Rozdzial

 1 13|    wełny i takiegoż dziurawego płaszcza, dowodził prawdziwej lub
 2 13|   Petroniusz - odpowiedź warta płaszcza...~Lecz dalszą rozmowę przerwał
 3 13|        z mego własnego starego płaszcza... Głupia jest, ale gdyby
 4 17|     zaś, okrywszy głowę rogiem płaszcza, począł powtarzać głosem
 5 20|    pociągnął Winicjusza za róg płaszcza i szepnął:~- Panie, tam,
 6 21|        który ciągnął go za róg płaszcza, w strachu, aby nie uczynił
 7 22|     progu domu i począł rogiem płaszcza obcierać pokryte potem czoło.~"
 8 27|    znękaną główkę do fałd jego płaszcza, pozostała tak w milczeniu.~
 9 45| zbliżył się, chwycił kraj jego płaszcza i pochyliwszy głowę rzekł:~-
10 60|        przyciskać do ust brzeg płaszcza, na którym spoczywała ta