Rozdzial

 1 61|    zwykle, a co większa, setnik Scewinus, srogi i oddany duszą i
 2 61|         się temu - odpowiedział Scewinus.~Winicjusz stanął przed
 3 65|   odwiedził Petroniusza senator Scewinus i począł z nim długą rozmowę
 4 65|         o cezara - odpowiedział Scewinus. - Mam dalekiego krewnego
 5 65|    pretorianach, który zwie się Scewinus, tak jak i ja, i przez niego
 6 65|     takich jak najwięcej."~Lecz Scewinus zmienił rozmowę i począł
 7 65|         snów i duchów - odrzekł Scewinus - ale to człowiek dzielny,
 8 65|            zawołał z niepokojem Scewinus.~Petroniusz zaś położył
 9 65|        się śpieszyć, carissime?~Scewinus zbladł i przez chwilę patrzyli
10 65|         kiedyś Tygellin powie: "Scewinus był u ciebie", mógł mu odpowiedzieć: "
11 65|     dnia był także i u ciebie."~Scewinus słysząc to złamał laskę
12 65|       żaden bóg nie miał dotąd.~Scewinus począł powtarzać wiersz
13 66|         Toż samo czynił senator Scewinus, toż samo Nerwa, toż samo
14 72| Plaucjusz Lateranus, i Flawiusz Scewinus, i Afraniusz Kwincjanus,