1-biedn | biedu-chodn | chodz-defek | defil-ducho | duchy-flasz | flegm-guwer | guzam-kacpr | kadz-kondy | kones-laja | lajda-marne | marni-mular | mulni-naraz | narko-nieum | nieur-odbie | odbij-ogrod | ogrom-ozeni | ozieb-plamk | plane-pojed | pojel-posta | poste-prusa | prusk-przyc | przyd-rejen | rejes-rozwi | rozwo-sklon | skner-spraw | sprez-szale | szalo-tlumi | tlumo-uklad | uklon-utysk | utytu-witaj | wital-wycze | wyczy-wyrob | wyrok-zacof | zacyt-zapra | zapre-zbomb | zboza-zmruz | zmusi-zzyma
Tom, Rozdzial
15560 I,18| lata, ale nie śpieszę się. Wyczytuję ja sobie, które chaty idą
15561 II,6 | ciągu roku? ale pan tyle nie wydajesz. Szkoda. Wiesz pan co?...
15562 II,6 | kasjer zapewniają mnie, że wydałam dwadzieścia siedem tysięcy...
15563 II,1 | familia... W zeszłym miesiącu wydałeś dwadzieścia złotych na książki,
15564 I,6 | ze służby osądzić, a może wydalić.~- Powiedz mi, kuzynko -
15565 II,2 | Mnie się wydaje tak, im wydałoby się owak, a losowi jeszcze
15566 I,18| tylko zwrócił mu pieniądze wydane na dorożki, ale jeszcze
15567 I,5 | elektrycznego dzwonka albo wydanie rozkazu.~Raz tylko niższy
15568 I,2 | oprzytomniał, ubrano go w kalosze, wydano resztę i wśród niskich ukłonów
15569 II,6 | wrażenie sześćdziesiąt tysięcy wydanych w ciągu roku? ale pan tyle
15570 II,13| jej obie ręce, które mu wydarła.~- Proszę się do mnie nie
15571 II,17| zdobywam się na opowiedzenie ci wydarzeń, jakie u nas zaszły od twego
15572 II,3 | choć nie wie jeszcze o jego wydatkach. ~"Jumart ma rację - szepnął. -
15573 II,3 | baronowej... ona, przywykła do wydawania dziesiątków tysięcy rubli
15574 I,16| to prawie za obrazę... - wydeklamowała panna Florentyna. ~- Anglicy
15575 II,3 | piją kawę. Panowie są jak wydekoltowani, mają w dziurkach od guzików
15576 II,2 | sprzętu... Każdy cal podłogi wydeptałam kolanami, wycałowałam ślady
15577 I,3 | latawce, a w razie słoty wydmuchiwałem w izbie bańki mydlane.~Na
15578 I,8 | który unosi smugę iskier wydmuchniętych przez lokomotywę podczas
15579 I,10| albo zaryła się w ziemię wydmuchując obłoczek kurzu. Trębacze
15580 II,1 | wszystko zmarnieje. Książki nie wydobędą cię z upodlenia, w jakim
15581 I,17| przeprosił pannę Izabelę, ja wydobędę go z długów." Uczucia spokoju
15582 I,17| Krzeszowskiego i o sposobie wydobycia go z długów, to o Obermanie,
15583 I,5 | dzielnym strażakiem, który za wydobycie trzech osób z płomieni na
15584 II,12| Widział swoją pracę nad wydobyciem się z nędzy, słyszał świst
15585 I,9 | na tacy drobne pieniądze wydobyte z chustki do nosa.~W głębi
15586 II,3 | Wokulskiemu zdaje się, że wydobyty z martwej wody wpadł nagle
15587 II,19| w głąb sklepu i zobaczył wydobywającą się spod kontuaru ludzką
15588 II,10| pani Stawskiej.~W końcu wydobywam pudło - są trzy duże lalki:
15589 II,1 | przyszło na myśl, że to wydobywanie się z piwnicy jest symbolem
15590 I,1 | gośćmi, którym ledwo mogli wydołać trzej subiekci: jeden mizerny
15591 II,15| spośród których nie mógł się wydostać. Nie było wyjścia!...~Otrząsnął
15592 I,13| zanim ostatecznie powóz jego wydostał się na mokotowskie pola.
15593 II,2 | dziecka, której nic już nie wydrze z serca. Wszakże ona biegała
15594 II,9 | gdyby to ode mnie zależało, wydusiłbym ze sto tysięcy. Niechby
15595 I,11| technologią... Przecież skończyłem wydział przyrodniczy w uniwersytecie
15596 I,10| wejdzie (Szlangbaum pracuje w wydziale ruskich tkanin), Chryste
15597 I,18| tworzą przysionek jednego z wydziałów sprawiedliwości, lecz są
15598 II,17| rozmyślając nad sposobami wydziedziczenia żony, gadał ze mną po całych
15599 I,10| po dwa razy wyklęli się i wydziedziczyli w sposób bardzo uroczysty.
15600 I,19| jechać do Paryża, Żydzi wydzierają mi dwa tysiące! Rozumie
15601 I,9 | imponujących jaskiń.~"Dokąd oni wydzierali się? Do innego, podobno
15602 II,1 | tracić czasu i sił na samo wydzieranie się do nowych stanowisk.
15603 II,1 | życia, które upłynęło na wydzieraniu się ze sklepu Hopfera w
15604 II,1 | się za krawędź otworu i wydźwignął się do połowy ciała. Myślałem,
15605 I,9 | inna niezmierna siła, która wydźwignęła tego rodzaju budowle. Patrząc
15606 I,12| się w tym położeniu... A wydźwignie ją nie jakiś tam Ochocki,
15607 I,18| pięknego bruneta: ~- Pan wydzysz te pyniądze u ten szlachcic...
15608 II,15| a około ósmej wieczór, wyekspediowawszy swoje rzeczy, był u państwa
15609 II,5 | parę minut. Czuł potrzebę wygadania się przed kimś ze swoim
15610 I,10| niewiele się zmienił: zawsze wygadany i ładny, może cokolwiek
15611 I,11| jeszcze dzieciak, co on mi nie wygadywał?..."~Dziwny traf. Gdy Wokulski
15612 I,5 | ostrożnie przesuwali się wygalonowani lokaje, damy do towarzystwa,
15613 I,10| barłogu. Ogień na kominie wygasał. Dopiliśmy wódkę i położyliśmy
15614 II,8 | gniewy, wszystko w nim wygasło. ~Zamiast nich począł wpływać
15615 I,18| Krzeszowska odskakuje od niego i wygiąwszy się w tył jak artystka grająca
15616 II,4 | postaci niechaj z wolna wyginą. Jeżeli Anglicy mieli prawo
15617 I,10| prawo. W ogóle pasmo dymu wyginało się bardziej na prawo, jakby
15618 II,13| aniżeli my. No i rasa ta wyginęła, a jej potomkowie są albo
15619 II,19| poprawił się, Napoleonidzi wyginęli, a właścicielem sklepu został
15620 I,19| cię, tylko mi jutro tak wyglądaj, a przekonasz się, że w
15621 II,15| przygryzała usta, co chwilę wyglądając oknem. Nareszcie po drugim
15622 II,2 | fartuchu. W ubraniu tym wyglądałaby na dozorczynię chorych,
15623 I,10| do Komorna.~Przez miesiąc wyglądaliśmy odsieczy: z Węgier, z Francji,
15624 II,10| kiedy z powodu marnego wyglądania oknem usłyszałem taki dramat...
15625 I,19| spokojem ojca i jego złym wyglądem. Zdawało się, że od południa
15626 I,10| powóz błyszczący jak świeżo wyglancowane buty, parę kasztanowatych
15627 I,16| jadał baraninę z lordami i wygłaszał tak śmiało teorię posługiwania
15628 I,11| moralizującą, spostrzegłszy, że wygłaszanie zdań i opinii przyjętych
15629 I,9 | dziecinne. Jakże mu wtedy, wygłodzonemu, smakowała bułka i serdelek!
15630 II,2 | składając pobożnie ręce - wygnajcie tych nihilistów, bo to źródło
15631 II,2 | oni mnie chcą wygnać!... Wygnajcież stąd pierwej mój ból, moją
15632 I,11| pod deszczem kul, czy jako wygnaniec, który w śniegiem zasypanej
15633 II,7 | zbytkiem, jest właściwie wygodą, przyjemnością i polorem,
15634 I,5 | każdy odznaczał się raczej wygodną prostotą aniżeli skaczącymi
15635 II,5 | miał zamiar ofiarować mu wygodne miejsce, gdzie by można
15636 I,9 | dokoła nich damy siedzące na wygodnych fotelach, odziane w jedwab,
15637 I,8 | które - wreszcie - są tak wygodnym grobem jak każdy inny. Na
15638 II,9 | napełni się nowymi artykułami wygody i zbytku, wówczas pan Maruszewicz
15639 I,10| Stein. - Ażeby się choć wygoić do tego czasu...~- Moi kochani!... -
15640 I,11| Moi panowie! - odezwał się wygolony mężczyzna z grupy szlachty
15641 II,10| stosunki... już jedną sprawę wygrała i pewnie będzie to samo
15642 I,13| swojej klaczy do wyścigów i wygrałam, a drugi raz założyłam się
15643 I,12| konia... Jest ogromna szansa wygranej, gdyż biegają prócz niej
15644 II,14| majątek nie wypracowany, tylko wygrany. Wygrałem, kilkanaście razy
15645 I,12| zrozpaczona, gdyby klacz wygrawszy, komu innemu przyniosła
15646 I,6 | na swoje drobne wydatki wygrywa pieniądze w karty... Wygrać
15647 I,6 | Wygrać można; panowie wygrywają tysiące, ale nie na opędzenie
15648 II,15| dźwięku słyszy całą orkiestrę wygrywającą inwokację z Roberta Diabła. "
15649 I,13| Nagroda trzysta rubli; koń wygrywający ma być na miejscu sprzedany.~"
15650 I,9 | i łaski. Kiedy pozytywka wygrywała Łucję z Lamermooru albo
15651 II,9 | Anglicy, jeszcze nie wygrzebawszy się z Afganistanu, już mają
15652 II,10| ładna, to się i z kryminału wygrzebie - rzekła czerwona dama do
15653 II,10| sąsiadki.~- Ale pani się nie wygrzebiesz... - mruknął maglarz.~-
15654 II,6 | podobna wielkie uczucie wyhodować w takim pośpiechu, na takim
15655 II,17| spadli z księżyca, tylko wyhodowali się w pewnej sferze, epoce
15656 II,17| boć to przecie my ich wyhodowaliśmy...~- Nie my!... - zawołał
15657 I,16| O księże, złe duchy wyją, gdy w piekle usłyszą ten
15658 II,15| znaleźć posługacza, który wyjąłby mu rzeczy, i zetknął się
15659 I,6 | miarę jak czyta, szare niebo wyjaśnia się, a przy ostatnich słowach..."
15660 II,19| fizjognomia zaczęła się wyjaśniać.~- Zakład o Wokulskiego.
15661 I,18| ceremonii, a nawet bez dalszych wyjaśnień doręczył panu Ignacemu album
15662 I,3 | po wielu. tłumaczeniach i wyjaśnieniach naturalnie zatarła się;
15663 II,5 | Skończmy, panie, z wyjaśnieniami - rzekł ze śmiechem Wokulski
15664 I,19| przygotowany. Wokulskiemu wyjaśniła się twarz. ~- Niech pan
15665 I,19| że nie rozumiesz. Zaraz wyjaśniłbym ci to, ale - takim znużony,
15666 II,14| i najskrupulatniej rzecz wyjaśniłem... Maruszewicz niech idzie
15667 I,10| Stanowisko Szlangbauma wyjaśniło się od razu; dziś mnie prędzej
15668 II,19| nadziei lub do pewnego stopnia wyjaśniły dziwne postępowanie Wokulskiego.~
15669 I,9 | A tak wierzyłem w swoje wyjątkowe szczęście!..."~W tej chwili
15670 I,14| spojrzała albo po jakiejś wyjątkowej zasłudze serdecznie uścisnęła
15671 II,8 | humorze, a co znaczy u mnie wyjątkowy humor, wie o tym pan Wokulski -
15672 I,11| zbożem i okowitą, ale w wyjątkowych warunkach. Chodziło o duże
15673 II,8 | ostrzegam, że jestem dziś w wyjątkowym humorze, a co znaczy u mnie
15674 II,3 | prośby o wsparcie, propozycje wyjawienia jakichś tajemnic, jedna
15675 II,17| którego moi bracia w Izraelu wyjdą jeszcze mędrsi, jeszcze
15676 I,3 | odezwał się pan Raczek. - Wyjdź jejmość za mąż, to nie będziesz
15677 II,17| za pierwszym razem nie wyjechałbym do Paryża i nie zbliżyłbym
15678 II,17| wszedł w pańskie prawa, wyjechałbyś pan za granicę?~- Jednej
15679 I,5 | ojca, że tego samego dnia wyjechali z Rzymu. W Paryżu oświadczył
15680 II,17| ty lecz się, mój drogi, wyjedź gdzie...~- Powiem ci, że
15681 I,12| wicherek, jakby mu dopiero co wyjęto z nich rękę, a zaraz po
15682 II,19| się doktór. - Ci giną, wy wyjeżdżacie... Któż tu w końcu zostanie?...~-
15683 I,16| kazała panna Izabela, a wyjeżdżając do Ameryki ofiarował jej
15684 II,13| przechodząca w tej chwili hrabina wyjeżdżamy.~- Cóż, Molinari obiecał?... -
15685 II,16| ale mój Boże, kiedy z wody wyjmą rybę, choćby najmłodszą
15686 II,11| moich klap i odparłem:~- Wyjmę portmonetki i włożę krawaty,
15687 I,9 | Dwu? - szepnęła dziewczyna wyjmując szpilkę z kapelusza.~- Za
15688 II,9 | Wokulskiemu.~Z drugiego pokoju wyjrzała Helcia.~- Mamo - szepnęła
15689 II,9 | polegający na tym, że ona wyjrzawszy przez lufcik starała się
15690 II,16| spojrzeć na góry i lasy, wykąpać się w słońcu i w powietrzu
15691 II,17| nalał sobie wody do wanny, wykąpał się, wytarł, ubrał i już
15692 I,18| na miesiąc, ażeby za to wykarmić się jak nędzarz... A teraz
15693 II,17| spokój!... Ubogiej żony nie wykarmię, bogata wciągnęłaby mnie
15694 II,14| utrzymanie... Ach, nawet na wykarmienie najuboższego człowieka!...~-
15695 II,17| pozostać w człowieku, którego wykarmiono albo cierpieniem i upokorzeniem,
15696 I,16| zmięknie od razu i może nawet wykaże taki dochód, o jakim mi
15697 II,8 | że prędko znudzi pana mój wykład. Bo dla mnie nie zawsze
15698 I,18| małżeńskie. Stary Szlangbaum coś wykłada wycieńczonemu Żydkowi, któremu
15699 II,7 | tylko meteorologię ma zamiar wykładać? - spytała pani Wąsowska. -
15700 II,8 | przez drugie pół godziny wykładałem jej, że ani myślę się żenić,
15701 I,5 | powinowactwie dusz, starsi panowie wykładali inżynierom swoje poglądy
15702 I,3 | kapelusz i coraz inaczej wykładany kołnierzyk. Podobnież dzisiejsi
15703 II,3 | Wokulski, niemile draśnięty wykładem powyższej teorii. ~- Wiem
15704 I,3 | dzięki swoim niedzielnym wykładom buchalterii, jeografii i
15705 II,1 | począł chodzić na akademickie wykłady jako wolny słuchacz. ~Dziwne
15706 I,18| okazji po raz setny z rzędu wyklął swego syna za to, że nazywa
15707 I,5 | czasem nie zaproszono przed wyklarowaniem się sytuacji.~O rewizytach
15708 II,17| A ja już za jego rządów wyklejałem pokoje i poprawiałem okna.
15709 I,10| obaj bracia po dwa razy wyklęli się i wydziedziczyli w sposób
15710 II,6 | Piotra z Amiens i uroczyście wyklina kobietę stworzoną na obraz
15711 I,8 | się wrzask, ścigano by i wyklinano tych poczciwców, a oni -
15712 II,15| przywiązanie do jednej kobiety nie wykluczało jednak myśli o drugiej.
15713 II,1 | państwa Łęckich, wypił kawę, wykłuł zęby i - jazda. Naturalnie.
15714 II,17| tajemniczy warsztat, w którym wykluwał się zarodek nowej cywilizacji.
15715 II,15| skakać i lada moment nastąpi wykolejenie.~- Wiesz, że jesteś zuchwały!... -
15716 II,15| jakiś zawód i rozpacz. Wykolejona myśl poczęła układać się
15717 I,10| do głowy genialny plan, wykona go w ogólnych zarysach,
15718 I,9 | wszystko mi jedno; jestem tylko wykonawcą cudzej woli."~Wszedł w bramę
15719 II,13| cudownym wynalazku, którego wykończenie naprawdę przewróciłoby świat...~-
15720 II,5 | nowa, jeszcze niezupełnie wykończona. Pomimo to dano mu wody
15721 II,12| rączkę - odparł, natychmiast wykonując swój zamiar.~- Proszę nie
15722 I,5 | topniał z rozkoszy, nagle wykonywała jakiś ruch, który mówił,
15723 II,19| jest knajpą... To pan tak wykonywasz moje zlecenia?.. - zwrócił
15724 I,8 | chorób, które odziały się w wykopane w tym miejscu szmaty. Wszystkie
15725 II,13| gdzie nie może pożyczyć, tam wykpiwa; zaś pan Starski siedzi
15726 II,5 | który w nowo nabytym domu wykrada mu komorne i dzieli się
15727 I,3 | łagodnością, był znowu bity za wykradanie kolorowego papieru i pisywanie
15728 I,18| fartuszkiem i strzemiączkami wykradziono mu podstępem ze zbioru jego
15729 I,2 | uściskach, tancerze?... Wykręcą się sprężyny i pójdziecie
15730 II,1 | pytał Wokulski. ~- Nie wykręcaj się! - zawołał pan Leon. -
15731 II,19| chciał uczyć. No i jakoś wykręciłem się na egzaminie, ale tak
15732 II,3 | wieczorami oglądał plan miasta, wykreślał już obejrzane punkta i robił
15733 II,15| o tym Rzeckiemu i kazał wykreślić z księgi rzekomy dług barona.
15734 II,7 | Drugi jej konkurent, baron, wykreślił się sam; zaręczywszy się
15735 II,7 | dla panny Izabeli epuzer, wykreślony został z listy jej konkurentów.
15736 II,11| mi drzwi i trzyma w ręku wykrochmaloną koszulę. Przechodząc przez
15737 I,14| dopuściła się najgorszego wykroczenia przeciw swoim pojęciom i...
15738 II,17| haniebną. Gdy się taka sprawa wykryje, następstwa muszą być bardzo
15739 II,3 | Gdyby ją miało, już od dawna wykryliby ten fakt autorowie przewodników;
15740 II,11| cóż to znaczy?... - wykrzyknąłem zdziwiony.~Akurat weszliśmy
15741 II,2 | O... nowa ofiara!... - wykrzyknęła baronowa wskazując na mnie
15742 II,2 | dachu nad głową... ~Ten wykrzyknik już całkiem mi się nie podobał.
15743 I,10| powtórzył swego ulubionego wykrzyknika:~- Ehej!... dałbym ja Szwabom,
15744 II,7 | nie zawraca głowy swymi wykrzyknikami. Albo pani chce uczyć się
15745 I,9 | stukot pieniędzy i francuskie wykrzykniki, oblicze Chrystusa ciemniało.
15746 II,10| głowę. ~Sędzia był zdziwiony wykrzyknikiem, ale ja nie... Spostrzegłem
15747 II,11| otrzymane zabawki, co chwilę wykrzykując z radości; pani Misiewiczowa
15748 I,3 | patrząc na jego manewry nie wykrzywiał mu się i nie pytał:~- No,..
15749 II,7 | zarzutu zrobił majątek, wykształcił się tak jak on, ten może
15750 I,6 | oznaczający rezygnację.~- Nie wykupiła ich Krzeszowska - rzekła -
15751 II,11| miejsc wysadzają, tak nas wykupują, że trudno poradzić z nimi.
15752 I,5 | Ach, ta Krzeszowska... to wykupywanie weksli... co za ohyda!~-
15753 II,7 | pielęgnujące nauki, sztuki i wykwintne obyczaje, raz dlatego, ażeby
15754 II,7 | delikatniejszych uczuć i wykwintniejszych obyczajów? ~- Owszem, jest,
15755 II,4 | jestem w jej oczach obok tych wykwintnisiów, dla których pusta rozmowa,
15756 I,9 | czcigodnym światem form wykwintnych musi się stoczyć walka,
15757 II,17| z takiej mierzwy kiedyś wykwitnie metal Geista!..."~W Ogrodzie
15758 II,6 | gościowi odejść od siebie. Wył, chwytał za ubranie, kładł
15759 II,17| przecież tylko o dwa zera...~- Wyłączmy kwestie pieniężne - przerwała
15760 I,5 | powinna zasklepiać się w wyłączności, ale przodować oświeconemu
15761 II,11| zmizerniała (ale jeszcze lepiej wyładniała, bestyjka!), a on formalnie
15762 I,4 | dopókim bodaj dźwigał i wyładowywał zepsute wozy albo czuwał
15763 II,10| że poczciwe studenciny wylały na łeb baronowej coś tak
15764 II,8 | widzieli. Ale przy tym bestia wyłamał sobie ząb duży jak pięść,
15765 II,5 | Dlaczego więc baron ma wyłamywać się spod prawa przywiązania,
15766 I,5 | uciekło!... Panna Izabela wyłamywała sobie palce, ażeby pohamować
15767 I,9 | szalonego doznawał upojenia wylatując do góry na huśtawce! Co
15768 I,18| Panna Izabela, uśmiechnięta, wylatuje z niego jak ptak, a Wokulskiego
15769 II,2 | ozdobę stanowiła kanapa z wyłażącym na środku włosieniem. ~-
15770 II,4 | podartą kołdrą, z której. wyłaziła brudna wata, pod oknem stolik
15771 I,13| przypuszczał, że niedługo wylecę z budy. Klejn ma minę żałosną (
15772 I,10| dla niej... I ja przez nią wyleciałem ze sklepu... - mówił Mraczewski
15773 I,10| jest zupełnie pijany. - Wyleciałeś przez nią ze sklepu, więc
15774 II,17| wspominał mi coś o twoim wyleczeniu.~- Rzecki jest półgłówek...
15775 II,8 | pretensji, owszem, zupełnie wyleczony.~- Każdy człowiek ma prawo
15776 II,17| Po prostu trzeba się wyleczyć, a potem na odmianę jadać
15777 II,4 | wielbicielowi za to; że mnie wyleczył!..." ~Wrócił do siebie i
15778 I,11| Mądra i piękna; ona jedna wyleczyłaby cię z twoich przywidzeń..."
15779 I,19| przekonana, że już chyba wyleczyłaś się ze swych kaprysów, radziłam
15780 I,8 | przyszedł w nocy, na pewno wyleczyliby mnie z melancholii Jutro
15781 II,6 | się i roześmiał... Już to wyleczyłoby mnie od razu" - szepnął. ~
15782 I,11| jest naczyniem, w którym wylęga się wielka idea... Dziwaczna
15783 I,3 | tej okazji każdy musiał wylegitymować się z porobionych oszczędności:
15784 I,8 | zaś mieć dużo pieniędzy.~Wylegitymowanie się ze szlachectwa nie było
15785 II,10| odpowiedziałem.~- I wyleje - dodał z westchnieniem. -
15786 I,5 | kotłów, a pod stopami dreszcz wylęknionej ziemi.~Wtedy zdało się jej,
15787 I,5 | ludzka powznosiła pagórki, wylewała strumienie, modelowała drzewa ?...
15788 II,2 | od tych, które co dzień wylewasz... ~- Panie - zwróciła się
15789 I,12| skórę przemysłowca, musi wyleźć z niej przy lada okazji.
15790 I,11| stopami podłoga.~- Czy mam wyliczać nazwiska? - spytał Wokulski.~
15791 I,4 | na jeden punkt poprzednio wyliczone zapasy. Dopiero kieliszek
15792 I,11| mówił Wokulski - natychmiast wyliczyć fabryki, w których cała
15793 II,1 | zwrócił się do Wokulskiego, wyliczył wszystkie przykrości, jakie
15794 I,11| dwudziestu procentów rocznie od wyłożonego kapitału. Na pierwszym miejscu
15795 II,17| było - ciągnęła - od razu wyłożyć swoje teorie tak jak mnie,
15796 I,8 | siódmej sklep już stanowczo wyludnił się, subiekci rozmawiali,
15797 I,10| którą wymyślili księża, aby wyłudzać od ludzi dziesięcinę. Mówił
15798 II,11| nikt od nikogo nie ma prawa wymagać. A ja co mam w zysku? Nienawiść
15799 II,5 | prezencją, bynajmniej nie wymagając od niej jakiejś romantycznej
15800 I,4 | przerzucić... Jest podobno wymagająca...~- Wcale nie przerzucała,
15801 I,5 | znowu stary mąż jest mniej wymagający od męża w średnim wieku...~-
15802 II,7 | niewidzialną sprężyną czynów wymagających niezwykłego natężenia sił...
15803 II,12| jedną wielką zaletę, że nie wymagała pracy, i jedną straszną
15804 II,7 | zezwolenie z naszej strony wymagało pewnej ofiary, niech pan
15805 I,11| posady odpowiadające pańskim wymaganiom. Niech pan jednak wstąpi
15806 II,2 | się uważniej spostrzegłem wymalowaną szachownicę i poprzewracane
15807 I,17| ćwiczeniami i zaczął pisać zdania wymawiając je półgłosem i usiłując
15808 I,3 | tylko wskazując palcem drzwi wymawiał jeden wyraz: fort! fort!...
15809 I,6 | nie tylko nie będzie mi wymawiała wspólnika, lecz nawet gotowa
15810 II,1 | być bardzo podły, skoro wymawiam mieszkanie tak dzielnemu
15811 II,12| stosunki ograniczał się na wymawianiu jego nazwiska z ironicznym
15812 II,12| ukryć zakłopotania, ile razy wymawiano przy niej to nazwisko; czuła
15813 I,19| ile mnie kosztowała każda wymiana spojrzeń, które chwytałem
15814 I,13| pan Łęcki, który widział wymianę grzeczności.~Zirytowana
15815 II,10| niemniej jednak, o ile mogłem wymiarkować z jej oględnych wyrażeń,
15816 II,8 | Zresztą, gdyby chcieli wymieniać ze Starskim tkliwe spojrzenia,
15817 I,13| pana barona.~Rozstali się wymieniając najpiękniejsze ukłony.~-
15818 I,10| kolumną szumiały granaty, wymieniane pomiędzy baterią węgierską,
15819 II,9 | którego nawet nazwiska nie wymienię, i po wszystkich anonimach,
15820 II,9 | Jestem adwokat...~Tu wymienił nazwisko i - tak został
15821 II,17| wypalić w łeb Starskiemu wymieniwszy mu pierwej listę osób, którym
15822 II,8 | zapomniałem sznurka, żeby wymierzyć. Zejdę, panie, do furmanów,
15823 II,13| z tego świata miała mnie wymieść spódnica... Trzeba było
15824 II,3 | myśli. ~Wtem na skręcie wymija go młoda kobieta, której
15825 II,8 | na dziedziniec, ostrożnie wymijając cierniste krzaki, i usiadła
15826 I,12| powóz, trzeci zaś chcąc ich wyminąć o mało nie rozbił tragarza
15827 I,8 | chudej suki z obwisłymi wymionami, która na próżno biegała
15828 II,15| prosty smak może pobudzić do wymiotów... Przepraszam pana...~Starski
15829 I,10| przyniósł im nowe butelki, więc wymknąłem się po cichu. Nie wmieszałem
15830 I,6 | rozsnuwa... ale ja mu się wymknę, choćby - w objęcia marszałka...
15831 I,5 | jej niepodobna, gdyż albo wymknie się, albo odepchnie, albo
15832 I,17| Obermanowi, i nareszcie wymogłem nanim, że mi powiedział: "
15833 II,10| do mnie jakiegoś draba z wymówieniem komornego. Nie wiem nawet,
15834 II,2 | oczach pani baronowej przy wymówieniu nazwy: Stawska. ~- Pani
15835 II,16| płacze, że mu Szlangbaum wymówił miejsce od świętego Jana,
15836 I,10| dopiero w roku bieżącym wymówili mu posadę.~W początkach
15837 I,8 | rzucając na siebie smutne, lecz wymowne spojrzenia.~Około trzeciej
15838 I,8 | Lisiecki mrugnęli na siebie wymowniej niż dotychczas, lecz poprzestali
15839 II,8 | średniowiecznego trubadura, który wymyka się do lasu, ażeby wzdychać
15840 II,15| otwartych grobów, z których wymykały się wstrętne cienie. Po
15841 II,17| tandecie.~- Nie bardzo im wymyślaj - wtrącił Wokulski - boć
15842 II,1 | za tych gości, którzy mi wymyślają jak psu, czy za tych chłopców
15843 II,5 | anonimy po największej części wymyślające mu... Jeden nazywał go zdrajcą,
15844 II,9 | się to odbiera anonimów wymyślających na czym świat stoi ! Zdaje
15845 I,3 | musztrował pomimo wymyślań i łez ciotki i kończył zdaniem:~-
15846 I,18| nim rozlegają się krzyki i wymyślania licytantów, a od czasu do
15847 I,10| Ten Mraczewski, który za wymyślanie na socjalistów stracił u
15848 II,14| pory dzień schodził jej na wymyślaniu Mariannie, na pisywaniu
15849 II,11| opakowaniem.~Muszę jeszcze,coś wymyślić dla pani Misiewiczowej.
15850 I,10| wcale Boga ani duszy, którą wymyślili księża, aby wyłudzać od
15851 II,9 | nawet setnej części tych wymysłów nie powtarzam Wokulskiemu;
15852 I,3 | pierwszy raz tak szkaradne wymysły nieomal straciłem przytomność.
15853 II,11| miałby też uznanie, które wynagradza krzywdy... A tu...~Machnął
15854 I,8 | nieobliczony; natura umie wynagradzać."~Na stoku i w szczelinach
15855 II,15| szanował twoje kaprysy...~- Wynagradzając sobie na innych drogach -
15856 I,8 | praca obowiązkowa - słusznie wynagradzana. Ona jedna może wzmocnić
15857 II,7 | kto inny. Tworzyli ją źle wynagradzani żołnierze i marynarze, przywaleni
15858 I,9 | świat, w którym podobno wynagrodzą tutejsze krzywdy, kto wie,
15859 II,11| muszą być ukarani, dobrzy wynagrodzeni i że w najzakamienialszym
15860 I,11| sklepu i zrealizowawszy sobie wynagrodzenie w formie kilku lub kilkunastorublowego
15861 I,6 | pana Wokulskiego, ażeby wynagrodził go hojniej, niż ona wynagrodzi
15862 I,18| Nawet on... Ale ty mi to wynagrodzisz!... - dodał już na ulicy,
15863 I,17| ile tu w Warszawie, można wynająć do każdy interes bardzo
15864 I,15| może i ten... Maruszewicz wynajdą mi kobietę mającą podobne
15865 I,18| instynktami, on, Rzecki, wynajdywał sobie powody do jak najdłuższego
15866 I,10| kiwając głową.~Fura była wynajęta tylko dla mnie. Zaraz jednak
15867 I,18| wyglądał tak pusto jak nie wynajęte mieszkanie i - tak wesoło?..."~
15868 II,14| odpowiadał, że lokal już wynajęty.~- Uważaj, Kacprze, co ci
15869 II,3 | okazami i tym samym fiakrem, wynajętym na cały dzień, przenosił
15870 I,17| komorne go nie stać... ~- Ja wynajmę od ciebie ten pokój - mówił
15871 II,11| pory żadnemu studentowi nie wynajmie lokalu, choćby na wieki
15872 II,10| Oskarżona bywała u pani?~- Tak, wynajmowałam ją do szycia...~- Alem jej
15873 II,16| pewny, że pan baron nie wynajmowałby złego mieszkania. Czy mogę
15874 II,14| czy nie zdarł kto karty wynajmu mieszkań? czy praczki z
15875 I,13| katolikiem, którego Szlangbaum wynajmuje do licytacji za piętnaście
15876 II,19| kochanego przez wszystkich wynalazcę.~Ale Ochocki był pochmurny.~-
15877 II,8 | nudny, co nie przystoi nawet wynalazcom. Kiedy na niego patrzę,
15878 II,3 | Ludzie jak inni: przewodnicy, wynalazcy, pośrednicy... Każdy pracuje,
15879 II,17| kilkudziesięciu lat pracował nad wynalazkiem, który by umożliwił ten
15880 II,4 | stworzyłem nową naukę, wynalazłem nieznane materiały przemysłowe,
15881 I,19| się zdaje, że dopiero ty wynalazłeś miłość. Znam i ja ją, bah!...
15882 I,13| byłoby możliwym nie tylko wynalezienie, ale nawet drukowanie tablic
15883 I,8 | dzisiaj i on kiepski, i grunt wynędznieje bez dozoru.~- No, a z wami
15884 II,1 | Ale jak wygram proces, jak wyniesiemy się na wieś... ~- Chodźmy
15885 II,16| polega na kombinacjach, które wynikają z porządku rzeczy.~A więc
15886 II,17| teorie tak jak mnie, a nie wynikłyby między wami nieporozumienia.~-
15887 I,9 | Wokulski i spojrzał na brylanty wyniosłej damy, reprezentujące wartość
15888 I,10| dziewiąta, weszliśmy na ostatnią wyniosłość porosłą gęstymi krzakami.
15889 II,10| zaczną całować krzesełka) wyniosły się nareszcie i nadto zmusiły
15890 I,11| słyszał, jakoś nie pasowała do wyniszczonej figury i niepewnych spojrzeń
15891 II,11| więcej lub mniej głupich, wyniszczonych i ładnych kawalerów, że
15892 I,18| Kupisz pan dom czy co?... Wynoś się pan!... ~- Dziewięćdziesiąt
15893 I,11| się gotówkę, zysk z niej wynosiłby piętnaście do dwudziestu
15894 II,10| z żądaniem, ażebyśmy się wynosili... Ale zjedzą diabła, czy
15895 II,10| odezwał się nagle Wirski - wynośmy się stąd, bo pan Rzecki
15896 II,9 | posągi...~Po każdym fakcie wynoszenia rzeczy pan Maruszewicz przez
15897 I,10| potrawy. Lecz im więcej wynoszono pustych butelek, tym dalej
15898 II,4 | chwili ukazał się Jumart. ~- Wynudził pana stary - rzekł do Wokulskiego -
15899 I,6 | czarnych dymów i białych par wynurza się do pół figury jakiś
15900 I,14| spoza mgieł horyzontu, wynurzają się jakieś niejasne widoki,
15901 I,9 | śmierć jest takim złem, jak wyobrażają sobie ludzie."~I pierwszy
15902 II,8 | powiedzieć?... niespodziewanie. Wyobrażałam sobie pana całkiem inaczej.
15903 I,14| miłości, naturalnie, w owym "wyobrażaniu sobie" mowy być nie mogło.
15904 I,14| Nikczemnikiem, według jej wyobrażeń, można było nazwać tylko
15905 I,14| rozumie po angielsku, nie ma wyobrażenia o języku, który jest modnym!...~
15906 II,17| poznał?... Oto oni mają takie wyobrażenie o nauce jak gęsi o logarytmach.
15907 I,13| zobaczył piękną pogodę i wyobraził sobie, że widzi wschód słońca,
15908 II,2 | Poczekaj! - myślę. I wyobraziłem sobie, że na moim miejscu
15909 II,7 | tkliwsze serca, ruchliwszą wyobraźnię, subtelniejsze zmysły, i
15910 I,9 | desperacją w sercu.~"Może wypadałoby wrócić i pożegnać ją?...
15911 I,8 | sumował kolumny, im większe wypadały mu sumy, tym bardziej czuł,
15912 I,8 | drzwi za sobą nie zamknął. Wypadkowo spojrzał na damę i - spadły
15913 I,9 | tylko czuł, że w mózgu wypala mu się obraz tego towarzystwa.
15914 II,2 | nie budował tego domu; nie wypalał cegieł, nie rozrabiał wapna,
15915 II,8 | buchnęła płomieniem, a w opoce wypalała dziury. Wszystkie te potwory
15916 II,13| Przecież w łeb sobie nie wypalę - myślał. - Gdybym choć
15917 I,10| ramionach oparli karabiny i wypalili jeden po drugim. Ogłuszony
15918 II,12| Wokulski nie tylko nie wyparł się znajomości z nią, co
15919 I,19| Uważasz... może mi jednak coś wypaść... ~- Wycofać swój kapitał
15920 II,10| ciągle czeka, nasłuchuje i wypatruje, czy Ludwik nie wraca, a
15921 II,8 | do lasu, ażeby wzdychać i wypatrywać zeszłotygodniowe ślady j
15922 II,10| adwokatem?... Hultaj Maruszewicz wypatrzył ze swych okien, że pani
15923 II,11| skórą.~- Chcesz się pan wypchać?~- Powinien bym, bo świat
15924 I,10| pęcherzach, korki w siatce, nawet wypchanego krokodyla.~Za kontuarem,
15925 I,3 | korków do butelek, wreszcie wypchany krokodylek, długi może na
15926 II,2 | wygląda kraj, z którego wypędzają Szwaba... A żem nie miał
15927 I,19| kontrakt na dalsze lata i nie wypędzał przesadnymi żądaniami z
15928 II,2 | westchnień - żądam, aby mnie nie wypędzano z miejsca, gdzie umarło
15929 II,2 | sypią do garnka... Owszem, wypędźcie nas!... Wtedy dopiero panna
15930 II,9 | kamienicę, przede wszystkim wypędzi z niej studentów, a zapewne
15931 II,16| młodych ludzi, których właśnie wypędziła moja żona...~- Wszystko
15932 I,10| potem dodał:~- Z Węgier wypędzili, do Szwabów się nie zaciągnę...~
15933 I,13| próżniacy i utracjusze, których wypędzono nawet z piekła, i przy smutnym
15934 I,19| frazesy, których nikt nie wypełnia... Własne szczęście - to
15935 II,1 | idealnym ascetą i nie tylko wypełniać, ale nawet wytwarzać jakieś
15936 II,1 | pokarmów i pracy, których nie wypełniają klasy niższe, i to jest
15937 II,17| się drobny jak atom, rósł, wypełniał serce, całą istotę, cały
15938 I,5 | niebem zobaczyła otchłań wypełnioną obłokami czarnych dymów
15939 I,14| kuzyn - zakończył książę - wyperswaduje pojedynki. To niepotrzebne;
15940 I,19| Mikołaj poznał (z silnych wypieków na twarzy), że jest wzruszona,
15941 I,5 | obliczu kolejno ukazywał jej wypiększone rysy tych ludzi, którzy
15942 II,11| zrobiliśmy dobór sztuczny i wypielęgnowaliśmy najgorszych.~- Czy jednak
15943 II,6 | doktorami i adwokatami. Wypielęgnowały ją klasy majętne, które
15944 II,10| ordynarnych. Familia zaś mego męża wypiera się mnie, gdyż nie pochodzę
15945 II,11| błoto?~- Strasznie ci Żydzi wypierają nas...~- Skąd?... Z tych
15946 I,3 | poprzednio...~Na próżno staruszek wypierał się: nie tylko bowiem widziano
15947 I,4 | mnie od zupełnego upicia, wypij sam - za pomyślność moich
15948 I,18| z piorunującą szybkością wypija herbatę nie patrząc ani
15949 I,4 | kawioru.~- Owszem.~- Może co wypijesz? Mam butelkę niezłego węgrzyna,
15950 II,4 | podając jej czek, na którym wypisał odnośną sumę. ~- Kiedyż
15951 II,11| rozdrażnionego. Żyd, bo Żyd, ma to wypisane od czuba do pięty, ale rzetelny
15952 II,18| boską. Takie się dziś rzeczy wypisują w gazetach!...~Co zaś do
15953 I,10| tak, jakby chciał odgadać wypite wino i zjedzone potrawy.
15954 I,19| Stanisławie, co za fatalność!...Ty wypłacasz mi za pół roku pięć tysięcy...
15955 I,19| który będziesz łaskaw... ~- Wypłacę go natychmiast z góry za
15956 I,8 | odparł Wokulski. - Pan Rzecki wypłaci panu pensję za następny
15957 I,16| procent, bylebyś mi mógł wypłacić z góry.~- Będę płacił z
15958 I,10| posmutniał. Na drugi dzień wypłacił mi pieniądze, które miałem
15959 I,18| rubli, z których siedem będą wypłacone po licytacji, a rubel natychmiast.
15960 II,17| zawołał - a kiedyż ja się wyplączę z tych babskich stosunków?...
15961 I,18| płaczem baronowa upadając na wyplataną kanapkę. ~Jej adwokat szybko
15962 I,12| Wokulski rzucając się na wyplatane krzesło przed kontuarem.
15963 I,18| cywilnej znajduje się kilka wyplatanych kanap, w części licytacyjnej -
15964 II,19| takiego, że już nie czeka na wypłatę... W całym mieście rozlega
15965 I,2 | niegdyś zielona, obecnie wypłowiała z tęsknoty za słońcem.~Pod
15966 I,8 | niego stał jakiś człowiek w wypłowiałej kapocie z rudawym zarostem.
15967 I,2 | spodnie z czarnym lampasem i wypłowiały cylinder, nade wszystko
15968 II,9 | człeczyna w starym futrze, wypłowiałym cylindrze i ogromnych kaloszach.
15969 II,1 | jak trucizna: dobrze ją wypluć... ~Stasiek znowu uśmiechnął
15970 II,19| On jeszcze wypłynie... wypły...~Odszedł od okna i oparłszy
15971 II,18| ale jego uczciwość nie wypływa z uczucia, tylko - albo
15972 I,10| przyczyny swarów nigdy nie wypływały z interesu natury materialnej.
15973 II,8 | tak nalegała, żebym u niej wypoczął... I pięknie wypocząłem...
15974 II,8 | niej wypoczął... I pięknie wypocząłem... Zgłupiałem do reszty...
15975 I,10| nami, przez drugi kwadrans wypoczęły i - ruszyliśmy trzema batalionami
15976 I,14| gwar śmiechów i rozmów, aż wypoczęte meble dziwiły się natłokowi,
15977 I,4 | jakiej! - należy, mu się ten wypoczynek. Będzie rozmyślał tylko
15978 II,17| tobie potrzeba dłuższego wypoczynku, usunięcia się od wszelkich
15979 II,17| jego zmęczony mózg naprawdę wypoczywa. Nawet przygasła w nim obawa
15980 I,6 | Lecz stopniowo twarz jej wypogodziła się.~Słuchaj, Florciu -
15981 II,7 | zaszło.~Na trzeci dzień wypogodziło się, a na czwarty było już
15982 II,16| cesarzem jak dziada, a my za to wypolitykujemy u Niemców Alzację i Lotaryngię.
15983 II,8 | psa albo szelest gałęzi wypowiadały się w cudownie pięknych
15984 II,9 | zapisywać rozmaite opinie wypowiadane przez dobrych ludzi o Wokulskim.~
15985 II,10| kiedym słuchał tej perory wypowiadanej silnym kontraltem przy gościach.
15986 II,13| ostrożności i ton, jakim je wypowiadano, przykro dotknęły Wokulskiego;
15987 II,3 | usłyszał na scenie frazes wypowie-dziany płaczliwym głosem:~"Kochanek
15988 II,7 | przepraszam cię, jeżeli wypowiedziałam ostrzejszy wyraz. Zaraz
15989 I,5 | ziemi, jakich dotychczas nie wypowiedziano w śmiertelnym języku. A
15990 II,17| głosu Szlangbaum ojciec i wypowiedziawszy kilka pochwał synowi i zarządowi,
15991 II,1 | Minclowi za obowiązek, albo wypowiem lokal Stachowi. ~Skąd, u
15992 I,17| pięćdziesiąt procent od wypożyczonego kapitału. - Aż sam wzruszył
15993 II,17| rubli człowiek nie mógłby wypracować przez całe życie, nawet
15994 II,14| Wokulski. - Ale to majątek nie wypracowany, tylko wygrany. Wygrałem,
15995 II,18| lipca Henryk Szlangbaum wyprawiał urodziny jako właściciel
15996 I,19| nim do przedpokoju, ażeby wyprawić czekających tam Żydów. Panna
15997 II,11| w swoim sklepie, Helunię wyprawiłem do drugiego pokoju, do zabawek,
15998 I,10| nawet lepiej, bo oficerowie wyprawili mi obiad, na którym gęsto
15999 II,7 | otrzymała od prezesowej list, wyprawiony przez umyślnego posłańca,
16000 I,16| mojej miłości, a wtedy ja wyprę się rodu Kapuletów...Zresztą -
16001 II,17| twierdzi, że odkrycie zależy od wypróbowania kilku tysięcy kombinacji;
16002 II,9 | Krzeszowska ją kupi. Już wyprocesowała od męża swoje kapitały i (
16003 I,3 | do swoich biur i powoli wypromować na urzędnika; ciotka zalecała
16004 II,10| Wirskiemu, ażeby delikatnie wyprosił stąd gości, i zbliżyłem
16005 II,5 | nie może podnieść ręki ani wyprostować nóg. ~Baron tymczasem wyjął
16006 I,5 | siwe, rozumne oczy, postawę wyprostowaną, chodził ostro. Na ulicy
16007 I,18| wzrostu mężczyzna energicznie wyprostowany, pomimo siwych włosów, i
16008 I,18| najbardziej podarty papierek i wyprostowawszy go kładzie na marmurowym
16009 II,11| mówi komornik. - Zresztą wyprowadzają się, więc może nie warto
16010 I,17| jakich on mnie sytuacji nie wyprowadzał... ile daje mi dowodów nieledwie
16011 II,10| już nie chcę, nic... Tylko wyprowadźcie się, panowie! Nie mam żadnej
16012 I,19| o obiedzie... ~Wokulski wyprowadził go przez podwórze do bramy,
16013 II,11| na chłopaków, ażeby się wyprowadzili ósmego. Tymczasem ci ani
16014 I,10| wzięliśmy go w kilku pod ręce i wyprowadziliśmy z fortecy, za naszymi.~-
16015 I,9 | prezesową pod ręce i z wolna wyprowadziły do dalszych pokojów. W jednej
16016 II,3 | ostatnim..."~Karafka koniaku wypróżniała się, a on opierał głowę
16017 II,17| uznać ich geniusz i nie mogę wyprzeć się sympatii... Czuję, że
16018 II,3 | to widzi, że wszystko go wyprzedza: powozy i piesi. Oczywiście,
16019 II,1 | najbardziej zacofane państwa wyprzedziły najbardziej postępowe społeczeństwa,
16020 I,5 | kwiaty pod nogi, a mężczyźni wyprzęgali konie z powozu. Inny raz
16021 I,8 | bramą, a o parę kroków dalej wyprzężonego konia.~- Co się to stało?~-
16022 I,3 | schylając się do ziemi, ażeby wypukać popiół z fajki. Ciotka rozpłakała
16023 II,8 | pisać?~- Niby wklęsło, nie wypukło?... Co nie mam potrafić.
16024 I,19| Jeżeli dowiedzą się, że wypuściłeś z rąk taką sposobność... ~-
16025 II,11| bój się pan, oni go nie wypuszczą od siebie, na to są za mądrzy;
16026 I,14| jakaś hrabianka, niedawno wypuszczona z klasztoru, pochylając
16027 II,3 | śpiewających jak dzieci wypuszczone ze szkoły. ~"Głupcy! głupcy!..." -
16028 II,3 | Kobiety tylko trochę zanadto wypychają się. Ale tu inszy smak...
16029 I,10| tak rozczuliło furmana, że wypytawszy się, gdzie będę mieszkał,
16030 I,10| rachunek i co gorsze, zawsze wypytuje mnie o wiadomości polityczne...~
16031 II,9 | ażeby tak piękną kobietę wypytywać o współlokatorów! Przestałem
16032 I,16| odwiedził hrabinę i troskliwie wypytywał się o pannę Izabelę. Miał
16033 II,9 | jakie to zacne kobiety, jak wypytywały się: czy ich kiedy nie odwiedzi?...
16034 II,14| schody są zaśmiecone, na wypytywaniu stróża: czy nie zdarł kto
16035 II,17| wy?... a mężczyźni?... co wyrabiacie przed ślubem i po ślubie?...
16036 I,19| No, patrz - mówił - co wyrabiają ci Żydzi, te... te gałgany!...
16037 II,17| czasy akademickie, kiedy to wyrabiało się wodór we flaszce owiniętej
16038 I,10| jest naturalnym, że muszą wyradzać się niesnaski. No, ale co
16039 I,6 | oddała... Czy rozumiesz tę wyrafinowaną nikczemność?~Panna Florentyna
16040 II,13| kościele. Wtedy ją wykupił i wyratował.~- Mów dalej, mów - odezwał
16041 I,5 | panny Izabeli przybrały nowy wyraz- jakiegoś nadziemskiego zamyślenia.
16042 I,18| piękne oblicze panny Izabeli wyrażało najwyższy zachwyt, wtedy
16043 II,7 | witając prawie tymi samymi wyrazami. ~- Wiesz - szepnęła jej
16044 II,10| wymiarkować z jej oględnych wyrażeń, zarówno mieszkanie baronowej,
16045 II,9 | kamienicy (jeżeli podobnego wyrażenia wolno używać o damach tak
16046 II,14| baty, jeżeli kiedykolwiek wyrazi się bez szacunku o swojej
16047 II,12| się dowiedzieć. Tylko przy wyrazie "którzy" przychodził jej
16048 II,9 | tym względem pewności nie wyraziłby się tak stanowczo, nawet
16049 II,4 | z rozczochraną brodą i wyrazistymi oczyma. Otaczało go parę
16050 I,14| którego, patrzył na nią z wyraźnym przestrachem jakby lękając
16051 II,3 | Wokulski, który musiał wyręczać w rozmowie Suzina i robił
16052 I,11| adwokata, czując potrzebę wyręczenia się nim w kłopotliwej nieco
16053 I,14| śmiała dokończyć frazesu. Wyręczył ją Wokulski. Nie sprzedał
16054 I,9 | tam nie mogę, więc ty mnie wyręczysz. Weź stąd kamieniarza, niechaj
16055 II,9 | Daliśmy nową podłogę w bramie, wyreperowaliśmy dachy, odmalowaliśmy ściany,
16056 I,4 | że to jednak jest ładny wyrób.~- Tamta, którą ja wybrałem,
16057 II,13| przez służącego, a już ja wyrobię panu audiencję. ~Te ostrożności
16058 I,8 | nad Wisłą. Zdanie już miał wyrobione: Warszawa całym swoim ogromem
16059 I,5 | Zarazem widok przedmiotów, wyrobionych nie wczoraj i mogących służyć
16060 II,4 | drewniane sandały jak najuboższy wyrobnik, potem na jego sprzęty,
16061 I,8 | cicho śmiał się na widok wyrobników wiecznie czekających na
|