Rozdzial

1 7 |        Wszędy te ściany słyszały jęki i chrapanie konających,
2 10|           rozległy się po chwili jęki i świst rózeg, który trwał
3 11|        odejściu Petroniusza, gdy jęki smaganych niewolników nie
4 42|         a w tym wszystkim Ligia! Jęki Winicjusza pomieszały się
5 43|     którym by rozpacz, łzy, ból, jęki, dzika radość, szaleństwo,
6 45|         którym odzywały się znów jęki, modlitwy, głosy i wołania: "
7 53| nieprzebrane rozkosze, nie łzy i jęki, lecz śpiewanie, nie niewola,
8 56|          wycie molosów, chwilami jęki tylko.~Cezar, trzymając
9 60|           Naokół słychać było to jęki i głośny przyśpieszony oddech