Rozdzial

 1 2 |       żądzy rozbudzonej przez cudną dziewczynę - i byłby wprost
 2 7 |    były same ze sobą, stała - cudna jak cudny sen, harmonijna
 3 7 |     Nie wino jeszcze, ale jej cudna twarz, jej nagie ręce, jej
 4 9 |      dzień, przy słońcu, taką cudną?... W dodatku nie jest niewolnicą!
 5 21|      nie znał. Widział w niej cudną nad wszystkie dziewczynę,
 6 29|       we mgle. Razem tworzyli cudną grupę miłosną i szczęśliwą.
 7 55| twarzą, złotowłosa, milcząca, cudna i złowroga jak anioł śmierci.~
 8 57|   szepnął:~- Pieśń twoja jest cudna, ale uczynię ci tylko jedną
 9 68|     do domu Miriamy, była tak cudna jak posąg i zarazem kwiat;
10 74|     gałązką mirtu na włosach, cudna jak Charyta, on zaś posadził