Rozdzial

 1 2 |   dziecinne śmiechy dolatywały stamtąd do atrium.~- Ach, wodzu -
 2 8 |       do przyległej komnaty, a stamtąd na galerię wiodącą do mieszkania
 3 8 |        w niebo, jakby czekając stamtąd ratunku. Świt obrzucił światłem
 4 14|      by pojechała do Ancjum, a stamtąd do Neapolis lub Baiae. I
 5 18|       się popisze Watyniusz, a stamtąd, pod opieką boskich braci
 6 36|       był zboże z Aleksandrii, stamtąd zaś drogą Pobrzeżną uda
 7 45|      Nomentańską i wracać znów stamtąd na Zatybrze, prawdopodobnie
 8 45|         aż do mostu Emiliusza, stamtąd zaś, pomijając Pincius,
 9 46|     się do Grecji lub Egiptu i stamtąd władać światem. Każda wieść
10 57| spoglądać z dala na więzienie, stamtąd zaś udał się aż na stok