Rozdzial

 1 7 |    walki, zaś Kroto, oparłszy stopy na plecach przeciwnika,
 2 7 |    przez czas uczty skrapiały stopy biesiadników, przesycone
 3 10|    spojrzała mimo woli na swe stopy, na których palcach połyskiwały
 4 20|       poczęły zasuwać się pod stopy Zbawiciela i przesłaniać
 5 25|     choć zawsze gotów całować stopy Apostoła, przecie tego jednego
 6 47| upuścił z brzękiem lutnię pod stopy i owinąwszy się w syrmę
 7 53|   objąwszy obiema rękami jego stopy przyciskał do nich ze łkaniem
 8 53|     obejmując jeszcze silniej stopy Apostoła. - Panie! Jam robak
 9 66|       dzikie zwierzę za rogi. Stopy jego zaryły się wyżej kostek
10 67|     jeszcze obejmował w myśli stopy Chrystusa, nie widząc i
11 70|   ziemi, jakby całował czyjeś stopy.~Długo trwało milczenie,
12 74|        mające zwilżać woniami stopy gości. Pod ścianami cytrzyści