Rozdzial

 1 17|       chrzcie świętym dano mi, ojcze, imię Urbana. - Urbanie,
 2 17| Chrystusa?~- Miłuję ich także, ojcze.~- Tedy niech pokój będzie
 3 17|     będzie z tobą. - I z tobą, ojcze.~Nastała znów cisza - tylko
 4 17|        Kto by się nie pomścił, ojcze!~- Pokój z tobą, wierny
 5 17|   młynarczyków i szum rzeki. - Ojcze - spytał wreszcie robotnik -
 6 17|        rzekł:~- Ja to uczynię, ojcze.~Chilon powstał również,
 7 17|    bramami w Ostrianum?~- Tak, ojcze. To jest nasz cmentarz,
 8 17|   pokój niech będzie z tobą.~- Ojcze...~- Słucham cię, sługo
 9 17|   jakby uczucia przestrachu.~- Ojcze - rzekł prawie błagalnym
10 17|  prawie z przestrachem. - Nic, ojcze. Zabiję, jutro Glauka!...~
11 17|       imię Urbana? - Tak jest, ojcze.~- A zatem niech pokój będzie
12 45|         zjadał mięso, a tobie, ojcze bogów, ofiarował skórę.
13 45|    pasterski? Bo Rzym gorzeje, ojcze, tak dobrze, jakbyś go sam
14 53|    połączysz się z nim! Tobie, ojcze, któremu kaci splamili córki