Rozdzial
1 1 | nie może spać. Wycałował już jej brzegi. Powiedz mi,
2 2 | gdy zwykli śmiertelni byli już dawno po południowym prandium,
3 2 | jestem gotów.~Lektyka czekała już od dawna, więc wsiedli i
4 2 | poznać, że satyry szeptały już tej nimfie do ucha różne
5 2 | wiszarami zamku, pogrążona była już w cieniu, natomiast kolumny
6 2 | mówi coś takiego, co w niej już było poprzednio, ale z czego
7 2 | poczułem chłodu.~- A oto już ledwie pół tarczy zza wzgórz
8 2 | ten, komu zimy ubieliły już głowę. Jeszcze liść nie
9 3 | jest sposób, ale dziś i tak już za dużo myślałem, a to mnie
10 3 | niejakim czasie Winicjusz rzekł już spokojniej:~- Dziękuję ci
11 4 | płacz; niektóre poczęły już sobie drapać policzki lub
12 4 | starego centuriona rzekł już spokojnie:~- Zaczekaj, Hiasto,
13 4 | grobu, za którym nie władnie już Nero, lecz Miłosierdzie -
14 4 | niebie, szczęśliwa. I wiele już nocy przepłakała, wiele
15 4 | podniosła, na twarzy jej widać już było nieco spokoju.~- Żal
16 4 | zaś i Ursus wyznawał ją już od lat kilku, Pomponia mogła
17 4 | jakkolwiek słowo Seneki nic już u niego nie znaczy, będę
18 6 | postępek. Czy ochłonąłeś już do tego stopnia, abyś mógł
19 7 | smutną i zbolałą, która żyje już nie nadzieją, ale tylko
20 7 | duszy i myśli, ale niczego już nie czeka, że zaś nie było
21 7 | doborze towarzystwa od dawna już przestał się rachować z
22 7 | Była też pewna, że teraz już ni Aulus, ni Pomponia Grecyna
23 7 | sprzeciwić jego woli, nie byłoby już dla ciebie ratunku. Chodź,
24 7 | Słońce się zniża i goście już wkrótce zaczną przybywać.~-
25 7 | świetle, od piersi pogrążon już w cieniu rzucanym przez
26 7 | jakkolwiek pierwsze jej odurzenie już przeszło, zaledwie zdołała
27 7 | dać może, teraz zaś mówił już wprost, że ją kocha, że
28 7 | powyżej kostki, jak to raz już uczynił w domu Aulusów,
29 7 | znawco niezrównany, czytam już wyrok na nią! Nie potrzebujesz
30 7 | Witeliusz, który, przyszedłszy już podpity na ucztę, wybuchnął
31 7 | z którym później na wpół już obłąkany Nero kazał sobie
32 7 | natomiast na wpół pijany już Winicjusz mówił jej:~- Widziałem
33 7 | coś mówiło jej takie, że już za późno i że kogo obwiał
34 7 | przybliżał się do niej, ten jest już zgubiony bez ratunku. Czyniło
35 7 | tak nie było, nie miałaby już na to sił.~Tymczasem do
36 7 | patrzono, gdyż wino ćmiło już oczy patrzących. Uczta zmieniała
37 7 | tacy, którzy twierdzą, że już ginie. I pewno!... Ale jeśli
38 7 | Nie chcę jej widzieć! To już piąty rok. Musiałem, musiałem
39 7 | bledszą i język plątał mu się już, gdy mówił głosem podniesionym
40 7 | koło jej twarzy. Nie był to już dawny, dobry i niemal drogi
41 7 | Większa część gości leżała już pod stołem; inni chodzili
42 7 | wszechwładny jeszcze, ale już bezduszny, uwieńczony i
43 7 | uwieńczony i rozpasany, ale już gasnący, ze złotego niewodu
44 8 | pod stołem, nie pilnowali już swych miejsc, więc służba,
45 8 | i cyprysów rumieniły się już od zorzy porannej. W tej
46 8 | powrót do pałacu i wówczas już nie będzie dla niej ratunku.
47 8 | pociągnie ją ku sobie. Słyszała już o wielu cudach między chrześcijanami
48 8 | nadzieja ratunku zmieniła się już w rzeczywistość. Nagle rzuciła
49 8 | biskupa, a wieczorem będzie już w jakie sto głów czatował
50 8 | ale nawet pretorianie! Już tam lepiej nikomu nie podsuwać
51 8 | jakby się zdarzyło, to już on tak będzie pokutował,
52 9 | długo. Południe przeszło już, gdy otworzyła swe błękitne
53 9 | Greczynki.~- Ja, Ligio.~- Czy to już wieczór?~- Nie, dziecko,
54 9 | Nie, dziecko, ale południe już minęło. - A Ursus nie wrócił?~-
55 9 | odpowiedziała głosem tak już cichym, że Akte zaledwie
56 9 | którego nie opuszczały już do wieczora. Gdy się ściemniło
57 9 | ponieważ Ursus musi tam już czekać w ciemnościach, więc
58 10 | że ją wrócisz Pomponii, a już twoją będzie rzeczą, by
59 10 | przybrał na przyjęcie Ligii.~- Już powinni byli wyjść z pałacu -
60 10 | źdźbła mirry i nardu.~- Już skręcają ku Karynom - rzekł
61 10 | nawet nie usłyszał.~- Są już na Karynach!...~Oni zaś
62 10 | chrześcijanie! To stanie się już zaraz - mówiła drżącymi
63 10 | Winicjusz zaś począł się już niecierpliwić zupełnie.~
64 10 | po atrium powtarzając:~- Już powinni być!... Już powinni
65 10 | powtarzając:~- Już powinni być!... Już powinni być!~I chciał iść,
66 11 | sług i na ich czele późną już nocą wypadł na poszukiwanie
67 11 | dopiero o świtaniu, gdy już w mieście poczęły się zjawiać
68 11 | i gdy piekarze otwierali już sklepy. Wróciwszy kazał
69 11 | wyniesiono je do ogrodów już chore. Marku, szukaj jej
70 11 | nią pomstę Poppei. Dość już jej oczy płakały przez ciebie
71 11 | nie zgubił, nie zechcą go już ani Aulusowie, ani ona.
72 11 | lecz teraz zwrócił się już nie przeciw Aulusom lub
73 11 | Widocznie i ona dowiedziała się już o zniknięciu Ligii i sądząc,
74 11 | Petroniusz, który także przybył już po wiadomości, nie potrącił
75 11 | wszystko, co się stało, już był coś przedsięwziął i
76 12 | rzekł - uwierzą, skoro i ty już na wpół wierzysz. Taki jest
77 12 | jej z domu i że teraz może już pozostać. Petroniusza, który
78 13 | Tejrezjasza Winicjusz. Wiedział on już, że żadne nowiny od bram
79 13 | powinno przyjść i szczęście.~- Już przyszło, panie. - Jakie?~
80 13 | zwracając się do Greka.~- Już je rozpocząłem - odpowiedział
81 13 | ulicy podjął.~- Czy byłeś już używany do podobnych posług? -
82 13 | głowę i rzekł:~- Panie, wiem już więcej, niż się spodziewasz.
83 13 | Aulusowie, gdyż mówiłem już z ich sługami. Wiem, że
84 14 | zaniepokoiła ta śmierć. Wiadomym już było w całym Rzymie, że
85 14 | lecz Petroniusz, pewny już wygranej, podjął wprost
86 14 | uczciwości, to o rozumie. Upuścił już raz krwi twemu workowi i
87 14 | zabobon ten rozszerzył się już wszędzie, i ci, zamiast
88 14 | powiedział mi, że wyładowano już wszystkie tratwy, a nowe
89 15 | nadziei, tuszę więc, że alboś już słodkie żądze w objęciach
90 15 | domyśla się biedak, że jest już więcej cieniem niż człowiekiem.
91 15 | szkodzić.~Tygellinus okazuje mi już jawną nieprzyjaźń. Dotychczas
92 15 | to dlatego, że ich jest już nieprzeliczone mnóstwo w
93 15 | tajemnice wydobyć. Kilku już poznał i próbował ich badać,
94 15 | i czekam.~Dowiedział się już także, że na modlitwy mają
95 15 | ostrożność. Gdy Chilon pozna już te miejsca, będę chodził
96 16 | patrycjusz uspokoił się już nieco, począł mówić:~- Śmierć
97 17 | do Emporium, które było już zamknięte, minęli je i obszedłszy
98 17 | jakby żal, że zdrajca sam już wymierzył sobie karę i że
99 17 | obrazie Baranka... Ile się już namodlił, napłakał! Ile
100 18 | przesłać, ta jest najlepszą.~Tu już przestali mówić o małej
101 18 | się bez śladu. Jesteśmy już od dni kilkunastu w Neapolis,
102 18 | wiesz, do czego Ahenobarbus już doszedł? Oto, że nawet zabójstwo
103 18 | przynajmniej to, że wystąpił już publicznie w Neapolis. Spędzono
104 18 | ale wówczas, gdy ludzie już byli wyszli, Byłem na miejscu
105 18 | Biedny Torkwatus Sylanus jest już cieniem. Otworzył sobie
106 19 | znacznie później, przyjechał już i dziś w nocy będzie chrzcił
107 19 | przeważyły moje, nie mówiąc już o twym towarzystwie, które
108 19 | wówczas nie odbiorą mu już jej wszyscy chrześcijanie
109 19 | wzbudzać wątpliwość, lecz Chilo już wiedział, że chrześcijanie
110 19 | wypełniać całe atrium. Kroto już był się ułożył o cenę wyprawy
111 19 | się", i następnie będzie już powolną i kochającą.~Lecz
112 20 | Tuliusza i przez bardziej już puste miejsca doszli do
113 20 | Ściemniło się tymczasem już zupełnie, że zaś księżyc
114 20 | nieprzyjaciółmi. Mówiono mi, że już przed dzisiejszym cezarem
115 20 | Ta sama tęsknota, która już uderzyła go w śpiewach nuconych
116 20 | myszy jedzą, ludzie zaś już jeść nie chcą, dlatego że
117 20 | dobrze, wiedział jednak już dawniej ze słów, które Pomponia
118 20 | między poganami znalazł już takich swoich wybranych,
119 20 | poznał. Winicjusz nie myślał już jednak, że w słowach starca
120 20 | śmierci Chrystusa począł już tylko o Nim mówić. Wszyscy
121 20 | było ciężko! jak ciężko! Już wstał dzień trzeci i świt
122 20 | także za gardła. Słyszeli już nieraz o męce Chrystusa
123 21 | z cienia. Droga nie była już zupełnie pusta. Przekup-nie
124 21 | przyszło dotąd na myśl, że już i między żołnierzami mogą
125 21 | niedołężny Grek nie będzie mu już potrzebny. Byłby mu nawet
126 21 | Zatybrze, i słońce było już bliskie wschodu, gdy gromadka,
127 22 | dostaną się na ulicę, a tam już dadzą sobie rady. Prawdopodobnie
128 22 | ich pomocy.~Ursus wchodził już prawie do domku, gdy szelest
129 22 | Urbana nie obawiał się już, był bowiem także pewny,
130 22 | nieco. W piersiach brakło mu już tchu, siadł więc na progu
131 22 | Winicjusza, wolniejszym już krokiem skierował się ku
132 23 | i życie.~- Niejednego już z braci miałeś w swej opiece -
133 23 | Przecie mógł to uczynić już dawniej; przecie mógł, zamiast
134 23 | do Benewentu. Gdyby Grek już dał znać prefektowi, oświadczę
135 24 | Miriam z synem musiała już wrócić, a może i Apostoł
136 24 | tylko spać chodzimy. Wejdźmy już - tam odpoczniesz.~I weszli.
137 24 | kaganek. Chilo, uspokojony już zupełnie, wstał i uczyniwszy
138 24 | niedowierzanie. Jakkolwiek umiarkował już, że mu przebaczono, chciał
139 24 | powtarzał znów w duszy: "Już po mnie!", i dopiero gdy
140 24 | nie zabili?~I pomimo iż już z Eurycjuszem rozmawiał
141 25 | tak było w istocie. Noc już zrobiła się zupełna, a wraz
142 25 | wysokim trzonie żarzyło się już słabiej, ale rzucało blask
143 25 | głowy; niektórym widać było już z odmętu tylko ręce, ale
144 25 | komina, przy którym nie było już nikogo, otrzeźwiło go jednak
145 25 | jednak o Ligii nie mógł już oddzielić jej od nauki,
146 25 | inne kobiety, to aby mu już w niej czegoś niedostawało.
147 26 | zobaczyć, ale wrócić do niej już nie mogę.~- Dlaczego? -
148 26 | się w piłkę? Kochałem cię już wówczas nad życie, a i ty
149 26 | miłość do Chrystusa, jest już grzechem przeciw Niemu i
150 27 | zdziwieniem i żalem; bo już ją był odzwyczaił od podobnych
151 27 | narodów za równą sobie? To już nie mieściło się w głowie
152 27 | duszy.~Jednakże zdawał sobie już sprawę, że to ona ubrała
153 27 | ostać. Znała i rozumiała go już zbyt dobrze. Winicjusz -
154 27 | nie ma życia, on, będąc już silniejszym, przypodniósł
155 27 | przelała ostatecznie pełny już kielich. Winicjusz nie domyślił
156 27 | Miriam, albowiem nie ufa już sobie i nie może przemóc
157 28 | odrzekła mi, że to jest już niemożliwe i ze względu
158 28 | jednak wiedziała, że dłużej już nastawać na nią nie będę,
159 28 | uciekła! Dlaczego? Nic jej już nie groziło. Jeśli mnie
160 28 | Chwilami zdaje mi się, że już coś rozumiem. Oni kochając
161 28 | energię i że może niezdatny już jestem nie tylko do rady,
162 29 | list ten Winicjusz nie miał już odpowiedzi, gdyż Petroniusz
163 29 | przeszkoda wzburzała go, poczynał już rozumieć, że Glaukus, jako
164 29 | zdobnych wozów. Czyniono już wycieczki do Gór Albańskich.
165 29 | Ligię, obraził się i będąc już pijanym wylał jej na głowę
166 29 | jego lutnista znudził ją już od dawna i że serce jej
167 29 | powrocie cezara. Nic go już teraz nie obchodziło i nawet
168 29 | białą draperię, złotowłosa, już nie dawna niewolnica, ale
169 29 | świat. Lecz przywykłszy już do prędkiego uświadamiania
170 29 | gorączkowo:~- Tak! tak!... My się już nie możemy zrozumieć! Nastała
171 30 | wrócił, i po kilku dniach już zapłonął na nowo chęcią
172 30 | godzinę później głoszono już publicznie ludowi po całym
173 30 | mnie.~- Zbudowałeś sobie już pomnik swymi wierszami,
174 30 | Ja wiem, że w życiu nic już więcej nie znajdę nad to,
175 30 | umarłbyś ze zdziwieniem, że już trzeba świat opuścić, ja
176 30 | cesarstwo rzymskie... Ciepło już! Południowy wiatr ogrzeje
177 31 | Afryki. Słońce przebiegło już większą część nieba, ale
178 31 | połowy, gdy nie pilnowano już porządku, w jakim wszyscy
179 32 | ostrożności. Miedzianobrodemu ona już poczyna powszednieć, woli
180 32 | poczyna powszednieć, woli już dziś Rubrię lub Pitagorasa,
181 32 | pewną? Zali nie mówiłem ci już, że gdybyś zranił miłość
182 32 | Nie na bogów, bo w nich już nie wierzył, nie na Chrystusa,
183 32 | ramiona i że jego miłość chce już czegoś więcej, to jest:
184 32 | węża. Po chwili wiedział już, co ma uczynić. Lecz nie
185 32 | czas długi i poczynał się już niecierpliwić, gdy wreszcie
186 33 | duszy tak, że nie ważę się już na przemoc. Sam nie wiem,
187 33 | wam, że i we mnie coś się już przez nią zmieniło. Trzymałem
188 33 | jest pewny swego jutra. Już mi mówił i Petroniusz, że
189 33 | jego rąk, albowiem całkiem już nie mógł wezbranego serca
190 34 | było od niego silniejsze i już u Aulusów objęło całkiem
191 34 | jest przy niej, a wszakże już ona nie będzie więcej uciekała
192 34 | Petroniusz powie ci kiedyś, żem już wówczas mówił mu, że cię
193 34 | do miasta, i nie będzie już przeszkód, a wówczas zabiorę
194 35 | w Rzymie.~- Gorszono się już tym, że śpiewał publicznie;
195 35 | młoda. Zdawałoby się, że to już miara szaleństwa przebrana,
196 35 | nigdy długo niczemu, ochłódł już i zapytał:~- Rybę? Aha!
197 35 | jedno pytanie: czyś został już chrześcijaninem?~- Dotąd
198 35 | skoro kazałeś go ćwiczyć, to już lepiej było i zaćwiczyć,
199 35 | mu towarzyszyć. Wszak ci już powiedziałem, że nie posłuchać
200 35 | jedno słowo, a zostanę, a już Petroniusza rzeczą będzie
201 36 | Ancjum. Rozkazy były wydane już kilka dni temu, dlatego
202 36 | i stroju. Słońce dobrze już schodziło z południa, gdy
203 36 | jego tarcza zasunęła się już do połowy za Janikulskie
204 37 | mnie Paweł nauczył, bo to już wiem, że ona nie przeciwi
205 37 | łodzi. Skoro brzeg został już daleko za nami, ujrzeliśmy
206 37 | Augusty. Ale Petroniusz już mnie nie rozumie i nie wie,
207 37 | tylko wstręt i pogardę. Tyś już bardzo zmieniła duszę moją
208 37 | dalece, że do dawnego życia już bym nawet wrócić nie umiał.
209 37 | jeszcze miłuje, wszelako już jej nie szczędzi i nie ukrywa
210 37 | moich ludzi w pierwszym już dniu podróży pozyskał wpływ
211 37 | słyszał o nim od Gallona. Ale już gwiazdy bledną, o Ligio,
212 38 | gdy ci je z czasem pokażę. Już od Laurentum ciągną się
213 38 | ty, moja boska, będziesz już mieszkała we własnym domu
214 39 | i patrzę na ciebie. Zbyt już tęskniłem, a w ostatnich
215 39 | goniec cesarski. I dłużej już bez ciebie wytrzymać nie
216 39 | słodki i niezmierny, jakby już ukoiły duszę Sen i Śmierć.
217 39 | kłamstwa nie zaznały. Sam już w to wierzył od czasu, gdym
218 39 | Piotra w Ostrianum, bom sobie już wówczas powiedział: na całym
219 39 | wiarą małżeńską? Wszakże już sami dziwicie się; gdy się
220 39 | ciemięstwu wojnę straszliwą, jaką już nieraz podnosili. Bogatym
221 39 | domu cezara. Nie chcę go już i ja. Nie chcę jego rozkoszy
222 39 | ubogą ludność roboczą, spało już wszystko i żaden szmer nie
223 39 | cię.~Lecz on przycisnął już usta do jej białych jak
224 40 | między nim i cezarem weszła już w okres stały i że przetrwa
225 40 | wszystkie inne. Nie zdawano już sobie sprawy, jakby cezar
226 40 | Tygellinus.~- Wszakżem ci już mówił, cezarze - rzekł -
227 42 | do Arycji w górę, pędził już ostatkiem tchu. Kto ją wyrwie
228 42 | drogi do Rzymu, zaświeciły już przed nim w blasku księżyca.
229 42 | przed miastem. Wiedziano już tu widocznie o nieszczęściu,
230 42 | bóstwa. Droga nie była też już ani tak pusta, ani tak wolna
231 42 | arkady akweduktów i nic już nie zasłaniało widoku.~-
232 42 | Winicjusz.~Noc jednak bladła już od dawna, brzask przechodził
233 42 | dziać w Rzymie, gdyż tu już trudno było oddychać.~Rozpacz
234 42 | mieszkańców. Ustrinum tak już było nabite zbiegami z Rzymu,
235 42 | owdzie poczęto rozbijać już namioty, pod którymi miały
236 42 | jeszcze dojść, lecz czy już w tej chwili nie doszedł,
237 43 | nimi niewolnicy z dawna już służący w Rzymie, nędzarze
238 43 | dymami, nad którymi nie było już widać błękitu nieba. Młody
239 43 | Ludzie, którzy rozłożyli się już obozem, nie chcieli żołnierzom
240 43 | się przez Tyber. Było tam już luźniej i mniej dymu. Od
241 43 | rozkazu. Młody trybun nie miał już teraz najmniejszej wątpliwości,
242 43 | tylko nazwiska. Przecie już raz z powodu skazania na
243 43 | miejscach przerzucił się już za rzekę.~Zatybrze jednak
244 43 | wysilenia. Ligia mogła nie być już w mieście, mogła w tej chwili
245 43 | jakkolwiek każdy powiew przynosił już nie tylko dymy, ale tysiące
246 43 | zabudowanym polem paliły się już jak stery drzewa, ale mała
247 43 | posępny głos, który słyszał już raz w tym ogródku. Na pobliskiej
248 43 | stóp do głowy. Oto drugi już raz, w chwili gdy cała jego
249 43 | kilka chwil później począł już jednak nie rozeznawać zaułku,
250 43 | go jakaś dziwna, na wpół już gorączkowa, podobna do przedśmiertnego
251 43 | potem zaraz umrze.~Biegł już jednak jak pijany, taczając
252 43 | sobą i w chwili prawie gdy już miał padać, ujrzał koniec
253 43 | są dymy - pomyślał - to już nie przejdę." Biegł resztą
254 43 | Przyszliście mi na pomoc, gdym już padł. Dzięki wam.~- Nam
255 43 | jeszcze. Zdawało się, że płoną już nie pojedyncze dzielnice,
256 45 | odmówił sądząc, że jak to już zdarzyło się poprzednio,
257 45 | spodziewał!... I nie będzie już Rzymu ni panów rzymskich...
258 45 | Ginie! I nie będzie go już więcej na ziemi. Gdzie teraz
259 45 | dziesięć razy wypytywał już Chilona o wszystko, co ten
260 45 | chrześcijan. Pamiętasz, że już za boskiego Klaudiusza takie
261 45 | ujrzycie Go! Ale nie przyjdzie już jako Baranek, który ofiarował
262 45 | grzesznym, albowiem nie będzie już dla nich miłosierdzia...
263 46 | głowni i węgli. Pomyślano już jednak o ratunku. Z rozkazu
264 46 | albowiem o ocaleniu tego, co już płonęło, nie było co i myśleć.
265 46 | samych nędzarzy. Drugiego już dnia głód począł doskwierać
266 47 | wycie tłumów. Teraz nikt już tam nie wątpił, że to cezar
267 47 | Co się tam dzieje? Czy już bitwa? Petroniusz nabrał
268 48 | przestrzeń, z której widać już było płonące miasto, Apostoł,~
269 48 | mnie prędko, bom w sercu już gotów. I co mi przykaże,
270 48 | Mu służyć.~- Tak! Ja to już rozumiem i czuję. Dzieckiem
271 48 | carissima, nie lękasz się już mnie więcej. Chrzest jeszcze
272 48 | płonie z rozkazu cezara. Już w Ancjum skarżył się, że
273 48 | wołać:~- Zali rozumiem Cię już, o Chryste? Zalim Cię godzien?~
274 49 | chciał wierzyć, by to był już koniec klęski. Jakoż siódmej
275 49 | braku jednak strawy trwał już krótko. Tylko przepalone
276 49 | potomków Augusta. Niewielu już ich jest, więc uwolnić się
277 49 | kochasz mnie!~Petroniusz miał już na ustach: "Mianuj mnie
278 49 | Petroniusza z twarzą całkiem już rozjaśnioną.~- Petroniuszu -
279 50 | Ufni w moc jego, śmielej już patrzyli w oczy Nerona.~-
280 50 | przerwał Tygellinus.~- Wielu już rozumie, panie - odpowiedział
281 50 | jej serce zawziętą urazą. Już to samo, że śmiał przenieść
282 51 | spostrzegł ze zdziwieniem, że już coś rozdzieliło go od tych
283 51 | Winicjuszowi!..."~I odtąd myślał już tylko o Winicjuszu, którego
284 51 | potrzeby, odbij! Winicjusz był już we drzwiach atrium.~- Przyślij
285 51 | do atrium, napełnionego już augustianami. Wczorajsi
286 51 | że Winicjusz z Ligią są już za bramami miasta, byłby
287 51 | ust wieść, że pościg trwa już od południa, że schwytano
288 51 | od południa, że schwytano już mnóstwo podpalaczy, i wkrótce
289 51 | pierwszego rzutu oka. Wszakże już i poprzednio usiłowała ją
290 51 | nerwy Petroniusza miały już dosyć tych wrzasków. Od
291 51 | wkrótce więc doszli. Noc już poczęła blednąć i mury zamku
292 52 | Tu i owdzie pozakładano już fundamenta wspaniałych domów,
293 52 | ich poczęto zbierać się już tylko za miastem, w podziemiach
294 52 | zniewag ze strony i tak już przekupionych stróżów więziennych.~
295 52 | porównanie z Brutusem, to nie ma już ratunku.~Żal mu jednak było
296 53 | były skończone. Rozdawana już tessery, to jest znaki wejścia
297 53 | miesiące. Nie wiedziano już, gdzie mieścić chrześcijan.
298 53 | wskóra, ale teraz nie było już i czasu. Widowiska miały
299 53 | cyrkowym, skąd wyjście było już tylko na arenę. Winicjusz
300 53 | Czasem spostrzegał się, że już pracuje tylko nad tym, by
301 53 | Chrześcijanie, których niewielu już zostało, ukrywali go teraz
302 53 | najpełniejsi odwagi wyznawcy byli już uwięzieni, gdy z każdą chwilą
303 53 | przypuszczenia, gdy została już ta garść tylko, nie było
304 53 | począł mówić silniejszym już głosem:~- Czemu się skarżycie?...
305 53 | dreszcz w kościach, bo stał już przed nimi nie starzec zgrzybiały
306 53 | Jego!~I chociaż wiedział już, że zwyciężą, choć wiedział,
307 53 | oni opadli go wołając: "My już gotowi, ale ty, święta głowo,
308 53 | z szopy, albowiem pilno już im było do domów, a z nich
309 53 | słyszał w szopie, nie śmiał go już o nic błagać, tylko objąwszy
310 54 | miał wrażenie, jakby złe już minęło. Gdy rozpacz odzywała
311 54 | Mamertyńskim więzieniu, znały go już wszystkie i zwykle nie czyniono
312 54 | powrócił. Zdążył jednakże wziąć już kąpiel i namaścić się do
313 54 | mówiąc, mówił to, w co sam już nie wierzył, wiedział albowiem
314 54 | Brutusem, to dla Ligii nie ma już ratunku. Ukrył też, przez
315 54 | Ligii. Słońce wzbiło się już wysoko na niebie i przez
316 55 | że do więzienia nie wolno już nikomu przychodzić i że
317 55 | że i ona, i inni tęsknią już do areny, na której znajdą
318 55 | jej. Wczoraj wieczór była już nieprzytomna i niech będzie
319 55 | jeszcze. Poprzednio był już u Augusty, teraz zaś udał
320 55 | Palatynie wyrok na dziecko był już wydany. Zaledwie bowiem
321 56 | których wielu nie miało już wyjść więcej. Lecz coraz
322 56 | a po nim nieprzerwanym już łańcuchem poczęły się zmieniać
323 56 | rozpoczęciem widowiska czekano już tylko na cezara, który też
324 56 | natłok ofiar przybranych już na śmierć napełniły mu duszę
325 56 | przed trzema dniami, a dziś już umrę.~Winicjusz odetchnął.
326 56 | miasta, który poprzednio już był ze świetnym orszakiem
327 56 | zapaśnicy, którzy występowali już na arenie i odnosili na
328 56 | umyślnie udał, że nie może już władać siecią, przegiął
329 56 | rękę, w której nie mógł już miecza utrzymać, i padł
330 56 | napełnił cały cyrk. W końcu już tylko gdzieniegdzie widać
331 56 | pogardy. Chilona poprzednio już wyniesiono z cyrku.~A z
332 56 | do cuniculów. I nawet lud już zdumiał się, gdy po chwili
333 56 | kadzielnice i zdjęto velarium, bo już słońce zniżyło się znacznie.~
334 57 | otworowi amfiteatru, nad którym już noc poczęła rozciągać swoje
335 57 | i czy Nazariusz poszedł już do więzienia?~- Tak - odpowiedział
336 57 | trudności. Pomocnik, Attys, był już również ugodzony.~- Poczyniliśmy
337 57 | nim dzieje.~Po południu już obudził go odgłos trąb,
338 57 | gemmy w Rzymie. Wieczór już blisko...~Jakoż wieczór
339 57 | wyraźniejsze. Po chwili można było już odróżnić chwiejące się pod
340 58 | lubownicy o tym, co się już odbyło i co jeszcze miało
341 58 | skończonej przerwie zastał już wszystkie krzyże wzniesione.
342 58 | ławkom; nawet ci, którzy już wisieli na krzyżach, podnieśli
343 58 | lasu słabsi poczęli też już zasypiać snem wiecznym.~
344 59 | odrzekł Nero. - Wiem, że i tak już niektórzy nazywają chrześcijan
345 59 | Czasem zdaje mi się, żem już umarł i wy także.~- Nie!
346 60 | więzienia, nie chciał go już jednak o nic pytać, by nie
347 60 | Młodemu trybunowi chodziło już tylko o to, by mógł ją widywać
348 60 | rana będzie więcej, bo tam już niektórzy rzężą pod ścianami.~
349 60 | abyśmy się mogli pożegnać. Już ja idę do Niego, Marku,
350 60 | śmierci i męki, ale teraz się już nie boję. Patrz, jakie to
351 61 | okrętem od lądu, nie widzą już brzegu i pogrążają się z
352 61 | zdawało się, że poczyna ich już ogarniać wieczność. Rozmawiali
353 61 | zapomniane. Chodziło im już tylko o to, by Chrystus
354 61 | rękę i prowadziła, jakby już zbawiona i święta, do wieczystego
355 61 | ale ty nie możesz mi być już pomocny. Oto po jej śmierci
356 61 | i nie rozłączę się z nią już nigdy.~Petroniusz począł
357 62 | jeszcze nie zapadł, gdy już pierwsze fale ludu poczęły
358 62 | wzgórze Watykańskie. Widywano już i poprzednio w Rzymie ludzi
359 62 | języki ognia dochodziły tu już do kolan ofiary, ale twarzy
360 62 | Wszędzie też słupy poczęły już przepalać się i padać w
361 62 | wzrokiem. Ogrody stały się już prawie całkiem ciemne; między
362 62 | służba niewolnicza uprzątnęła już tu zwęglone słupy i ciała
363 62 | Wróciwszy do siebie, zastał już dom otoczony przez pretorianów,
364 62 | Palatyn.~Cezar udał się już był na spoczynek, lecz Tygellin
365 63 | ukrzyżowany niewolnik nie zelży go już, tak jak uczynił to Kryspus.
366 63 | uczynił to Kryspus. Lud był już nieco przesycony i zmęczony
367 63 | czegoście zaczęli: dość już krwi!~A Tygellin spojrzał
368 63 | przybijać na krzyż ludzi, którzy już i tak konają. Tłum milczał.
369 64 | które również miały się już ku końcowi. Lud, przesycony
370 64 | spocznie koło niej. Nie miał już żadnej nadziei ocalenia
371 64 | w Chrystusie, nie marzył już o innym połączeniu, jak
372 64 | być słodką, wiec życzył już sobie, aby nadeszła dla
373 64 | lepszą.~Chwilami miewał już przedsmak zagrobowego życia.
374 64 | ich murów więzienia idą już razem, i uśmiechał się do
375 64 | jeszcze zanim wyrósł na męża, już zasłynął między Ligami.
376 65 | pater...~ ~- Okręt stoi już w Neapolis - rzekł cezar. -
377 65 | uwierzył.~Lecz Nero ochłonął już i począł przymrużać swe
378 65 | I wróciwszy do domu był już tak pewien, że nadszedł
379 66 | Jakkolwiek lud przesycony był już przelewem krwi, jednakże
380 66 | wprost, że Nero odda lub może już oddał dziewicę Winicjuszowi:
381 66 | bez przyczyny. Sam on żył już od niejakiego czasu jakby
382 66 | cyrku. Dawniej zgodził się już był ze wszystkim na Jego
383 66 | błagał o zmiłowanie i cud. Już nie prosił o jej życie,
384 66 | Ligia niezawodnie musiała już także umrzeć i że Chrystus
385 66 | podobała się tłumom. Dosyć już miano tych chrześcijan umierających
386 66 | śmiercią.~Jakoż nie czekano już długo. Nagle ozwał się przeraźliwy
387 66 | nadludzkich sił, ale że mu już ich nie na długo wystarczy.~
388 66 | nagle jak płomień. Dość już miano krwi, dość śmierci,
389 66 | groźne. Lud ujmował się już nie tylko za atletą, ale
390 66 | góry do dołu. Lud pewien już był życia skazanych, gdyż
391 67 | ocalona, że nie grozi jej już ni więzienie, ni śmierć
392 67 | początku igrzysk. Dopiero gdy już byli niedaleko domu, Ursus
393 67 | światłem, sądziła, że chyba już nie są na ziemi. Myśli mąciły
394 68 | odszedł zadowolony, był już teraz bowiem pewien, że
395 68 | Ligii.~Lecz jej nie groziło już niebezpieczeństwo. W podziemiach,
396 68 | straszna przeszłość leży już daleko za nimi. Tymczasem
397 68 | potężniejszą, nie obawiali się już ni jego złości, ni jego
398 68 | myślał mimo woli, że to już nie ta Ligia, którą spotkał
399 69 | więzienia. Ofiar wprawdzie było już mniej, bo ogół wyznawców
400 69 | iż właściwe igrzyska były już ukończone, zachowywano ich
401 69 | lud rzymski nie wierzył już, by chrześcijanie byli sprawcami
402 69 | przybycie. Ligia, która chodziła już o swej mocy, i Winicjusz
403 69 | że niewiele pozostało mu już owiec w tej trzodzie, nad
404 69 | Nerona. Lecz oboje rozumieli już, że gdy Chrystus sam poddał
405 69 | Winicjusz, który za kilka już dni zamierzał odwieźć Ligię
406 69 | Przebywanie Piotra w Rzymie było już poprzednio wiadomym Tygellinowi,
407 69 | Piotr, i Paweł z Tarsu byli już w Mamertyńskim więzieniu,
408 69 | wahał się, co uczynić, gdyż już od dawna wkradła się w duszę
409 69 | wszystkich lądów. Nieraz już Boży rybak wyciągał w samotności
410 69 | powtarzając w duszy: "Nie masz już onych owiec, które mi paść
411 69 | Lecz gdy na chwilę uczynił już wybór, ogarniał go nagły
412 69 | kaci dla ofiar. Świt często już bielił dachy domów, gdy
413 69 | drżące jego ręce zaledwie już zdołały unieść kij podróżny.~
414 69 | paść owce swoje, ale nie ma już tu ich lub jutro ich nie
415 69 | wówczas ci, w których upadło już serce, pytać będą: "Któż
416 70 | na wschodzie przybierało już leciuchny~odcień zielony,
417 70 | Nazariuszowi wydała się już, że omdlał lub umarł, ale
418 71 | pretorianów. Słońce zniżyło się już nieco ku Ostii, dzień był
419 71 | dzieła dokonał, i wiedział już, że ta Prawda, którą całe
420 71 | wszystko jak fala i że nic już powstrzymać jej nie zdoła.
421 71 | siejby jego nie rozwieje już wiatr złości. Odchodził
422 73 | lub gdy księżyc błyszczy już na wodzie, rozmawiamy z
423 73 | końcowi. Petroniusz wiedział już, że musi w niej paść, i
424 73 | życia, a dla mnie słońce już zaszło i zmierzch ogarnia
425 74 | Zguba Petroniusza była już postanowiona. Nazajutrz
426 74 | czy ty wiesz, że od dawna już nie jesteś niewolnicą?~A
427 74 | Wieczorem goście, którzy bywali już nieraz na ucztach Petroniusza
428 74 | cezara, ale zdarzało się już to tyle razy i tyle razy
429 74 | kryształowym naczyniu.~Lecz gdy już tych zabaw mieli do syta,
430 74 | zasnąć z uwieńczoną głową. Już pożegnałem się z cezarem
431 74 | są także rzeczy, których już dłużej znieść nie potrafię.
432 74 | wyśmiewa, ja zaś dłużej już za ciebie płonić się nie
433 74 | głowa dziewczyny leżała już, podobna do białego kwiatu,
434 Epi| spodziewać, by świat wnet już miał być wolny od duszącej
435 Epi| Wspomniano, że wśród legij nieraz już, jeszcze za dawniejszych
436 Epi| krwi i że odtąd tak płynąć już musi życie. Sam cezar, któremu
437 Epi| miasta i kraje uczczą w nim już nie cezara, pana ziemskiego
438 Epi| zdumiewającym i łatwym. Ale już dni wszechmocy jego minęły
439 Epi| przechylać szalę na jego stronę. Już nowe uczty, nowe tryumfy
440 Epi| drzwi komnat. W pałacu była już pustka. Niewolnicy tylko
441 Epi| bladła. Na ulicach panował już jednak ruch zwiastujący
442 Epi| się po mieście. Niedaleko już obozu koń cezara uskoczył
443 Epi| wyzwoleńcy nie ukrywali mu już dłużej, że czas umrzeć,
444 Epi| doniesieniem, że senat wydał już wyrok i że parricida ma
|