Rozdzial

 1 17|         wolna dłoń na jego głowie.~- Idź między chrześcijan - rzekł
 2 17|     chrześcijan - rzekł uroczyście - idź do domu modlitwy i pytaj
 3 18|              zamiast powiedzieć mu: >Idź spać, błaźnie!<, nastrajamy
 4 21|             należało się naradzić.~- Idź - rzekł mu Winicjusz - i
 5 26|             rozkosz, rzekł:~- Dosyć. Idź spocząć, boska moja.~- Nie
 6 27|             zdumieniem, i goryczą.~- Idź i błagaj Boga, by ci przebaczył
 7 29|           nie zrozumiesz różnicy, to idź sobie do nich... Ale ten
 8 32|           Dobrze - rzekł Winicjusz - idź teraz precz, ale pierwej
 9 47|              spokojnie Petroniusz.~- Idź, przyjacielu! Tyś mi najwierniejszy
10 47| najwierniejszy w każdej potrzebie... Idź i nie szczędź obietnic.~
11 47|              karmi, odziewa, po czym idź spać, hołoto, albowiem niedługo
12 50|            Dam ci dziesięciu ludzi i idź natychmiast - rzekł Tygellinus.~-
13 51|          cezara. On sam mi ją oddał. Idź do niego i ratuj mnie!~Petroniusz,
14 55|     wyzdrowieje, musi iść na śmierć. Idź do świątyni Westy i zażądaj,
15 69|           jutro ich nie będzie, więc idź tam, gdzie je odnaleźć jeszcze