Rozdzial

 1 17| podobnej, jako pozostawiającej zupełną swobodę ruchów, używali
 2 19|        przyznawał mu słuszność zupełną i wspomniawszy zarazem na
 3 23|      poczęły tężeć. Wróciła mu zupełna przytomność.~- Daj mi pić
 4 25|   istocie. Noc już zrobiła się zupełna, a wraz z nią przyszła i
 5 29|   rzadsze, Winicjusza otoczyła zupełna samotność. Wówczas począł
 6 39| śmierci. Serca ich przepełniła zupełna pewność, że cokolwiek by
 7 44|  zdawała się być nieprzepartą, zupełną i nieubłaganą jak Przeznaczenie.
 8 54|    wszystko zapadło w ciemność zupełną.~Z głębokiego snu zbudził
 9 58| szmaragd do oka.~Nastała cisza zupełna. Oczy widzów utkwione były
10 64|       więzieniu, czuł bowiem z zupełną pewnością, że i sam umrze