Rozdzial

 1 7 |         Petroniusz.~Westynus zaś wyciągnąwszy szyję, jak żuraw, szeptał
 2 10|    resztę zostawić losowi. Jakoż wyciągnąwszy ją z lektyki, porwał na
 3 14|        jeden rzut kości, za czym wyciągnąwszy rękę zerwał szybko jedwabną
 4 17|       blaskiem księżyca, po czym wyciągnąwszy ramię położył z wolna dłoń
 5 25|        niebu, on zaś, Winicjusz, wyciągnąwszy ku nim ręce począł ich błagać,
 6 25|        Go.~Tu Apostoł przerwał i wyciągnąwszy ręce do ognia, ciekł:~-
 7 42|          ogier, stuliwszy uszy i wyciągnąwszy szyję, mknął jak strzała
 8 42| Winicjusz podniósł nagle głowę i wyciągnąwszy ramiona ku niebu nabitemu
 9 56|       biada, rodzice i dzieci!~I wyciągnąwszy kościste dłonie trząsł nimi
10 62|      ciało. Nagle zachwiał się i wyciągnąwszy w górę ramiona zawołał okropnym,
11 62|         odwrócił się ku tłumom i wyciągnąwszy w górę prawą rękę, począł