jak na półmisku... Przyczyną klęsk świata
9150 II,15| było nawet światła, tylko półmrok. Wokulski czuł, że ten mrok,
9151 I,5 | rozpalonego do białości żelaza i półnagich robotników, jak spiżowe
9152 I,5 | Spokojnego, ostrygi z Morza Północnego, ryby z Atlantyku albo z
9153 II,3 | kraniec Lasku Bulońskiego w północno-zachodniej stronie Paryża. Otóż: owa
9154 I,14| kopalnię złota czy też biegun północny... Nawet nie pamiętam, jak
9155 II,17| się nad tępieniem myszy polnych albo karaluchów, bo one
9156 II,3 | lewo - szereg kamienic z pólokrągłymi dachami, z lasem kominów
9157 II,7 | wygodą, przyjemnością i polorem, której od arystokracji
9158 II,1 | domu do znajomego leśnika, polował tam całe dnie i włóczył
9159 I,11| bystre... Ten by nie ustał na polowaniu!~- I twarz, panie... - dodał
9160 II,7 | dary zwykle bywają tylko połowiczne... Boczną ścieżką biegł
9161 I,9 | rzekła półgłosem do dziecka - połóż to na tacy i pocałuj Pana
9162 I,12| słowach powitania - że od razu położę karty na stół... Chodzi
9163 I,5 | północy. Nie istniały różnice położeń jeograficznych, gdyż w Paryżu,
9164 II,3 | krzesła, na nieszczęście położonego gdzieś we środku teatru,
9165 I,9 | siebie uwagę osób najwyżej położonych; miewał bardzo ponętne propozycje.
9166 I,9 | porównać ta pewność, że dziś położy się spać o dziesiątej i
9167 II,11| Szlangbaum...~Na ostatnie słowa położyłem nacisk, bo mi mój pan Szlangbaum
9168 I,8 | ludziom, którzy w tobie położyli nadzieję?..."~"Zawód?...
9169 I,10| wygasał. Dopiliśmy wódkę i położyliśmy się rzędem z pistoletami
9170 I,5 | ukazywał się w jego postaci, w półrzeczywistych marzeniach. A od tych widzeń
9171 I,18| teatralnych. I jeszcze żeby choć polskich, ale - włoskich... On, który
9172 I,13| zamieszkującej Królestwo Polskie. Uczony doktór głośno twierdził,
9173 I,10| pochodzą ze starożytnej polskiej rodziny Miętusów, którzy
9174 I,5 | skończyła się rozmowa w języku polskim, gęsto ozdobionym francuszczyzną,
9175 II,19| tego typu, który ja nazywam polskimi romantykami.~Rzecki patrzył
9176 I,17| zapisany, potem książkę z polsko-angielskimi ćwiczeniami i zaczął pisać
9177 I,5 | a damy w średnim wieku półsłówkami i spojrzeniami walczyły
9178 II,6 | wtrącił Starski dosyć lichą polszczyzną. -Przesiądźmy się we dwoje
9179 I,19| dość wyraźnie kalecząc polszczyznę. ~Panna Izabela zaczęła
9180 II,3 | dwie wiorsty długości i z półszerokości. Za sobą miał ogród, przed
9181 I,10| ciągnąca się przez równinę ku południowi, kłębiła się jeszcze mocniej
9182 II,3 | łukiem biegnącym od kąta południowo-wschodniego przez środek miasta i skręca
9183 II,3 | Vincennes leży w stronie południowo-wschodniej, a kraniec Lasku Bulońskiego
9184 II,3 | miasta i skręca do kąta południowo-zachodniego. Ośmioletnie dziecko mogłoby
9185 I,10| siódma, kiedy w stronie południowo-zachodniej huknął strzał armatni. Po
9186 II,12| jego nazwiska z ironicznym półuśmiechem.~Pan Szastalski nie miał
9187 I,3 | kozaka. Patrząc na jego półuśmiechniętą twarz i przymrużone oczy,
9188 II,1 | jak ja nie lubię tych jego półuśmiechów) i po chwili odparł: ~-
9189 II,3 | i opuściła go ochota do półuśmieszków. ~Wokulski idzie dalej i
9190 II,9 | świadkiem, trzeba być taką półwariatką jak pani baronowa.~Za to
9191 II,6 | altanką. U stóp wzgórza połyskiwała obszerna płachta wody, oczywiście
9192 II,7 | drzew mignęło okno pałacu, połyskując czerwonymi blaskami zachodu. ~-
9193 I,18| zakratowane okna i szare ściany, połyskujące wilgocią, a obwieszone kajdanami,
9194 I,10| że surdut tego młodzieńca połyskuje od tłustych plam.~- Byłeś? -
9195 II,11| Patkiewicz, jako medyk, pomacawszy puls baronowej, kazał jej
9196 II,10| żyjemy z ludźmi ; oni nam pomagają do naszych celów, więc i
9197 I,11| panując już nad wzruszeniem; pomagał mu adwokat, wszystkich całował,
9198 II,1 | Cóżeś tam robił?~- Trochę pomagałem staremu, a zresztą siedziałem.
9199 II,12| książki. A gdy i to nie pomagało, szedł do pani Stawskiej,
9200 I,11| a dalej budynek.~"Aha, Pomarańczarnia...~Potem doszedł do jakiegoś
9201 I,13| przekupnie zachwalali piwo, pomarańcze i pierniki. Radowało się
9202 I,5 | kwiat i owoc pomarańczy do pomarańczowego drzewa. Bardzo też jest
9203 I,8 | jasnożółtej, ciemnozielonej i pomarańczowej. Nic, oprócz białych i czarnych
9204 I,5 | familii, jak kwiat i owoc pomarańczy do pomarańczowego drzewa.
9205 I,12| jestem, żem od razu tego nie pomiarkował. Pan panu Łęckiemu da trzydzieści
9206 II,2 | mógłby wpaść w zarozumiałość pomiarkowawszy, że starsi zapytują go o
9207 II,7 | Wokulskiego. Ale on nie da sobą pomiatać, o nie!... - mówiła prezesowa. -
9208 II,1 | jesteś w sklepie, będą tobą pomiatali, chociażeś szlachcic, a
9209 I,5 | Resursy Kupieckiej. Tam z pomiatanymi niegdyś garbarzami, szczotkarzami
9210 I,10| jak opętani. Pomimo to nie pomieniałbym mego ciasnego kąta na najwygodniejsze
9211 I,10| szepnąłem. - Gdzie się to pomieści!...~Odezwały się trąbki
9212 II,19| czasu..."~W tym jednak razie pomieszał mu rachunki Szuman powiedziawszy
9213 I,13| Wokulskiego, są lekceważeniem pomieszanym ze wzgardą. Później przypomniał
9214 II,17| odparł Ochocki. - Bo nawet, pominąwszy brak pracowni, tu przede
9215 II,4 | teatry, nieznane ulice, pominięte sale w muzeach...Znowu podziwiał
9216 II,17| zawsze się odezwie kundel w pomiocie, widać przez zapatrzenie...~-
9217 II,8 | której łzy płynęły. Aż pomizerniał, bo go coś ciągle trzymało
9218 I,5 | połączone węzłem sakramentu, pomnaża ich dochody i zsyła im na
9219 II,4 | na wszystkie choroby (nie pomnę jej nazwiska).Więc słuchaj
9220 II,1 | Tyrteusz: "O Sparto, ruń! nim pomnik twej wielkości, naddziadów
9221 I,15| szyldwachy, wznosiły się dwa pomniki. Z jednej strony król Zygmunt,
9222 I,13| pracę kilkuset ludziom, pomnożę bogactwa kraju... Czymże
9223 II,17| samego powodu nie mogą sobie pomóc..."~Dokumenta o śmierci
9224 II,17| ale byłaby najwierniejszą pomocnicą. Ona przecież zna pracę
9225 II,18| to im nawet i ostrogi nie pomogą.~- Może ich nie poprawią,
9226 II,10| Przyszła mnie prosić, ażebym pomogła jej w uporządkowaniu bielizny,
9227 I,11| pomyślał.~Ale nic mu to nie pomogło.~Pewnego dnia, w pierwszej
9228 I,3 | ostatnim ich pobytu. Nie pomogły obietnice, zaklęcia, całowania
9229 II,8 | Zanim jednak pokocha!... Pomóż mi pan wsiąść...~Wokulski
9230 II,1 | maszyna może obracać się i pompować do końca świata; ale coś
9231 II,1 | Zbudował taką maszynę, co pompuje wodę z dołu do góry, a z
9232 II,6 | za mną ujął? ~- Ja panią pomszczę - wtrącił Starski dosyć
9233 II,8 | dodatku szybko zrobił majątek, pomyślałam:~"Kupiec?... Zatem przyjechał
9234 II,11| najgorszych.~- Czy jednak pomyślałeś, że gdy twój sklep przejdzie
9235 II,17| Rzecki machnął ręką.~- Twoimi pomysłami i pieniędzmi! - odparł. -
9236 I,13| kombinacje po głowach?... Nużby pomyśleli: kupił za drogo albo za
9237 I,18| zostawi choć parę minut do pomyślenia o moim zabójcy... ~I wpada
9238 I,12| przepadnie. Chwila jest bardzo pomyślna, gdyż panna Izabela, postawiona
9239 I,17| głupstwem, ale praca dla pomyślności ogółu - to grunt... - A
9240 I,11| pana Wokulskiego są objawem pomyślnym dla kraju?... Panie mecenasie... -
9241 II,1 | Łęckich. Owszem, zajdź tam i ponaznaczaj komorne według dawnych cen.
9242 I,10| wziąwszy się znowu do swej pończochy, szeptała:~- Merkwürdig!
9243 I,10| Grossmutter gubiła oczka w pończosze. Gdym już skończył, Franc
9244 II,2 | brązowej sukience i brudnych pończoszkach. Usiadła na krześle przy
9245 I,9 | położonych; miewał bardzo ponętne propozycje. W styczniu tego
9246 I,18| Krzeszowskiej nie wydaje mu się ponętnym, więc cofa się na palcach
9247 I,11| Prometeuszów, którzy mają poniekąd honorowy obowiązek sprowadzić
9248 II,17| błąd, zresztą niewinny, poniewierasz pan niegdyś ukochaną kobietę?..~-
9249 II,4 | ciągu ostatnich miesięcy poniósł w Warszawie. ~Na parę godzin
9250 I,7 | było ofiary, której nie poniósłbym dla tej osoby, i ledwiem
9251 II,13| Jesteś pan zazdrośnik, a to poniża mężczyznę w oczach kobiet.
9252 II,8 | tak nie mówi!... To jest poniżanie wartości ludzkiej, nawet
9253 I,12| kucie szewskiego młotka, poniżej na gzemsie gruchało parę
9254 I,14| mogłoby mnie zmartwić albo poniżyć. Sześćdziesiąt tysięcy daje
9255 I,9 | przychodź. Może się trochę ponudzisz, ale może i ja, niedołężna,
9256 II,10| gestem pełnym dystynkcji na ponurego towarzysza.~- A trzeci pan
9257 II,10| kolegę za rękaw i szepnął ponuro :~- Cóż ty, świnio Maleski,
9258 II,12| przyznać, że ten szorstki i ponury człowiek więcej znaczy i
9259 I,5 | robotników, jak spiżowe posągi, o ponurych wejrzeniach. Ponad tym wszystkim -
9260 I,10| brnęliśmy w błocie wyżej kostek, poodłaziły nam podeszwy, a w butach
9261 II,10| zgubiona; już nawet dziś poodprawiała uczennice i sama nie poszła
9262 II,10| która trochę filuje, i... poodsłaniane rolety, a każdy pojmie,
9263 II,10| mąż do niej wróci, i chce poodświeżać jedne drobiazgi, inne zakupić.
9264 I,12| bruk bez kurzu. Okna domów pootwierane, niektóre dopiero myto;
9265 I,14| może być pewnym mego poparcia"~Trzeciego dnia po pojedynku
9266 II,17| baronową, Dalski niezawodnie poparłby jego pretensje do testamentu,
9267 I,10| przenośnej bożnicy. Na każdym popasie jakiś pasażer ubywał, inny
9268 II,6 | kurzu. Pani Wąsowska chwilę popatrzyła, potem nagle zacięła konia
9269 II,1 | panią Małgorzatą Mincel. ~Popatrzyłem na niego... Machnął ręką. ~-
9270 II,17| ocalić kraj od ruiny, handel popchnąć na nowe drogi..."~W tym
9271 II,18| nie idzie tam, gdzie ją popchnie większa siła?... Jeżeli
9272 I,3 | objaśniali mi przyczyny jego popędliwości.~Około ósmej napływ interesantów
9273 II,19| to zawsze pełen idealnych popędów..."~Można powiedzieć, że
9274 I,13| stronę Bielan, a w parę minut popędził za nimi lokaj barona, Konstanty,
9275 I,10| i dwa jaszczyki galopem popędziły naprzód, kilku jezdnych
9276 I,12| krzyczał czwarty.- Odzienie mi popęka...~- Wytrzyma - odparł flegmatycznie
9277 II,4 | przed nim fotel obity skórą, popękaną i wytartą. ~Wokulski spojrzał
9278 I,5 | w pierwszym akcie, ażeby popełniać te same błędy i gadać do
9279 II,11| ma rozumu, ażeby dwa razy popełniał to samo głupstwo. Tylko,
9280 II,1 | kobietą i dla niej Stach nie popełniałby tylu szaleństw... W tym
9281 II,17| który niech pan przeczyta. Popełniam niedyskrecję, ale wiem,
9282 I,12| karmić go z własnej spiżarni. Popełniasz pan błąd, który cię raczej
9283 II,17| ludziom i potworom... Ja nie popełnię tego błędu i jeżeli ostatecznie
9284 I,5 | Belciu, musisz przyznać, że popełniłaś kilka błędów nie do darowania.
9285 I,5 | pracować będziesz." Widocznie popełnili oni jakiś ciężki grzech,
9286 II,17| ale żadnego z nich nie popełniliśmy względem pana... Miałeś
9287 II,4 | Gdy ją włożono pod kanapę, popełznął za nią na czworakach jak
9288 I,19| strzepując jakiś pyłek z popielatej sukni spytała: ~- Wszakże
9289 I,17| zielonych klombów, spostrzegł popielaty płaszczyk panny Izabeli.
9290 II,17| Mraczewski nie zaśpi gruszek w popiele. To frant! Machiny latające...
9291 II,13| zapusty ożenił.~Akurat w Popielec Wysocki rozpowiedział mi,
9292 I,6 | Czy ciotce, która gotowa popierać tego pana, ażeby mnie zmusić
9293 I,14| prezesowa w oczywisty sposób popierała Wokulskiego u swojej przyjaciółki
9294 II,13| słowem, na wszelki sposób popierałaby interes firmy, zamiast ją
9295 II,17| myśląc, że skłonię ich do popierania nauki, choćby dla praktycznych
9296 I,3 | kupił sobie jego brązowe popiersie i także umieścił je nad
9297 I,13| panów Millera i Szulca, popieściwszy klaczkę, wrócił do swego
9298 II,17| polędwicę albo ładne kobiety i popijać to dobrym winem... Czasami
9299 II,15| obryzgując go parą i gorącym popiołem. Na chwilę stracił przytomność,
9300 I,15| żeby nawet resztki jego popiołów nie zostały na ziemi. ~Stopniowo
9301 II,19| kiedy ostatecznie kazałem popioły wysypać na śmietnik, ozdrowiałem!
9302 II,17| salonie.~- Doskonale się pan popisuje, nie ma co mówić!... - zaczęła
9303 II,11| to; wszystko mu zapomnę i popłacę długi, byle nawrócił się
9304 II,11| Stroje bardzo często nie popłacone, a elegancja!... Zapewne,
9305 II,8 | krew trysnęła przez okno i poplamiła kamienie, co państwo na
9306 I,7 | na niebo, gdzieniegdzie poplamione białymi obłokami.~- Gdzie
9307 II,8 | patrząc na kawały wapienia poplamionego brunatnymi piętnami. ~-
9308 I,2 | się jego poglądom; lecz poplątało mu szyki wejście drugiego
9309 II,11| kilkudziesięciu Żydów zyska popłatną pracę, a kilkudziesięciu
9310 II,13| katalogu adres.~Odtąd każde popołudnie spędzał u państwa Łęckich,
9311 II,13| prędko? A czy choć obiecał poprawę?~- Moją będzie rzeczą, ażeby
9312 II,2 | cukier... Oni kośćmi ludzkimi poprawiają węgle w samowarze... Oni
9313 I,3 | Mincel mrucząc: Morgen!, poprawiał szlafmycę, dobywał z szuflady
9314 II,17| rządów wyklejałem pokoje i poprawiałem okna. Znam go!... rzetelny
9315 I,13| robicie to samo?.. Otóż nie poprawię się, nie sprzedam stajni,
9316 II,11| przymierzeniem sukni, z poprawieniem, z rachunkiem... A jaki
9317 II,2 | postaci coś takiego, że gdy poprawiłem się na krześle, założyłem
9318 I,17| daleko. ~- W takim razie poproś pana Wokulskiego, ażeby
9319 II,8 | chłopak jest niezrównany!... Poproście go, ażeby ją wam powtórzył... ~
9320 I,19| zapytał subiekt. ~- Niech pan poprosi... - odparł Wokulski, śpiesznie
9321 I,9 | spuścił oczy.~- A gdybym poprosiła za tym młodym człowiekiem?...~
9322 II,10| energię. Biadającym głosem poprosiłem panią Stawską, ażeby mi
9323 II,6 | rozścielała się jakby wielka łąka, poprzecinana ścieżkami, tu i ówdzie ozdobiona
9324 I,6 | szare: wygląda jak marmur poprzecinany srebrnymi i złotawymi nitkami.~
9325 I,10| takim kramie, jakim był nasz poprzedni. Żal mi jednak było mego
9326 II,1 | się po pokoju nagle urywał poprzednią rozmowę i zaczynał jakąś
9327 II,17| pragnienia, owoc wszystkich poprzednich.~- Romantyzm!... - zawołał
9328 II,9 | roku 1879. Bo jeżeli jego poprzednik zakończył się źle, to już
9329 I,6 | Zapomnij, aniołku, o moim poprzednim liście. W rezultacie twój
9330 I,7 | szczególną, surową woń, która poprzedza pękanie liści na drzewach
9331 II,12| pan Szastalski, przyjaciel poprzedzających, nie przez ojca, tylko przez
9332 I,3 | ratusza.~Takie to wypadki poprzedziły moje wejście do zawodu kupieckiego.~
9333 I,8 | wóz węglarski stojący w poprzek drogi pod bramą, a o parę
9334 II,13| sposób i czy mogłaby na tym poprzestać, to już inna sprawa:~Wokulski
9335 I,8 | wymowniej niż dotychczas, lecz poprzestali na jednomyślnym wzruszeniu
9336 II,2 | wymalowaną szachownicę i poprzewracane szachy. ~W tej chwili mdło
9337 II,16| Szprot utyskuje, że Żydzi popsuli mu interesa ; Lisiecki płacze,
9338 I,9 | obecnym, że ta osobliwa popularność nic go nie obchodzi, wypił
9339 II,17| albo do pisania artykułów popularnych, których nikt nie czyta,
9340 I,18| ścierpnięcia. ~Gniotą go, popychają, szarpią za odzież. Ktoś
9341 II,9 | nawet dwu czy samemu dać się porąbać to u pana chleb z masłem...
9342 I,5 | mężatki słuchały opowiadań porąbanego kapitana o murzyńskiej księżniczce,
9343 II,13| dzieje, zachodził w różnych porach dnia i próbował wciągnąć
9344 II,17| skarpetkach.~Wokulski chciał porachować liczbę osób jadących w przedziale
9345 I,19| kwit. ~Pan Łęcki kilka razy porachował stos nowych sturublówek
9346 I,10| wilgoć. Przetarłem oczy, porachowałem... Było na wozie nas czterech
9347 I,8 | jest wczesna śmierć.~Tu nie poradzi jednostka z inicjatywą,
9348 II,8 | nie zapomnij, że ci dobrze poradziłam. I to se spamiętaj: kiedy
9349 I,10| by sobie z Żabcią prędzej poradzili... Nie grałaby im po nosie
9350 II,8 | własnych instynktów?... Co pan poradzisz, jeżeli ten, który w pańskich
9351 II,17| rzekomym cierpieniem jak kot poranioną myszą?...Nie, pani, ja nie
9352 II,12| dotknęła człowieka ciężko poranionego, nie tylko ból by go opuścił,
9353 II,13| ludzie jak kamienie muszą porastać mchem nie ruszając się z
9354 I,2 | na zwykłym miejscu przy porcelanie.~- Pryncypał jeszcze nie
9355 I,2 | mieściło zwykle jakiś brąz, porcelanową wazę, całą zastawę buduarowego
9356 I,11| nosił bujne faworyty i porcelanowymi oczyma patrzył tylko przed
9357 I,7 | Matyldami, którym pan imponujesz porcją pieczeni i kuflem piwa.~-
9358 I,8 | uniwersytetu - prześladowano go porcjami, które niedawno podawał
9359 I,10| przy bufecie, a do stołu porcyjka flaków i ćwiartka porteru -
9360 I,10| nieporozumień bracia zawsze poręczali swoje kwity, pożyczali sobie
9361 I,13| prawa z kapeluszem opadły na poręcze fotelu. Tymczasem Wokulski
9362 I,9 | Trzeba zapłacić dług i mieć poręczenie...~- Wszystko będzie załatwione,
9363 II,9 | dałem mu słowa, że otrzyma porękawiczne, więc chwilę pokręcił się
9364 II,9 | będzie robił trudności co do porękawicznego...~- Ależ proszę pana -
9365 I,3 | tak i nie ma. Niedługo porobią się z nas dziady pod kościół,
9366 II,4 | panie Siuzę - mówił dalej. - Porobiłem wielkie odkrycia w chemii,
9367 II,1 | chrześcijanką...No i tyle nam porobiono udogodnień w naszych zamiarach,
9368 I,3 | musiał wylegitymować się z porobionych oszczędności: ja, Katz,
9369 II,17| doświadczają czegoś podobnego przy porodach... Ale mężczyzna...~Wokulski
9370 I,10| weszliśmy na ostatnią wyniosłość porosłą gęstymi krzakami. Nowa komenda;
9371 I,8 | zapadnięte niżej bruku, z dachami porosłymi mchem, lokale z okiennicami
9372 I,4 | naszych wierzb, wzgórza porośnięte leszczyną i kępy lasów sosnowych.
9373 I,4 | Mincle!... Dziś niech mnie porównają z Minclami. Sam jeden przez
9374 I,14| ogóle można go było z czymś porównywać, to chyba z jakąś okolicą,
9375 I,15| mówię ci nawet komplimenta: porównywam cię ze lwem i orłem, które
9376 I,11| desperacja. Mam ochotę albo porozbijać swoje laboratorium i utonąć
9377 I,8 | zegarów o jednej skazówce, z porozbijanymi cyferblatami. Szedł i cicho
9378 II,4 | fotelu i ze czcią zebrał porozdzierane kartki. ~"Nie dość, że byłeś
9379 I,17| zmącił wodę w sadzawce, porozganiał motyle i ptaki, a za to
9380 I,14| spaceru i choć z kwadrans nie porozmawia. Dla osoby z towarzystwa
9381 II,17| razy na dzień i byleśmy porozmawiali pięć minut sami, robi mi
9382 II,17| że wrócisz do spółki i porozpędzasz tych parchów... Co za Fizjognomia...
9383 I,10| granatowego papieru, bez ładu porozrzucane na zdeptanej trawie. W polu
9384 I,19| lichwiarz, ten Szlangbaum... Porozumiał się z konkurentami, a kto
9385 I,18| w dorożkę. Ale woźnica (porozumiawszy się już widać z krwiożerczymi
9386 II,11| Młoda z młodym prędzej porozumie się aniżeli z nami, starymi.~-
9387 II,17| starozakonnym?...~- Mam nadzieję, że porozumiecie się z nimi lepiej niż z
9388 II,7 | dobre dziecko, więc może się porozumieją. Bo że on ma do niej słabość,
9389 II,4 | tym zależy, ażebyśmy się porozumieli.:. Powiedz mi, czy masz
9390 II,17| gromadzie kocham. A co do porozumienia ze Szlangbaumem... Bój się
9391 I,10| porcyjka flaków i ćwiartka porteru - oto bal! Zapłaciłem niecałego
9392 I,15| na jego wspaniałą minę i portfel, w którym nosił szczotki
9393 I,4 | nie - wtrącił Ignacy. - Portmonetka doskonała, sam ją wybierałem.~-
9394 I,11| majestatu, jaki widujemy na portretach naszych przodków?...~- Cóż
9395 II,1 | polityce, o Europie... ~- Z Portugalią - wtrącił doktór. ~Ten cynizm
9396 I,16| kilka łyżek chłodniku, zapił portweinem, potem spróbował polędwicy
9397 I,10| Milera, kościuszkowskiego porucznika. Jaki by przecież istniał
9398 I,9 | Stanisław?~- Tak, Stanisław. Był porucznikiem, a później kapitanem w siódmym
9399 II,10| wagi słowom mówcy zaczął poruszać uchem i skórą na głowie;
9400 I,18| szafirowych okularach kłania się, poruszając przy tym lewą łopatką, i
9401 I,2 | zajmowały zabawki, najczęściej poruszające się.~Niekiedy, podczas tych
9402 I,11| machinie, która by się sama poruszała. Gdy zaś wstąpiwszy do Szkoły
9403 II,12| słowami, które dziwnie mnie poruszyły... "Wspomnisz sobie moje
9404 II,11| zresztą znam!...~Taka mnie porwała wściekłość, żem kazał przynieść
9405 I,15| oburzony (przed półgodziną), że porwałem faceta za galeryjkę, kolanem
9406 I,1 | gościa, że mało obaj nie porwali się za czuby.~- Naturalnie,
9407 II,19| Niechże was milion diabłów porwie!... - krzyknął pan Ignacy.
9408 I,3 | staruszkę w suchą rękę, porysowaną niebieskimi żyłami, każdy
9409 II,5 | wielka, że wszystko za sobą porywa, a tak płodna, że tryska
9410 II,6 | jest, ma nawet szlachetne porywy..." ~W pół godziny wjechali `
9411 II,12| banku, w magazynie, zrobić porządki u siebie. Tymczasem asystuje
9412 II,13| protesty przeciw starym porządkom, a dziś słyszysz nowy program.
9413 I,8 | już mnie pan do swoich porządków nie nawracaj odparł Mraczewski. -
9414 II,14| nią jeździł na cmentarz do porządkowania grobu!... Słychane to rzeczy
9415 II,17| wychowana, a nade wszystko z porządnej familii?... Tu już miałbym
9416 I,17| od Rotszylda. ~-Więc będą porządni konkurenci - powtórzył mecenas. -
9417 I,3 | ludzi, jeżeli chce mieć porządnych.~Słychać, że Andrassy zażądał
9418 II,5 | drętwiało z obawy, że... a nuż porzuci mnie?... Lecz co pan powie?
9419 II,14| wielu, kiedy mi każą mogiłę porzucić, wspomnisz o twoim sennym
9420 I,17| Uderzył się ręką w czoło i porzuciwszy ćwiczenia angielskie wydobył
9421 II,17| namawiali go, ażeby wrócił na porzucone stanowisko, które jeszcze
9422 I,5 | kuzynki i łaknący wyższych posad kuzyni, cała ta ludność
9423 I,18| wieku. ~"Czyżby i on mnie posądzał i śledził?.. - błysnęło
9424 II,17| przede wszystkim z góry nie posądzała mnie o niewinność, a ja
9425 I,18| uciekł biedak za granicę, bo posądzali go o zabicie tej... ~- Ach,
9426 II,1 | się zobaczyć męża. ~Nie posądzam, ażeby Małgosia Minclowa
9427 I,18| Szlangbaum uważał za dalszy ciąg posądzeń i śledzenia go, i wrócił
9428 II,8 | Podły jestem z moimi posądzeniami" - szepnął Wokulski. W tej
9429 I,13| Wokulski zerwał się zmieszany, posadził gościa na fotelu ; znakomity
9430 II,10| rodzina... Niedawno Ludwiczek posądzony, a teraz na nas przyszła
9431 II,7 | zamyślona i spokojna jak posągí greckich bogiń. ",No, już
9432 II,6 | ówdzie ozdobiona klombem, posągiem albo altanką. U stóp wzgórza
9433 II,17| doskonale uwydatniającej jej posągową figurę; rude włosy, jak
9434 I,14| wąs, ślad bródki, kształty posągowe, wejrzenie jasne i przejmujące...
9435 II,17| śmiało przypatrywał się jej posągowym rysom, popielatym włosom,
9436 I,13| mało nie zwalił brązowego posążka Sobieskiego.~Załatwiwszy
9437 II,2 | stojące w kątach kolumny z posążkami miały także popielate koszule.
9438 I,19| uklękła przed alabastrowym posążkiem Matki Boskiej błagając ją,
9439 II,8 | na wieś albo starać się o posażną pannę, albo wydobyć od prezesowej
9440 I,10| gratyfikację, obiecał opiekować się pościelą i kufrem, na wypadek gdybym
9441 I,8 | krzepi się mówiący: dzisiaj pościsz za dusze zmarłe, jutro -
9442 I,11| początkach nowej kariery była posępna i nawet cyniczna.~- Ksiądz -
9443 I,10| brudne i ciasne, a ludzie posępni. Sklep J. Mincla na Krakowskim
9444 II,15| się w tysiącznych, coraz posępniejszych, coraz boleśniejszych formach,
9445 I,13| z dużą teką pod pachą i posępnym wyrazem na twarzy.~Wokulski
9446 II,4 | milionów i może dlatego ich posiadacz nie bawi się, nie ma służby,
9447 I,1 | się z własnych funduszów i posiadacze kamienic bez zajęcia, równie
9448 I,12| stanowiła sień wjazdowa posiadająca bardzo lichą podłogę, ale
9449 II,13| w której giną istoty nie posiadające pewnych uzdolnień, a zwyciężają
9450 I,12| nimfa stoi naprzeciw okna posiadającego kolorowe szyby.~"No, tak!..." -
9451 I,14| być człowiek co najmniej posiadający majątek ziemski. Ale kupiec
9452 II,13| znużenia, jaki cechuje ludzi posiadających szczęście u płci pięknej.
9453 II,12| rzeczywiście, dostał taką, która posiadała jedną wielką zaletę, że
9454 II,13| Kto wie, czy już dziś nie posiadałbym broni, która prędzej czy
9455 I,5 | służącej, Anusi.~Mieszkanie posiadało wielkie zalety. Było suche,
9456 II,14| Wokulskiego w lipcu miał objąć w posiadanie Henryk Szlangbaum; a ponieważ
9457 II,12| podobny Wokulskiemu, raz posiadłszy książęcą życzliwość, powinien
9458 I,6 | przerywa panna Izabela. - Posiedź trochę u mnie i jeżeli nie
9459 II,19| obalić wdzięczna rodzina. Posiedzę tam, bodaj czy nie do końca
9460 II,17| westchnął książę. - Oni nawet na posiedzeniach gotowi rozmawiać po żydowsku...
9461 II,10| Zakłopotany sędzia przerwał posiedzenie i kiwnąwszy głową Wokulskiemu (
9462 II,13| interesami, nie był na kwartalnym posiedzeniu spółki, nic nie czytał,
9463 I,16| rocznie." Jeszcze z kwadrans posiedzieli we troje, rozmawiając o
9464 I,9 | godziny. Prawda, Belu, że nie posiedzimy tu.dłużej?~Służący podszedł
9465 II,19| zamknął drzwi na klucz.~"Posiedźże sobie do rana, kiedy ci
9466 I,11| psiakrew, zejdzie, gdzie go nie posieją...~- Bydlęta!... tchórze!... -
9467 I,1 | radca Węgrowicz.~Dla osób posilających się w tej co radca jadłodajni,
9468 II,10| zuchwale pan Maleski.~Baronowa posiniała z gniewu, ale umilkła; wstyd
9469 II,6 | wzruszony, że pobladł i posiniały mu usta.~- Ależ pan nie
9470 I,4 | trochę nabieram ciała.~- Posiwiałeś... Jakże się masz?~- Wybornie.
9471 I,11| stamtąd chuda, stara, z posiwiałymi i przerzedzonymi włosami,
9472 II,13| ożenić... Tylko nie wiem...~Poskrobał się w głowę.~- Z kimże to? -
9473 II,5 | dziś z drogi. O trzeciej posłali stąd sztafetę, o szóstej
9474 I,6 | wróci, poszedł oddać list posłańcowi. Czy gorzej boli cię głowa? -
9475 II,1 | opowiadałem o Napoleonie i wielkim posłannictwie Bonapartych, pan Leon mówił
9476 II,13| w jego oczach wyrósł na posłannika odwiecznej sprawiedliwości,
9477 I,10| a ja upadłem. Lewa ręka poślizgnęła mi się we krwi.~Obok mnie
9478 I,19| mi satysfakcję, niech pan posłucha, co powiem. Dlaczego mój
9479 II,17| wykładu i ja gotów jestem posłuchać - rzekł Ochocki zapalając
9480 II,6 | rzekła - i dziękuję, żeś posłuchał mojej prośby. Gdy zaś Wokulski
9481 I,1 | machając ręką.-Tylko że przy posłudze był, bestia, niemiły; na
9482 I,10| co by mu zostało czasu od posług przy żonie, to pieściłby
9483 II,5 | Szczęściem, wybiegł w tej chwili posługacz stacyjny donosząc baronowi,
9484 II,15| ku bufetowi, aby znaleźć posługacza, który wyjąłby mu rzeczy,
9485 II,16| wcześnie i nie zmiarkował, że posługiwać się Bonapartym znaczy to
9486 I,16| wygłaszał tak śmiało teorię posługiwania się nożem przy rybach, urósł
9487 II,19| mu opadły, nogi odmówiły posłuszeństwa. Tylko serce uderzało w
9488 I,17| odznacza się pobożnością, posłuszeństwem, łagodnością i dobrymi obyczajami.
9489 I,5 | dozgonną miłość, wierność i posłuszeństwo? A te modystki, które zawsze
9490 II,1 | patrząc na mnie. ~Stary, posłuszny jak dziecko, zawinął swoje
9491 II,19| Co to za smak i co to za posmak?... Gdybyś zamknął oczy,
9492 II,6 | wąsikami, a jego narzeczona posmutniała jeszcze bardziej. Panna
9493 I,11| Chodziło o duże ilości i pośpiech, nie o ceny... Nie znam
9494 II,3 | kilkaset kroków. Zaniepokojony, pośpiesza i ku wielkiemu zadowoleniu
9495 II,4 | istota moich odkryć, chociaż, pośpieszam dodać, naśladować ich nie
9496 I,11| W bramie rozległo się pośpieszne stąpanie; Wokulski odwrócił
9497 I,8 | no, i stanąłem. Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w
9498 II,13| że tak mierny skrzypek i pospolity człowiek tylko w Warszawie
9499 II,12| wielkie znaczenie wśród pospólstwa...~Toteż kiedy książę w
9500 II,4 | różne narody: arystokracja i pospólstwo. Jeden mówi, że jest szlachetną
9501 I,14| Liciński podjął się między nimi pośrednictwa. Nawet szeptano w salonie
9502 I,7 | kilkadziesiąt rubli składowego i za pośrednictwo. Mimo to hrabina Karolowa
9503 II,2 | pana, przypuszczałbym, że pośredniczysz mu w tych bezeceństwach. ~-
9504 II,13| ja nie będę im służył za pośrednika."~Kiedy Wokulski wrócił
9505 I,11| bardzo mały procent jako pośrednikowi - mówił Wokulski.- Oświadczam
9506 I,12| bramy były umieszczone w pośrodku jej skrzydeł dwie rzeźby
9507 I,6 | kilku stron, pod rozmaitymi postaciami. Co on ma do czynienia z
9508 II,7 | wyjściu służącego chwilę postał w oknie patrząc na park
9509 I,17| Dziewczyna chwilę jeszcze postała na środku sali; potem otarła
9510 II,3 | wielkim lustrem; cóż mu więc postało, jeżeli nie oglądanie paryskich
9511 I,9 | Pan nigdy nie cofa swoich postanowień?~- Nie - odpowiedział. Ale
9512 II,12| Najsilniej jednak wpłynął na postanowienia jej książę.~Książę, na którego
9513 II,1 | Utwierdzona w dobrych postanowieniach, pani Jasiowa już nie tylko
9514 II,17| maruder... Wiem, że cokolwiek postanowisz ze sobą, będzie mądre i
9515 I,12| co da pani Krzeszowska, postąpię najwyżej parę tysięcy. Wybacz
9516 II,17| Nie przeczę, że Bela postąpiła źle, ale... osądź pan sam
9517 I,12| Domyślam się, że tym razem nie postąpisz Pan z nastręczającą się
9518 II,17| masz nic pilniejszego jak postarać się o względy tej, która
9519 II,17| pan to kobietom, a już one postarają się, ażeby ich nie zabrakło -
9520 II,13| bardzo trudna, ale dla pana postaramy się. Tylko muszę go przygotować,
9521 I,5 | Miał siwe, rozumne oczy, postawę wyprostowaną, chodził ostro.
9522 I,2 | karuzel...Trzeba na jutro postawić w oknie karuzel, bo już
9523 II,10| i krył się za kolegę. W postawie jego zauważyłem pewną osobliwość:
9524 I,9 | Pozwól, ażebym ja mu postawiła nagrobek. Ale że sama jechać
9525 I,14| przeproszenie, a jego sekundanci postawili ostre warunki.~- I kiedyż
9526 II,1 | spełnisz tyle a tyle warunków postawionych przez moralność, tradycję,
9527 II,13| system...~- A co doktór postawisz na jego miejsce?~- Nasz,
9528 II,4 | od stołu, otworzył okno i postawszy w nim chwilę przeczytał
9529 II,13| marmurowy bożek ma coś z postawy i rysów skrzypka. Zarumieniła
|