Rozdzial

 1 4 |       wielkie czyny, ale nie było wielkich nieszczęść, więc nie był
 2 7 |         Wielcy i mali, potomkowie wielkich rodów i hołota z bruku miejskiego,
 3 7 |     roznosiły coraz nowe dania; z wielkich waz, napełnionych śniegiem
 4 9 |       wnieśli poczwórne kaganki o wielkich płomieniach, obie były bardzo
 5 17|          nieprzyjaciół małych niż wielkich, i jakkolwiek tchórzliwa
 6 30| rozumiecie, że mi potrzeba rzeczy wielkich.~To powiedziawszy przymknął
 7 36|    drwiące docinki nawet względem wielkich tryumfatorów, takich, których
 8 41|           i wybrawszy naszyjnik z wielkich opalów, rzekł:~- Oto są
 9 47|            czy nie wypowie jakich wielkich słów, które dla własnego
10 47|      począł improwizować szukając wielkich porównań w widoku, który
11 51|         Obfitość zboża i nadzieja wielkich igrzysk napełniała wesołością
12 56|          arenę, ogromne, płowe, o wielkich kudłatych głowach. Sam cezar
13 62|         płynęły jedna za drugą; z wielkich ptaszarni, umieszczonych