Rozdzial
1 1 | dlaczego? Oto powiedziałem sobie: pomoże - nie pomoże, ale
2 1 | oszuści, ale również mówiłem sobie: co mi to szkodzi! Świat
3 1 | fauna, który przegiąwszy sobie przez ramię nimfę szukał
4 1 | mianowicie?~- Tworzyłbym wierne sobie legie z tamtejszych górali.
5 1 | Miedzianobrodego i formowałbym sobie legie, ale nie z Iberów,
6 1 | niemłoda i cnotliwa! Nie umiem sobie wyobrazić gorszego nad to
7 2 | godziny wyszedł i kazawszy sobie przynieść werweny począł
8 2 | począł ją wąchać i nacierać sobie nią ręce i skronie.~- Nie
9 2 | Eros, bo inaczej rozbije sobie głowę o kolumnę świątyni
10 2 | Witeliusz, widzisz, chcąc sobie ulżyć, używa pałeczki z
11 2 | słoniowej, którą zasuwa sobie w gardło: inni posługują
12 2 | Petroniusz, który wyobrażając sobie, że w tym surowym domu panuje
13 2 | w górę, biedził się, by sobie przypomnieć najmniejszą
14 2 | komukolwiek. Nie przypomniał sobie żadnej, prócz tej chyba,
15 2 | przyjacielskim zleceniem, by sobie otworzył żyły.~- Ty zaś,
16 2 | na nią bliżej, pomyślał sobie, że tak jednak mogłaby wyglądać
17 2 | Wiosna". - Nagle przypomniał sobie Chryzotemis i wziął go pusty
18 2 | Rzym. Następnie przypomniał sobie Poppeę - i owa przesławna
19 2 | ale z czego nie umiała sobie zdać sprawy. Czuła, że on
20 2 | Myśli tej nie umiał ukryć w sobie i zwróciwszy się do Pomponii
21 3 | Niechby Pomponia rozmyślała sobie z Seneką lub z Kornutusem
22 3 | uczciwe sposoby i zostaw sobie i mnie czas do namysłu.
23 4 | płacz; niektóre poczęły już sobie drapać policzki lub nakrywać
24 4 | by wobec rozkazu pozwolić sobie na żal, na marne słowa lub
25 4 | wesele.~Po czym jęła mówić o sobie. Tak! Spokojna jest, ale
26 4 | gdy wreszcie potłumił w sobie gniew, który mieszał mu
27 5 | ironią, którą zwracał przeciw sobie samemu:~- Milczałeś, Plaucjuszu,
28 5 | albo podarkiem Ligii chciał sobie zjednać nowe łaski cezara,
29 7 | Cicha i pokorna, zjednała sobie wdzięczność wielu, nikogo
30 7 | się od owej zguby: matce, sobie i zarazem temu Boskiemu
31 7 | nieco upodobania w samej sobie, które karciła Pomponia.
32 7 | Rzymie, sama Ligia nie umiała sobie zapewne zdać sprawy. Lecz
33 7 | głosy, Próżno przypominała sobie wszystko złe, które słyszała
34 7 | Aulusów, i ciągnąc ją ku sobie, począł szeptać drżącymi
35 7 | wygląda inaczej. Wyobrażała sobie jakieś okropne oblicze ze
36 7 | jakkolwiek po cichu szeptano sobie, iż poświęcił ją dlatego,
37 7 | postaci wyrokować, ty jużeś sobie powiedział: "Za wąska w
38 7 | zachrypnięty. W nocy położył sobie ołowiane ciężarki na piersiach,
39 7 | inaczej zakochałabyś się w sobie jak Narcyz... Ona się kąpie
40 7 | już obłąkany Nero kazał sobie dać ślub flaminom z zachowaniem
41 7 | rozmową i z oburzenia polał sobie falernem całą tunikę. On
42 7 | które inaczej rychło by sobie dały z nim rady.~To rzekłszy
43 7 | To rzekłszy przygarnął ku sobie syryjską tancerkę i bezzębnymi
44 7 | do mokrego czoła począł sobie przypominać. Po chwili na
45 8 | promienie i pociągnie ją ku sobie. Słyszała już o wielu cudach
46 9 | ale jasno nie umiała zdać sobie z tego sprawy, zwłaszcza
47 9 | poczucia, z których nie umiała sobie zdać sprawy, poczęły ją
48 9 | jest wprost nimfa - rzekła sobie. - Ją urodziła Wenus." I
49 11 | niej istnieć. Nie umiał sobie odpowiedzieć, co zrobiłby
50 11 | Kasjuszem Chereą!" - powtarzał sobie, myśląc o Neronie. Po chwili
51 11 | sprawdzać, czy nie ma przy sobie broni, to będzie dowód,
52 11 | kilkunastu Żydów, obiecał sobie więc, że za powrotem każe
53 11 | on, jakkolwiek przyrzekał sobie, że wybada ją spokojnie,
54 11 | nieszczęść, których nie potrafisz sobie nawet wyobrazić, odpowiedz
55 11 | odnajdzie, to utopiłby w sobie miecz! Miłość się oddaje,
56 11 | jego duszą. Przypomniał ją sobie w ogrodzie u Aulusów, gdy
57 11 | widząc te łzy rozpaczy mówił sobie w duchu z pewnym zdziwieniem:~-
58 12 | środek, ale środek sam w sobie był dobry, a stał się zły
59 12 | Otóż daruję ci ją, weź ją sobie!~A złotowłosa Eunice usłyszawszy
60 12 | do cubiculum przypomniał sobie, nie wiadomo dlaczego, że
61 13 | skorupie migdała.~- I kazałeś sobie dobrze zapłacić?~- Za wzajemność
62 13 | dostojni panowie.~- Każ sobie dać płaszcz! - rzekł mu
63 13 | pójść do Sporusa - mówił sobie - i ulać trochę wina Fortunie.
64 13 | dziadowskie biesagi i kupić sobie niewolnika... Lecz co byś
65 13 | Jesteś sierotą, więc kup sobie na pociechę choć niewolnicę.
66 13 | wszedł do winiarni i kazał sobie podać dzbaniec "ciemnego",
67 14 | Aulusom, a życzył dobrze i sobie, i Winicjuszowi, przeto
68 14 | dobicia.~Tygellinus zgryzł w sobie gniew. Między nim i Petroniuszem
69 14 | umilkł i tylko zapisywał sobie w pamięci tych senatorów
70 14 | rana obudziwszy się powiesz sobie, że dla jednej dziewczyny
71 14 | Widocznym było, że hamuje w sobie wybuch. Wreszcie w oczach,
72 14 | żegnają chrześcijanie... Kupię sobie niewolnicę, to jest, chciałem
73 15 | zawsze, że marmur, sam w sobie choćby najdroższy, jest
74 15 | tymczasem bawić. Życie samo w sobie byłoby niezłe, gdyby nie
75 15 | własnej. Ja wprawdzie często sobie tak to tłumaczę, a jednak
76 16 | sądzić. Próżno powtarzał sobie, że poszukiwania, jeśli
77 16 | przed nim stała; przypominał sobie każde słowo, które do niej
78 16 | Winicjusz zaś przypomniał sobie, co mu u Akte powiedziała
79 17 | imienia zdrajcy nie mogę sobie w tej chwili przypomnieć...~-
80 17 | służy za młynarczyka - mówił sobie spoglądając na jasno świecący
81 17 | mienie, aby mnie, nie znanego sobie, wykupić z niewoli. Niechaj
82 17 | szczerą.~"Tak jest! - rzekł sobie w duchu. - To jest człowiek
83 17 | zdrajca sam już wymierzył sobie karę i że nie maże wpaść
84 17 | niepokojem, jakby nie zdając sobie sprawy z tego, co słyszał,
85 17 | jakby chcąc utwierdzić sobie w pamięci to imię.~- Znasz-li
86 18 | kamiennymi oczyma.~Przebiegaj sobie wieczorami miasto w przebraniu,
87 18 | niezwykłej, najmij więc sobie Krotona i przedsiębierzcie
88 18 | Chilonidesem dokonasz? A Kroto da sobie rady, choćby jej dziesięciu
89 18 | moją rękę i przykładał ją sobie do serca, które biło rzeczywiście
90 18 | klaskała wiedząc, że wyklaskuje sobie łaskę, dary, biesiadę; bilety
91 18 | jest już cieniem. Otworzył sobie żyły kilka dni temu. Lekaniusz
92 18 | wyrobić dla mnie rozkazu, bym sobie żyły otworzył. Potrzebny
93 19 | przywykł nie tylko radzić sobie wobec wszelkich zdarzeń,
94 19 | radosne i tkliwe. Czuł też w sobie energię bez granic i był
95 19 | Winicjusza i odkryli - mówił sobie - nie ośmielą się podnieść
96 19 | mego nosa."~Po czym jął sobie przypominać rozmowę z robotnikiem
97 19 | Ursus zabije Glauka - mówił sobie Chilo - to będzie jeszcze
98 19 | na rękę. Bo bogaty może sobie na wszystko pozwolić, nawet
99 19 | pozwalają cnocie zawiązywać sobie ręce? Muszę się kiedyś nad
100 19 | wyciągnął się na ławie, podłożył sobie płaszcz pod głowę i gdy
101 19 | kiedykolwiek Afryka. Czy wyobrażasz sobie, panie, jak jego kość pacierzowa
102 19 | Chilo, który nie wyobrażał sobie, by Ursus był tak silnym.~
103 19 | tego nie dokażę, pozwolę sobie dać batogi na tym impluvium.~-
104 19 | trawiła go gorączka. Mówił sobie, że nazajutrz Ligia będzie
105 19 | będzie jej sługą. Przypominał sobie upewnienia Akte, że był
106 19 | wówczas musi powiedzieć sobie: "Stało się", i następnie
107 20 | których członkowie wyprawiali sobie czasami obrzędowe agapy
108 20 | jakieś budynki, których sobie koło miasta nie przypominał.
109 20 | peruki i w nozdrza wsadziłem sobie dwa ziarnka bobu. Nie powinni
110 20 | i cenię.~- Nie ujmuj ich sobie pochwałami przedwcześnie -
111 20 | czynili to dla zjednania sobie ich pomocy lub z bojaźni,
112 20 | nowego usłyszał - mówił sobie. - Toż ma być owa nieznana
113 20 | przy tych słowach pomyślał sobie, że jego robota poszła na
114 20 | ale ze zdumieniem zadawał sobie pytanie: co to za Bóg? co
115 20 | na świecie. Uprzytomniał sobie wszystko, co od pierwszej
116 20 | błyskawic nieustannie po sobie następujących. Jak zwykle
117 20 | głowy, a i obecnie nie umiał sobie z tego zdać sprawy, gdyż
118 21 | rodzaju podstępów, układał sobie w głowie z żołnierską ścisłością
119 21 | potęga są niczym i że z nią sobie nie poradzi. Ów rzymski
120 21 | więc ze zdumieniem zadawał sobie pytanie: co to jest?~I nie
121 21 | co to jest?~I nie umiał sobie jasno odpowiedzieć, przez
122 21 | Eneasz, a w końcu zjednałby sobie wszystkich uczciwych bogów
123 22 | na ulicę, a tam już dadzą sobie rady. Prawdopodobnie nikt
124 22 | wówczas na widok tej znanej sobie, a straszliwej w tej chwili
125 22 | ulicznej hołocie i tym zaskarbi sobie nowe łaski. W duszy sądził
126 22 | Cokolwiek uczynią - mówił sobie - dla mnie uczynią choć
127 22 | to dogna i zabije - mówił sobie. - Ratuj mnie, Zeusie, ratuj.
128 22 | gdzie ciało Krotona - mówił sobie. - Bogowie! Ten Lig, jeśli
129 22 | stale: oto, że miał przy sobie dwie kieski: tę, którą Winicjusz
130 23 | jeszcze chwili, gdyby umiał sobie jasno zdać z nich sprawę.
131 23 | po jej ucieczce obiecał sobie, że będzie ją za włosy włóczył
132 24 | mnie w potrzebie - rzekł sobie w duchu - albowiem nie wzywa
133 24 | by Ursus nie przypomniał sobie jego rysów, gdy wyjdą na
134 24 | Mała mi pociecha - mówił sobie - jeśli mnie zabije niechcący,
135 24 | gdyż jakkolwiek powtarzał sobie, że żadne niebezpieczeństwo
136 25 | Winicjusz również nie umiał zdać sobie sprawy z tego, co zaszło,
137 25 | która nakazywała zapominać o sobie, o swoich krzywdach, o swoim
138 26 | Winicjusz przypomniawszy sobie, że człowiek ów zgniótł
139 26 | by potwór nie przypomniał sobie jej i nie zwrócił na nią
140 26 | on sam tak poplątał życie sobie i Ligii, iż z tej plątaniny
141 27 | spokojność. Czasem mówiła sobie, że właśnie powinna być
142 27 | zaś był cierpliwy, jakby sobie cierpliwość poprzysiągł.
143 27 | Pohamował się jednak, zdusił w sobie gniew i dopiero po chwili
144 27 | zdrowia, im lepiej przypominał sobie cały szereg zdarzeń, które
145 27 | sceptycyzm rzymski pozwalał sobie na niewiarę w bogów, ale
146 27 | czegóż by więcej można sobie życzyć? Wszak pokój rzymski
147 27 | podbitych narodów za równą sobie? To już nie mieściło się
148 27 | pojęciom o życiu. Nie mógł sobie zgoła wyobrazić, jakby mógł
149 27 | sił duszy.~Jednakże zdawał sobie już sprawę, że to ona ubrała
150 27 | jej serce. Przypomniała sobie Pomponię Grecynę i Aulusa.
151 27 | Miriam, albowiem nie ufa już sobie i nie może przemóc w sercu
152 28 | bliższą znajomość i każę go sobie odlać z brązu. Miedzianobrody
153 28 | Rzymie. Pisz mi obszernie o sobie - i żegnaj. Życzeń żadnych,
154 28 | poczuć, z których nie umiał sobie zdać sprawy. Miewał jednak
155 28 | jak chrześcijanie radzą sobie, by żyć, wiem natomiast,
156 28 | lararium i sam nie umiem zdać sobie sprawy, dlaczego zbliżam
157 28 | niewolników i ucztę, którą sobie wydawali w moim triclinium.
158 28 | wyznam: oto że nie mogę sobie dać rady bez niej, że mi
159 29 | powinien. Sam on nie zdawał sobie dokładnie sprawy, że jedną
160 29 | go i niepokoiły. Układał sobie w duszy dowody, którymi
161 29 | niepotrzebnie zaprzątał sobie głowę rzeczami, które doprowadziły
162 29 | go do domu, przypomniał sobie jednak, że gdy Chryzotemis
163 29 | mogło zburzyć życie, samo w sobie jednak składało się ono
164 29 | skarby Werresa. Teraz mówię sobie oto, co następuje: napełniam
165 29 | zrozumiesz różnicy, to idź sobie do nich... Ale ten widok
166 29 | piramidy, włos Izydy, który sobie wyrwała z żalu za Ozyrysem?
167 29 | złotowłosa moja boginka życzy sobie, byśmy razem ofiarowali
168 29 | ci wiedzieć; że czego ona sobie życzy, to się staje.~- Niewolnicą
169 29 | innej gliny i dlatego daj sobie i mnie z nimi spokój. Potrafimy
170 30 | pomniku i o mnie.~- Zbudowałeś sobie już pomnik swymi wierszami,
171 30 | chrześcijaninem.~- Boję się, byś sobie życia nie popsuł. Jeśli
172 30 | ma słuszność pozwalając sobie na szaleństwa. Przyrzecz
173 31 | która nie miała równej sobie w dziejach miasta. Tygellinus
174 31 | jednak tyle rozumu, iż zdawał sobie sprawę ze swych braków,
175 31 | Rubrii, którą cezar życzył sobie mieć na uczcie.~Wina., mrożone
176 31 | ciągnąc jednocześnie ku sobie jego głowę, aż wreszcie,
177 32 | zastanowieniu Petroniusz ułożył sobie cały plan. Oto wyprawi u
178 32 | Gdzież nasza moc?~- Zawołaj sobie Chilona. Nie mam dziś żadnej
179 32 | życie zbrzydło, to lepiej sobie zaraz żyły otwórz lub rzuć
180 32 | Nędzarz jestem, alem pomyślał sobie: do kogóż mam się udać,
181 32 | niezaspokojoną żądzą i zadawaniem sobie ciągłych pytań bez odpowiedzi."
182 32 | się wszystko. Przypomniał sobie wprawdzie, że przyrzekł
183 32 | schronienia; przypomniał sobie wzniesioną nad sobą pięść
184 32 | Chrystusa!" Przypomniał sobie, że podobnym okrzykiem Chilo
185 34 | albowiem sam nie zdawał sobie sprawy z tego, co czuł,
186 34 | umyślnie prowadził cię ku sobie.~Winicjusz podniósł głowę
187 34 | szczęścia, rozkochani w sobie, podobni do dwojga bóstw
188 35 | Teraz wybrałem się, by sobie kupić coś do czytania do
189 35 | dwóch tygodni, ale wyobraźże sobie Ahenobarba jako Ledę albo
190 35 | publicznie; ale pomyśleć sobie, że cezar rzymski wystąpi
191 35 | Petroniusz ruszył ramionami.~- Ty sobie żyjesz w domu i w swoich
192 35 | syna Mai! Nieraz zadaję sobie pytanie, jakim cudem taki
193 35 | pobytem w Ancjum nie myśli sobie łamać głowy. Niech ją łamią
194 35 | ci wszystkiego, czego sam sobie życzysz.~- To ci dziękuję,
195 35 | Olimp nie wierzę, ale go sobie urządzam na ziemi i będę
196 35 | cezar nie każe otworzyć sobie żył. Ja nadto lubię woń
197 36 | pinij. W tłumach powtarzano sobie z pewnym uczuciem dumy,
198 36 | którego nie pozwolił wyrywać sobie epilatorom, gdyż mu powiedziano,
199 36 | zaufany w liczbę pozwalał sobie na drwiące docinki nawet
200 36 | wiedzieli, że żart ich kryje w sobie straszliwe proroctwo. Cezara
201 36 | w legii. Pokazywano więc sobie i Domicjusza Afra,~i zgrzybiałego
202 36 | przy tobie, póki powrotu sobie nie wyproszę. Bądź zdrowa!~-
203 36 | źle?~I uśmiech jej miał w sobie trochę dziewczęcej przekory,
204 39 | ciemnej odzieży miała na sobie miękką białą stolę, z której
205 39 | Piotra w Ostrianum, bom sobie już wówczas powiedział:
206 39 | miłości i prawdy? Chwalisz sobie swój los, gdyż jesteś możnym
207 40 | wszystkie inne. Nie zdawano już sobie sprawy, jakby cezar zdołał
208 40 | Petroniusz zaś, ze zwykłą sobie niedbałością, zdawał się
209 40 | daleko lub wprost gotuje sobie zgubę, on umiał przyganę
210 40 | nieśmiałość i małe rozumienie o sobie przeszkadzały mi zawsze.
211 40 | stworzyć postać boga, szuka sobie wzoru, jam zaś nie miał
212 40 | naśladować, i wyobrażam sobie, co się stanie, skoro ruszy
213 40 | dzisiejsza i układaliśmy sobie przyszłe życie. Nie umiem
214 40 | widok, ale ja pomyślałem sobie: jeśli między nimi jest
215 41 | stopnia, iż ja sam zadaję sobie czasem pytanie, czy nie
216 41 | mi, iż w senacie szepczą sobie do uszu, że Diodor i Terpnos
217 41 | jesteś.~- Jeśli tak, to niech sobie żyją. Nie domyślą się nigdy,
218 42 | zdziczenia, chwilami nie zdawał sobie dokładnie sprawy, co się
219 42 | Winicjusza. Przypomniał sobie wszystkie rozmowy o pożarach
220 42 | dworze cezara, przypomniał sobie jego skargi, że musi opisywać
221 42 | kolumnami roje ludzi świecących sobie pochodniami, którzy cisnęli
222 42 | zobaczę płomienie - mówił sobie. I poczynał znów, smagać
223 42 | różowo i krwawo, zbity w sobie, wydęty, gęsty i kłębiący
224 42 | płomieniach. Miasto może sobie spłonąć, lecz żadna iskra
225 42 | Po czym przypomniawszy sobie, że Ligia idąc za jego radą
226 43 | chwila, w której wolno mu sobie wynagrodzić za lata cierpień
227 43 | Trzeba tam było torować sobie drogę chyba mieczem, Winicjusz
228 43 | pretorianie prędko radzili sobie z bezbronną tłuszczą. Przejechawszy
229 43 | minął go. W duszy mówił sobie, że to są próżne wysilenia.
230 43 | Trzeba mi teraz (mówił sobie) uciekać stąd i przez ogrody
231 43 | Kaganek, którym świecił sobie w domu, zgasł od przeciągu
232 43 | czerwone. Wówczas mówił sobie w duszy: "To żywy ogień!
233 43 | capitium, którym obwinął sobie usta, byłby padł. W kilka
234 43 | Tłuszcza rabuje domy" - rzekł sobie.~Lecz biegł w kierunku głosów.
235 45 | Widziałem ludzi torujących sobie w tłoku drogę mieczami;
236 45 | mają, i przywłaszczacie sobie. Ludzie nie umieją się pogodzić
237 45 | Winicjuszem, przypomniał zaś sobie, że tenże zakazał mu pod
238 45 | mieszkają na Zatybrzu, wybrali sobie to właśnie, które powstało
239 45 | inni na koniec rzucali się sobie w objęcia, by w przerażającej
240 45 | jakieś bliskie serca przy sobie.~Lecz byli i tacy, których
241 46 | rozłożonych naokół miasta, mówił sobie, że to są ogniska nieprzyjacielskich
242 46 | Rzymu, tak aby każdy mógł sobie wybudować dom własny. Lecz
243 47 | rozkazał spalić miasto, by sobie wyprawić widowisko i śpiewać
244 47 | stanąwszy u stóp arkad, kazał sobie podać białego konia i siadłszy
245 47 | najzuchwalszych, tak jakby torował sobie drogę w zwykłym ścisku,
246 49 | że boska Augusta życzy sobie widzieć Tygellina, albowiem
247 49 | Pozwól powiedzieć sobie, o boski, że chcąc zachować
248 49 | Lecz przede wszystkim mówił sobie: "Muszę ratować Winicjusza,
249 49 | jednak odwagę powiedzieć sobie, że nie oni spalili Rzym!...
250 49 | bo mówię wam, że możecie sobie na to pozwolić. Co do ciebie,
251 49 | Kości są rzucone - mówił sobie -i zobaczymy, o ile w małpie
252 51 | dom był się spalił - mówił sobie - a z nim razem moje gemmy,
253 51 | nawet opierać... Niechby sobie Winicjusz ochrzcił potem
254 51 | wspomniawszy te słowa, mówił sobie dalej~"Na Kantara! Ilu tu
255 51 | łotrem, i dlatego przyjdzie sobie żyły otworzyć... Ale przecie
256 51 | namaści i po posiłku każemy sobie śpiewać na głosy ten hymn
257 51 | igrzysko z chrześcijan - mówił sobie Petroniusz - potem dopiero
258 51 | i z Winicjuszem - mówił sobie, gdy harfy ozwały się na
259 51 | Niejeden zaś, słysząc to, mówił sobie w duchu: "Biada mi! Petroniusz
260 51 | poczynały go powtarzać. Podawano sobie z ust do ust wieść, że pościg
261 51 | co to znaczy? Oto chcą sobie wyprawić widowisko z twego
262 51 | pretorii, wnet ujrzał znajomego sobie dowódcę kohorty i skinął
263 52 | kochanką Watyniusza, starał sobie zjednać nawet i jego pomoc,
264 52 | własne życie. "Teraz - mówił sobie - podtrzymują go jeszcze
265 53 | czcze obietnice, zjednywał sobie bogatymi podarkami ich względy.
266 53 | moją", oto podnosi was ku sobie, a wy czepiacie się ziemi
267 53 | tą boleścią. Przy pomniał sobie, jak niegdyś i Ligia, zgromiona
268 53 | żebrząc litości. Przypomniał sobie, że ją podniósł i pocieszył,
269 54 | przerażenie, lecz on tłumił w sobie te głosy. Wydało mu się
270 54 | porusza, albowiem poczuł w sobie jakąś dziwną siłę, której
271 54 | jego duszy, przypominał sobie tę noc i tę świętą sędziwą
272 54 | przygodnych mówców lub rozpowiadać sobie wzajemnie najświeższe nowiny.
273 55 | bezprzytomny chłopak nie zdając sobie sprawy, co dzieje się koło
274 56 | wytchnienia. Lud opowiadał sobie cuda o oparciach wykładanych
275 56 | zdziwieniem, powtarzając sobie wzajem: "Chrześcijanie!
276 56 | oczekiwanie i pragnąc ująć go sobie pośpiechem, przybył niebawem
277 56 | odetchnął. Wchodząc tu, życzył sobie znaleźć Ligię, obecnie zaś
278 56 | słowem, które przesyłano sobie z rzędu do rzędu, i tupał
279 56 | rzucali tarcze i podając sobie lewe ręce, aby nie rozłączyć
280 56 | tylko, popchnięto ich ku sobie tak, że spotkawszy się padli
281 56 | widzów niejeden zadawał sobie pytanie: co to się dzieje
282 56 | porozdzieranych ciał. Psy wydzierały sobie wzajem krwawe ludzkie członki.
283 56 | Tłumy zaś, spoglądając po sobie ze zdziwieniem, zapytywały
284 57 | Nerulina, rzekł:~- Wyobraźcie sobie, że z przeznaczonych na
285 57 | pójdę z tobą.~I kazał podać sobie płaszcz niewolniczy, po
286 57 | odetchnął głęboko.~"Życzyłem sobie - myślał - aby umarła na
287 57 | ty, Ahenobarbie, chcesz sobie wyprawić widowisko z boleści
288 57 | dlatego, by poobwiązywać sobie twarze i usta szmatami dla
289 57 | się mnie opuszczać - mówił sobie - ale bogowie mylą się,
290 58 | przedstawieniu, ujrzał znajomych sobie ludzi. Przedstawiano śmierć
291 59 | bogowie przyjmą jak równego sobie gościa, tu zaś, panie...~
292 59 | cezara. - To ja i drwię sobie ze wszystkich bogów chrześcijańskich.
293 60 | głowie.~- Widocznie - mówił sobie - cezar wraz z Tygellinem
294 60 | by dłużej je mieć przy sobie i nie oddawać, póki można,
295 60 | czym jakby odpowiadając sam sobie, ozwał się:~- Tak!... Ale
296 60 | prostaczej swej głowie myślał sobie: "On by mógł przecie wszystkich
297 60 | Winicjusz przemógł się, zdusił w sobie ból i począł mówić głosem,
298 60 | całej i czując wzajem w sobie dusze anielskie, poczęli
299 61 | duchy smutne, rozmiłowane w sobie i w Chrystusie i gotowe
300 62 | szły dalej i dalej, zadając sobie pełne zdumienia pytania. "
301 62 | pochodni. Cezar, mając przy sobie Tygellina i Chilona, którego
302 62 | ziemi w obie garści, posypał sobie nią głowę. Tymczasem płomienie
303 62 | zatrzymując się nagle, zadawali sobie lub innym pytanie: "Cóż
304 62 | boleścią, aby cię powołać ku sobie. Tyś Go nienawidził, a On
305 63 | cały Rzym.~Opowiadano więc sobie na ucho, że cezar wróciwszy
306 63 | Werus - wszyscy szepczą sobie teraz, że oni niewinni.
307 63 | rzekł:~- Ludzie szepczą sobie także, że twoja córka Serwilia,
308 63 | wtrącił Westynus. -Mordujcie sobie chrześcijan, ale wierzajcie
309 63 | mimo woli każdy zadawał sobie pytanie, jak można męczyć
310 63 | na niedźwiedzia, życząc sobie w duszy, by widowisko skończyło
311 64 | częste pogrzeby i powtarzano sobie na ucho, że potrzebne są
312 64 | kochanej duszy. Wyobrażał sobie, że wówczas oboje z Ligią
313 64 | słodką, wiec życzył już sobie, aby nadeszła dla nich obojga,
314 64 | popatrzeć na znane i nie znane sobie zwierzęta. Widok ich budził
315 64 | nową obawą i nie obiecywali sobie po niej nic, tymczasem ów
316 65 | których znaczną część umiał sobie Feniusz Rufus pozyskać.~-
317 65 | spokój i dziwny dar jednania sobie ludzi.~- Cezar jest bezdzietny -
318 65 | usposobieniu Greków. Wyobraża sobie, że może go spotkać albo
319 65 | i przez chwilę patrzyli sobie w oczy. - Nie powtórzysz!~-
320 66 | cezar postanowił wyprawić sobie tragedię z boleści Winicjusza.
321 66 | Petroniuszowi u Nerwy, tłumaczyło ją sobie podwójnie. Niektórzy przypuszczali
322 66 | Winicjuszowi: przypomniano sobie, że była zakładniczką której
323 66 | przybyciem poczęto znów sobie szeptać, że jednak nastąpi
324 66 | na Suburę, gdzie urządzał sobie zabawę zwaną sagatio, polegającą
325 66 | ze wszystkich sił. Mówił sobie, że Chrystus mógł ją przecie
326 66 | straszna. Teraz, nie zdając sobie sprawy z tego, co się z
327 66 | Więc skupił się, zgniótł w sobie zwątpienie, całą swą istotę
328 66 | człowiek, który uczuł w sobie ostrze włóczni, i chrapliwym,
329 66 | widowisko i drwiąc mówili sobie: :Niechże ten Krotobójca
330 66 | zwłaszcza Kaligula, pozwalali sobie czasem iść wbrew jego woli,
331 66 | sposobami przejednać go sobie i zwrócić jego gniew na
332 67 | wpół przytomny. Powtarzał sobie, że Ligia jest ocalona,
333 67 | ocalił ją!" Przypominał sobie także, że do spoliarium,
334 68 | się zupełnie inaczej, niż sobie życzył. Na Petroniusza nie
335 68 | literackich, nie zechce sobie popsuć tematu, a tym samym
336 68 | duszę jego i podnieść ją ku sobie, on zaś czuł, że to prawda
337 68 | w siebie. W Rzymie mógł sobie szaleć cezar i napełniać
338 69 | podróżny.~Więc chwilami mówił sobie, że nie jemu mierzyć się
339 71 | albowiem twarz starca miała w sobie tyle pogody i taką jaśniała
340 71 | po czym odchodzili mówiąc sobie: "Zaprawdę, ten nie mógł
341 71 | bowiem wyznawcy przypominając sobie, iż przy śmierci Pana ziemia
342 71 | śmierć Apostoła. Inni mówili sobie nawet: "A nuż Pan wybierze
343 71 | brzmiący".~I przypomniał sobie, jako uczył ludzi miłości,
344 71 | takiej Prawdy. A teraz mówił sobie w duszy: "Jakaż siła jej
345 71 | Plautylli, aby zawiązać sobie nią oczy, wzniósł po raz
346 71 | ku niebu, i w duszy mówił sobie te same słowa, które poprzednio
347 72 | przewodników rozdzierać samo w sobie. Jeszcze zanim dla Apostołów
348 72 | budzili się z rana, zadawali sobie pytanie, czyja dziś kolej
349 73 | i Tygellin przypominali sobie, że ten niby zniewieściały
350 74 | spodziewać. Ale kaleczyć sobie uszy jeszcze przez lata
351 Epi| Herkulesa, mimo woli wyobrażali sobie, że żadna siła takiej potęgi
352 Epi| lub czynu umyśle wyobrażał sobie, iż daleko sięgające w przyszłość
353 Epi| szczytem tragedii. I wierny sobie grał pierwszą w niej rolę
|