Rozdzial

 1 4 | osunęła się po chwili do jej kolan i ukrywszy oczy w fałdach
 2 4 |    następnie pochylił się do kolan Pomponii, mówiąc:~- O domina!
 3 25|     siedział Apostoł, u jego kolan na niskim podnóżku Ligia,
 4 33|  wyszeptała obsuwając się do kolan Piotra:~- Tak jest...~Lecz
 5 45|   poczęli garnąć się do jego kolan, jakby szukając pod jego
 6 45|    klęski!"~I klękali u jego kolan, co widząc Winicjusz zbliżył
 7 48|     potem schylał się do jej kolan i do dłoni, witał ją, wielbił,
 8 51|    głową pochyloną niemal do kolan i z rękami na głowie, lecz
 9 53|      i przyłożywszy twarz do kolan Piotra począł powtarzać:~-
10 62|   ognia dochodziły tu już do kolan ofiary, ale twarzy jej nie