Rozdzial

 1 1 |          Tu Petroniusz począł się śmiać, po czym mówił dalej - Posłałem
 2 2 |       zmieszana i zapłoniona, nie śmiąc oczu podnieść. Lecz stopniowo
 3 8 |          się powlekać rumieńcem i śmiać.~Otucha wstąpiła w nią na
 4 10|          Petroniuszem poczęli się śmiać. Lecz Winicjusz nie słuchał
 5 12|        Lecz Petroniusz począł się śmiać.~- Widzisz - rzekł - uwierzą,
 6 35|  Winicjusz.~Petroniusz począł się śmiać:~- Prawda! Nie przyszło
 7 40|       mogę!~Petroniusz począł się śmiać.~- Jeszcze też do tego nie
 8 49|          pobladł, lecz począł się śmiać.~- Mój tłuszcz - odrzekł -
 9 50| chrześcijan. Lecz Nero począł się śmiać.~- Petroniusz chrześcijaninem!...
10 57|         poprawił się, poczęli się śmiać i wołać:~- Nie, panie! Nie
11 57|          którzy znowu zaczęli się śmiać. Cezar zaś, zwróciwszy się
12 59|         dodała otuchy, począł się śmiać i rzekł pokazując na starego
13 73|         Złotowłosą. Na myśl o tym śmiać mi się chce, mój drogi,
14 74|         wyrok.~I nagle począł się śmiać jak człowiek, który wpadłszy