Rozdzial

 1 4 |         ją do ust przyciskać, w głosie jego zadrgał żal głęboki,
 2 7 | wykrętnie i chwilami zmyślał, w głosie jego czuć było prawdę, ponieważ
 3 7 | grzmotem oklasków. Wołania: "O, głosie niebiański!", rozległy się
 4 12|  Otrzymałam! O tak, panie!...~W głosie jej brzmiała jakby radość
 5 17|           zawołał robotnik.~I w głosie jego był jakby żal, że zdrajca
 6 24|          Cefasie? - spytał.~I w głosie jego było coś tak strasznego,
 7 33|     Wówczas z pokorą i lękiem w głosie wyszeptała obsuwając się
 8 41|      muzykę. Był tego dnia przy głosie i czuł, że muzyka jego naprawdę
 9 51|      niby spokojnie, ale w jego głosie było coś tak rozdzierającego,
10 59|       jednak groźby drgającej w głosie cezara.~- Panie - rzekł -
11 69| skupieniem opowiadania Ursusa o głosie, który odezwał się w jego