Rozdzial

1 28|        czuliby, że to jest pusty dźwięk słów w moich ustach. Paweł
2 31|  zabrzmiały gaje, echa rozniosły dźwięk rogów i trąb. Sam cezar,
3 45|    chwilą wszedł do pieczary. Na dźwięk jego słów strach przeszedł
4 47|         nikły, drżący i słaby, a dźwięk wtóru brzmiał jak brzęczenie
5 56| trudnością mógł za nimi podążyć. Dźwięk zębów o tarczę rozległ się
6 56|         łzą, jak rosą kwiat, ~Na dźwięk posępny pieśni tej,~Co wskrzesza
7 57|    przerywana tylko czasem przez dźwięk spiżu, a ciągle przez zapamiętałe
8 71|         owej muzyki świata dodał dźwięk jeden, którego nie było