Rozdzial

 1 7 | widziała nic równie pięknego, i oczom własnym nie chciało jej
 2 20|      swą omyłkę począł nie ufać oczom.~Droga wydała mu się jednak
 3 21|        zaledwie wierzył własnym oczom i własnemu szczęściu. Gdyby
 4 23|      głowę.~Winicjusz patrzył i oczom nie wierzył. Zdawało mu
 5 24|          skąd śmierć przyjdzie. Oczom i uszom jeszcze nie wierzył
 6 26| błękitnych oczach, iż Winicjusz oczom swoim nie wierzył, by to
 7 26|        to sen i że ni uszom, ni oczom nie powinienem wierzyć.
 8 28|      swój potrzebuje objaśnień. Oczom nie wierzyłem, gdym wyczytał,
 9 31|      jego potrzeba powietrza, a oczom gwiazd nie zaćmionych przez
10 57|         chłopca, jego błękitnym oczom i czarnym, bujnym włosom,
11 62|     najdalsze przedstawiały się oczom jak kolorowe, pozatykane
12 66|         chcieli wierzyć własnym oczom. Jak Rzym Rzymem, nie widziano