Rozdzial

 1 7 |       dostrzegalny uśmiech, zaś Tuliusz Senecjo, który był zajęty
 2 7 | zapieczętowany list prokonsula. Tuliusz zaś, który drwił z bogów,
 3 36| zachowywano się obojętnie, lecz Tuliusz Senecjo, którego lubiono
 4 40|      małym kółku. Tylko ja, ty, Tuliusz Senecjo i młody Nerwa. A
 5 41|   pochwał. I szczery jesteś jak Tuliusz Senecjo, ale się lepiej
 6 41|      atrium willi młody Nerwa i Tuliusz Senecjo zabawiali Augustę
 7 49|         dzikie zwierzęta?~Na to Tuliusz Senecjo, któremu pilno było
 8 49|  Petroniusza. Odsunął się nawet Tuliusz Senecjo, jego stały towarzysz
 9 56|      Dalszą rozmowę przerwał im Tuliusz Senecjo, który pochyliwszy
10 56| Wolałbym, gdyby ją dali - mówił Tuliusz - inaczej arena zbyt prędko
11 65|   oddany. Plaucjusz Lateranus i Tuliusz Senecjo skoczyliby za niego
12 66|        toż samo Nerwa, toż samo Tuliusz Senecjo, toż samo stary,
13 72|      towarzysz szaleństw cezara Tuliusz Senecjo, i Prokulus, i Ararykus,