Rozdzial

1 9 |      lecz ty, dobra, ulituj się nade mną.~To rzekłszy schyliła
2 14|      wyciągał ręce po podarki i nade wszystko bawił się niezwykłym
3 15|        mi dać rady, ma wszelako nade mną jedną wyższość. Oto
4 26| zdumieniem.~- Póki nie przeszło nade mną dwadzieścia zim, tom
5 30|      taką widoczną opiekę bogów nade mną powinien bym im być
6 48|       nikt nie powierzył pieczy nade mną, mówisz, że mnie tu
7 52|         jej odzież i żywność, a nade wszystko ochroniła ją tym
8 60|     Ligio! Chrystus zmiłuje się nade mną... On nie chce twojej
9 63|         bili mnie i znęcali się nade mną. Byłem, Panie, biedny