Rozdzial

 1 51| Pretorianie!... Za późno?~Jakoż więzienie otaczał podwójny szereg
 2 51|         jeden zgodny chór. Całe więzienie poczęło w ciszy świtania
 3 53|         że gdyby był udawał, iż więzienie Ligii mało go obchodzi,
 4 54|   odrzekł żołnierz wskazując na więzienie.~- I ja czczę Chrystusa.~-
 5 54|    jeszcze głowę i objął oczyma więzienie, po czym oparł ją o zrąb
 6 55|   przyszedł następnego dnia pod więzienie, setnik, opuściwszy szereg,
 7 57|     poszedł spoglądać z dala na więzienie, stamtąd zaś udał się aż
 8 60|        Winicjusza. Eskwilińskie więzienie, urządzone naprędce z piwnic
 9 60|        śmierć. A było to jednak więzienie mniej straszne od starego
10 60|        Patrz, jakie to straszne więzienie, a ja idę do nieba. Pomyśl,
11 67|         że nie grozi jej już ni więzienie, ni śmierć w cyrku, że nieszczęścia
12 67|       niezawodnie głos Baranka. Więzienie wyżarło mi siły, ale On
13 68|        spotkał u Aulusów. Jakoż więzienie i choroba zgasiły w części