Rozdzial

 1 2 |       Neapolitańska.~Lecz dalsza rozmowa urwała się, wniesiono ich
 2 7 |          zajęty aż do tej chwili rozmową z Westynusem, a raczej przedrwiwaniem
 3 7 |       donosiciel, oburzył się tą rozmową i z oburzenia polał sobie
 4 9 |          obie były bardzo blade. Rozmowa ich rwała się co chwila.
 5 13|      wyruszył na wyprawę, i cała rozmowa wydała mu się tylko marną
 6 14|          a natomiast poczęła się rozmowa niby pełna jeszcze smutku,
 7 26|      pewną przyjemność, albowiem rozmowa z człowiekiem wolnym, jakkolwiek
 8 26|   patrycjuszowskiej godności niż rozmowa z niewolnikiem, w którym
 9 28|  pomyślał, że gdyby pojechał, to rozmowa Petroniusza, jego dowcip,
10 41|        Senecjo zabawiali Augustę rozmową, Terpnos zaś i Diodor stroili
11 51|       jego ukłon udając zajętego rozmową. Natomiast Tygellin zbliżył
12 57|     Niger..~Na tym skończyła się rozmowa. Niger udał się do gospody,
13 65|    zaciekawieni, jak skończy się rozmowa.~- Ona jest w więzieniu
14 74| nieśmiertelną, trwałą, władnącą.~Rozmowa jego była jak promień słońca,