Rozdzial

 1 2 |        salę, zwaną oecus, wzrok biegł aż do ogrodu, który widniał
 2 31|    rozkoszy. Wypadłszy do lasu, biegł razem z innymi, upatrując,
 3 42|         głowę na karku końskim, biegł w samej tunice na oślep,
 4 43|       zasłonił nią nos i usta i biegł dalej.~W miarę jak zbliżał
 5 43|   pustym miejscu. W tej nadziei biegł dalej, jakkolwiek każdy
 6 43|    Winicjusz wypadłszy na ulicę biegł teraz całym pędem ku Via
 7 43|      lecz on nie zważał na to i biegł dalej, w obawie, że dym
 8 43|       rozeznawać zaułku, którym biegł. Stopniowo opuszczała go
 9 43|  zaślubić, a potem zaraz umrze.~Biegł już jednak jak pijany, taczając
10 43|         skier, tak że Winicjusz biegł jakby w ognistej chmurze.
11 43| pomyślał - to już nie przejdę." Biegł resztą sił. Po drodze zrzucił
12 43|       domy" - rzekł sobie.~Lecz biegł w kierunku głosów. Zawsze
13 54|    odmówi, a ja nie zwątpię."~I biegł do więzienia jak zwiastun