Rozdzial

 1 2 |    jego siostry, i że jedynie wdzięczność jest powodem jego odwiedzin,
 2 7 |       pokorna, zjednała sobie wdzięczność wielu, nikogo zaś nie uczyniła
 3 12|       brzmiała jakby radość i wdzięczność. Widocznym było, iż sądziła,
 4 13|    zasługi moje są małe, lecz wdzięczność ludzka jest mała. Czasem,
 5 19|        Ofiaruję ci za to moją wdzięczność, a jeśli wolisz od mojej
 6 23| powiem - rzekł. - Winienem ci wdzięczność i wydajesz się dobrym i
 7 26|    biedziła się, jakby jej tę wdzięczność okazać.~- Ligio - rzekł
 8 27|  drugiej strony żal, litość i wdzięczność za owo milczące poszanowanie,
 9 28|   służby, do jakiej pobudziła wdzięczność. Nie tylko służą, ale zdają
10 29| Odejdź." Winienem ci podwójną wdzięczność: raz za to, że nie przyjąłeś
11 32|       nie dziw się, panie, że wdzięczność napełniła mi serce. Jam
12 37|  badawczymi oczyma. Prawdziwą wdzięczność czuję dla Petroniusza, który
13 39|   mogła mówić więcej. Radość, wdzięczność i poczucie, że teraz dopiero
14 39|       modlitwa i jedna będzie wdzięczność Chrystusowi. O, moja droga!