Rozdzial

 1 2 |   patrzył z pewną ciekawością na owo rojowisko ludzkie i na owo
 2 2 |       owo rojowisko ludzkie i na owo Forum Romanum, zarazem panujące
 3 9 |       gdy się otwierały, światło owo olśniewało ją tak, że nie
 4 10|         z początku nie zważał na owo niezwykłe ożywienie ulicy,
 5 13|      sług dowiedzieć, jakie jest owo bóstwo i jak się zowią jego
 6 23|      nadejdzie z synem swoim - i owo pacholę odniesie twój list,
 7 26|         potwierdził w zupełności owo świadectwo, albowiem na
 8 27|          litość i wdzięczność za owo milczące poszanowanie, jakie
 9 35| księgarni, ciekawość bierze to i owo zobaczyć. Byłem u Awiruna,
10 54|            Lecz on nie zważał na owo wołanie i szedł dalej za
11 71|      były spokojne i pogodne jak owo niebo wieczorne. Oczy patrzyły