Rozdzial

1 2 |  których przeszkadzał jej gwar ludzki. Przez Vicus Apollinis skręcili
2 42| miłosierny! Tyś jeden rozumiał ludzki ból! Tyś przyszedł na świat,
3 42|        Co się tam dzieje, tego ludzki język nie wyrazi. Ludność
4 44|   niebo tak szeroko, jak wzrok ludzki mógł sięgnąć. Zza wzgórz
5 48|     Mówiłem, co mi nakazał mój ludzki rozum, ale wy macie inny,
6 56|    ruchy tak szybkie, że wzrok ludzki z trudnością mógł za nimi
7 56|        przeklinali cały rodzaj ludzki i dopuszczali się najbezecniejszych
8 56|        niż głaz, ~Sminteju, na ludzki ból!...~ ~Pieśń przechodziła