Rozdzial

 1 42|         się ku Albanum, wjeżdżał w dymy coraz gęstsze i coraz mniej
 2 42|           wieje z północy i zwiewa dymy w tę tylko stronę. Po drugiej
 3 43|           nagromadziły się gęściej dymy, były wprost nieprzystępne.
 4 43|            przynosił już nie tylko dymy, ale tysiące iskier, które
 5 43|          Agrypiny. Tam ich znajdę. Dymy tam niestraszne, bo wiatr
 6 43|           wszystko czerwono i same dymy wydawały mu się również
 7 43|           wiatr przestał przynosić dymy, te zaś, które się nagromadziły
 8 43| przesłaniała wyjście. "Jeśli to są dymy - pomyślał - to już nie
 9 44|          płomienie. Innych udusiły dymy. W środku miasta, między
10 62|            lekki wiatr nocny zwiał dymy i odkrył głowę starca z