Rozdzial

 1 7 | biesiadnicy ozwali się grzmotem oklasków. Wołania: "O, głosie niebiański!",
 2 7 |     krew ustami i zwisł.~Grzmot oklasków powitał koniec walki, zaś
 3 15|   Puteoli, z Cumae, ze Stabiów, oklasków ni wieńców nam nie zbraknie
 4 36|         witają. Witała go burza oklasków i okrzyki: "Witaj, boski!
 5 47|        milczenia zawrzała burza oklasków. Lecz z oddali odpowiedziało
 6 49|        cezara i nie żałowali mu oklasków, gdziekolwiek się ukazał.
 7 56|       cyrk począł się trząść od oklasków i ludzkiego ryku. Dla tych,
 8 56|        długo nie ustającą burzą oklasków.~Tymczasem z zewnątrz przez
 9 57|      widzowie nie szczędzili mu oklasków zaraz po ukończeniu pieśni
10 58|         nich i uszczęśliwiony z oklasków, nie odejmował teraz ani
11 66|      znak łaski.~Wówczas grzmot oklasków rozległ się od góry do dołu.