Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
lig 21
liga 11
ligami 1
ligia 281
ligie 165
ligii 233
ligijczyk 1
Frequency    [«  »]
291 panie
289 teraz
281 domu
281 ligia
281 lub
274 przed
266 jesli
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

ligia

    Rozdzial
1 1 | nawet dobrze, jak jej imię: Ligia czy Kallina? Nazywają 2 1 | Kallina? Nazywają w domu Ligią, gdyż pochodzi z narodu 3 1 | żonami i dziećmi... Otóż moja Ligia jest córką owego wodza.~- 4 2 | Plaucjusz. - To mój mały Aulus i Ligia bawią się w piłki. Ale co 5 2 | znaleźli się w ogrodzie, gdzie Ligia i mały Aulus bawili się 6 2 | chłopcem weszła do triclinium i Ligia. Pod firanką bluszczów, 7 2 | z wzniesionymi ramionami Ligia usiłowała schwytać. Dziewczyna 8 2 | cyprysów jak trzy białe posągi. Ligia trzymała małego Aulusa za 9 2 | powietrze było nim przesycone. Ligia podniosła swoje błękitne, 10 3 | Oto za kilka dni boska Ligia będzie spożywała w twoim 11 4 | wymawiając jakieś ciche wyrazy; Ligia, z twarzą bladą jak płótno, 12 4 | gdzie Pomponia Grecyna, Ligia i mały Aulus czekali nań 13 4 | dziwnym, niezwykłym głosem. Ligia słuchała słów jego mrugając 14 4 | by dla niej było umrzeć.~Ligia zaś, tuląc się jej do piersi, 15 4 | spokój, jednakże w chwili gdy Ligia zwróciła ku niemu oczy zalane , 16 4 | słów polecając opiekę nad Ligią wyzwolenicy Neronowej, Akte. 17 5 | przed cezarem, jak dalece Ligia jest dla Plaucjuszów drogą, 18 5 | Winicjusz dowiedziawszy się, że Ligia została porwana, pobladł 19 5 | wicher. Zdawało mu się, że Ligia, raz przestąpiwszy próg 20 5 | pociechą była mu myśl, że Ligia, jeśli nie zostanie uratowaną, 21 6 | niewdzięczności.~- Gdzie jest Ligia?~- W lupanarze, to jest 22 6 | do więzienia, a tymczasem Ligia nudziłaby się w twym domu.~ 23 7 | wynieść bez miary.~Dnia tego i Ligia miała wziąć udział w podobnej 24 7 | jej słowa czynią wrażenie.~Ligia zaś, narzuciwszy z ufnością 25 7 | rzęsy jej pokryły się łzami. Ligia wodziła za nią czas jakiś 26 7 | rękoma i twarzą bezradną.~A Ligia pytała nieśmiało dalej: - 27 7 | Ach, Akte! - odpowiedziała Ligia. - Petroniusz był u nas 28 7 | słuszność, Akte - .odpowiedziała Ligia - i pójdę za twoją radą.~ 29 7 | opowiadano w Rzymie, sama Ligia nie umiała sobie zapewne 30 7 | nie pamiętam - odrzekła Ligia. - Ursus tylko mi mówił, 31 7 | czas zachwyconymi oczyma za Ligią. Lecz wnet była gotowa, 32 7 | przestała opowiadać, lecz Ligia patrzyła ciągle, jakby wypatrując 33 7 | pozdrowiona, boska Kallino!~Ligia, oprzytomniawszy nieco, 34 7 | niespodziane szczęście spotkało.~Ligia oprzytomniawszy i czując, 35 7 | najmilszą i najdroższą. Ligia po raz pierwszy słyszała 36 7 | przy ucztach, lecz w domu Ligia zajmowała miejsce między 37 7 | Marku, puść mnie - rzekła Ligia.~On zaś mówił dalej z oczyma 38 7 | przeszkodzić jego rozmowie z Ligią.~Więc podniósłszy głowę 39 7 | nieznacznie w stronę cezara. Ligia, która na początku uczty 40 7 | mianem "boskiej Augusty". Ligia nigdy w życiu nie widziała 41 8 | spali do wieczora. Lecz Ligia przez długi czas nie chciała 42 8 | być. Po to on tu jest.~A Ligia powtarzała:~- Tak, Ursusie, 43 8 | Rozpacz, z jaką mówiła Ligia, nie znajdowała w niej echa. 44 8 | Rozumiejąc teraz jasno, że Ligia albo musi zostać kochanką 45 8 | ci tak nienawistny?~Lecz Ligia nie mogła odpowiedzieć, 46 8 | nienawistny?~- Nie - rzekła Ligia - nie wolno mi go nienawidzić, 47 8 | dna otworzyła się przed Ligią na nowo.~Zaś młoda wyzwolenica 48 8 | cię wrócił Pomponii.~Lecz Ligia obsunęła się na kolana, 49 8 | zrozumiała teraz, dlaczego Ligia nie może zostać niczyją 50 8 | wszystko to prawda, skoro Ligia tak się modli.~Ligia zaś 51 8 | skoro Ligia tak się modli.~Ligia zaś podniosła się wreszcie 52 8 | pomszczona, i gdyby nawet Ligia zdołała się ukryć, cezar 53 8 | obrażonego majestatu.~Lecz Ligia tak właśnie myślała. Aulusowie 54 8 | pod nim nie wytrzyma.~Lecz Ligia z wielką, a zarazem dziecinną 55 9 | Lecz teraz chwila nadeszła. Ligia czuła się prawie szczęśliwa 56 9 | bezsennie spędzonej nocy. Ligia nie stawiła oporu i obie 57 9 | mogła.~Na koniec, sądząc, że Ligia, nad którą zawisło tyle 58 9 | wieczornej ucieczce.~Lecz Ligia spała spokojnie. Do ciemnego 59 9 | Jaka ona inna ode mnie!"~I Ligia wydała jej się cudem, jakimś 60 9 | niej jakieś uczucie matki; Ligia wydała się jej nie tylko 61 9 | włosów poczęła je całować.~A Ligia spała spokojnie jakby w 62 9 | przedniejsi dworscy spali jeszcze. Ligia po raz pierwszy w życiu 63 9 | kwiaty szafranu. Akte z Ligią chodziły dość długo, oglądając 64 9 | coraz większą litość nad Ligią. Przychodziło jej też do 65 9 | wrócił Pomponii.~Lecz Ligia potrząsnęła smutno swą ciemną 66 9 | miłym? - Tak - odrzekła Ligia schylając głowę.~- Ty przecie 67 9 | ze złotą frędzlą. Akte i Ligia powstały mniemając, że Poppea 68 9 | czy się kto nie zbliża. Ligia powtarzała ustawicznie, 69 9 | zjawił się jak duch w atrium. Ligia w jednej chwili poznała 70 10| trybuna, Marka Winicjusza!~Ligia widziała przez rozsunięte 71 10| wymknąć w ciemności.~Lecz Ligia poczęła wołać: - Ursus! 72 10| skoczył ku nim.~- Gdzie Ligia? - zawołał strasznym, zmienionym 73 11| nich wyznanie, gdzie jest Ligia. Lecz jeśli oddadzą, 74 11| Tak mogło zdarzyć się z Ligią. Cezar przypatrywał się 75 11| mu czoło. W takim razie Ligia była straconą na zawsze. 76 11| jemu poczęła się przesuwać Ligia. Widział i słyszał każde 77 11| wejściu, to będzie dowód, że Ligia jest z woli cezara w pałacu. 78 11| środek atrium - gdzie jest Ligia?~- Chciałam się ciebie o 79 11| wiedział, co się stało z Ligią, byłby przyszedł szukać 80 11| zobaczysz, że wiedząc, Ligia została zabrana z jego domu 81 11| się to, czego chciała sama Ligia. - Tyś wiedziała, że ona 82 11| zobaczyć wstąpił do niej. Ligia uciekając sprzeciwiła się 83 11| Marku! Wczoraj byłyśmy z Ligią w tutejszych ogrodach i 84 11| po jednym dniu znajomości Ligia uczyniła jej wyznanie? Co 85 11| rozpustne Rzymianki? Nie! Ligia nie czyniła jej wyznań, 86 11| wzruszenie. Wiadomość, że Ligia kochała go, wstrząsnęła 87 11| wszystkiemu winien. Gdyby nie on, Ligia nie potrzebowałaby się tułać, 88 11| Jeden ma iść w ślad za Ligią i za olbrzymem, drugi wróci 89 11| wszystko by poszło inaczej. Ligia byłaby u Aulusów, a on, 90 12| kobiety, która nie była Ligią, i nie chcąc, by wspaniałomyślność 91 12| jeśli cezar uwierzy, Ligia rzuciła czar na małą Augustę, 92 13| ucieszyć, jako dowód, że Ligia znajduje się w mieście, 93 13| Aula Plaucjusza, imieniem Ligia albo właściwie: Kallina, 94 13| Tak! Widziałem raz, jak Ligia nakreśliła na piasku rybę.~- 95 14| dowiedział się od Akte, że Ligia go kochała, stokroć jeszcze 96 14| Petroniusz rad był teraz, że Ligia uciekła; ponieważ jednak 97 14| Pomponia, a z nią razem i Ligia mogą należeć do nieprzyjaciół 98 14| nie mylisz i czy istotnie Ligia nakreśliła ci rybę?~- Na 99 14| Petroniusz - że Pomponia i Ligia zatruwają studnie, mordują 100 14| ale dopiero wówczas, gdy Ligia zostanie odnaleziona, to 101 15| Chilon przypuszcza, Ligia chodzi umyślnie do innych 102 15| kochać, i ja umiałem mówić z Ligią o miłości, ale teraz tylko 103 16| poczucia, że między nim a Ligią i między ich pojęciami, 104 16| stworzyła rozdział między nim i Ligią, więc począł zarazem bać 105 18| na wszystko, co nie jest Ligią, jak nią się tylko zajmuje, 106 18| należy Pomponia Grecyna i Ligia, nie zapewne takimi łotrami, 107 19| tu znajduje, to i boska Ligia jest w Rzymie, i drugą wiadomość, 108 19| dlaczego nocą opuszcza dom, Ligia jednak, o panie, która zostaje 109 19| nim i dowiesz się, gdzie Ligia mieszka, albo każesz go 110 19| wskażę dom, w którym mieszka Ligia, dziś okaż mi zaś tylko 111 19| scrupula - rzekł. - Gdy Ligia będzie u mnie w domu, dostaniesz 112 19| Mówił sobie, że nazajutrz Ligia będzie w tym domu. Nie wiedział, 113 19| nakazuje? Ale jeśli tak, to gdy Ligia raz będzie w jego domu i 114 20| owych ciemnych postaci jest Ligią. Niektóre, przechodząc blisko, 115 20| Jakkolwiek też miał myśl zajętą Ligią, a uwagę wypatrywaniem jej 116 20| ta nauka, którą wyznają Ligia i Pomponia Grecyna.~Tymczasem 117 20| jasno jedną rzecz: że jeśli Ligia jest na cmentarzu, jeśli 118 21| teraz iść jak najprędzej za Ligią i pochwycić w drodze 119 21| jakie wykopała między nim a Ligią ta dziwna nauka, którą ona 120 21| światu, w którym żył, i że Ligia, gdyby go nawet kochała, 121 21| którym domu mieszka boska Ligia, wrócił do siebie po niewolników 122 21| Trzeba było teraz iść za Ligią dalej i ostrożniej, by nie 123 21| gromadka, w której była Ligia, rozdzieliła się. Apostoł, 124 21| niższego wzrostu, Ursus i Ligia wsunęli się w wąski vicus 125 22| Ursusem, po czym z porwaną Ligią równie prędko dostaną się 126 22| wpadł tak nagle, że zanim Ligia mogła go rozpoznać, chwycił 127 23| mi pić jeszcze - rzekł.~Ligia odeszła z próżną czarą do 128 23| twoje rany i jako rzekła Ligia, będziemy modlić się, aby 129 23| że chcą go rozłączyć z Ligią i że gdy straci ponownie, 130 23| gniewu i osłabienia. Lecz Ligia, która z drugiej izby słyszała 131 23| wrażenie. Wydało mu się, że Ligia jest między chrześcijanami 132 23| zyskał, tak wielka, że gdy Ligia podała mu znów po chwili 133 24| nie stanął między nim a Ligią.~Zauważył zaś ze zdziwieniem, 134 24| zdziwieniem, że od chwili gdy Ligia stanęła po jego stronie, 135 24| domu, w którym mieszkała Ligia, zatrzymał się na chwilę 136 25| oburzenia, jak następnie Ligia przycisnęła swoje usta królewny 137 25| całkiem wątek myśli.~Lecz gdy Ligia podała mu znów po chwili 138 25| opanowało go znów osłabienie.~Ligia odeszła, ale po chwili wróciła 139 25| mógł zasnąć i wodził za Ligią wzrokiem, gdziekolwiek się 140 25| kształcie wieży, w której Ligia jest kapłanką. I oto nie 141 25| kolan na niskim podnóżku Ligia, dalej Glaukus, Kryspus, 142 25| spadały mu na ramiona.~Ligia słuchała z oczyma wzniesionymi 143 25| Lecz urwał nagle, gdyż Ligia położyła palec na ustach. 144 25| głosem o ratunek. Wówczas Ligia uklękła przed Apostołem, 145 25| strach, że pójdą na dno. Lecz Ligia poczęła go uspokajać i pokazywała 146 25| piersią o piasek. Wówczas Ligia wzięła go za rękę i rzekła: " 147 25| udali się na spoczynek, a Ligia jedna, ona, którą pokrzywdził, 148 25| przykrą. Wolałby był, by Ligia czyniła tak z miłości dla 149 26| Winicjusz spytał:~- Gdzie jest Ligia?~- Dopiero co odeszła, a 150 26| rozkazała mi cię karmić.~Ligia rozkazała! Na to nie było 151 26| szczęśliwa?~- Tak! - odrzekła Ligia. - Wyznając Chrystusa nie 152 26| podniosę na ciebie ręki.~Ligia zamyśliła się przez chwilę, 153 26| świadczyła o tym ta uczta, której Ligia nie mogła zapomnieć; wszakże 154 26| mu przerwano rozmowę z Ligią, i gdy Glaukus począł zadawać 155 26| się wkrótce, lecz jeśli Ligia miała jakiekolwiek złudzenia, 156 27| pewien rodzaj przywiązania. Ligia była zawsze dla Winicjusza 157 27| których miał pełne ogrody.~Ligia rozumiała, ile go muszą 158 27| nauka, w którą wierzyła Ligia, więc dla tego samego gotów 159 27| tylko ona rozdzieliła go z Ligią, i gdy o tym myślał, nienawidził 160 27| tylko, że był to Bóg Ligii.~Ligia zaś widziała, co się w nim 161 27| grobem nie odnajdzie Aulusa. Ligia poczęła teraz lepiej rozumieć 162 27| nadziei, ni ratunku.~Lecz Ligia spostrzegła z przestrachem, 163 27| pchała jedno ku drugiemu.~Ligia podniosła się wreszcie i 164 27| opłacić szczęsną chwilę, lecz Ligia zrozumiała, że teraz ona 165 27| oburzeniem na samą myśl, że owa Ligia, którą opiekował się od 166 27| nad przerażoną dziewczyną. Ligia czuła się winną, lecz nie 167 27| rysy Pawła z Torsu.~Lecz Ligia rzuciwszy się na kolana 168 27| wszystko, co mu wyznała Ligia, jej grzeszną miłość, jej 169 27| które wołały o pomstę Bożą.~Ligia w czasie jego słów obejmowała 170 27| czystego jak lilie polne?~Ligia ze łkaniem przytuliła się 171 28| nimi. Wiedz też o tym, że i Ligia jest taką jak inni. Gdyby 172 28| inaczej. A jednak taż sama Ligia opuściła potajemnie przede 173 28| instynktom. Mnie wprawdzie Ligia obchodzi więcej niż cały 174 28| coraz większa tęsknota za Ligią.~Wszakżem ci pisał, że ona 175 28| mnie zmieniono duszę. Chyba Ligia jedna mogła to uczynić albo 176 28| mogła to uczynić albo raczej Ligia przez dziwną naukę, którą 177 28| nadto znów wydało mi się, że Ligia to widzi, że cieszy się 178 28| gdym leżał chory: że gdyby Ligia była podobną do Nigidii, 179 29| Zdawało mu się też, że jeśli Ligia go kocha, to tym samym wszystkie 180 29| historię swych poszukiwań za Ligią i pobytu między chrześcijanami, 181 29| na twe rany. Mówisz, że Ligia cię kocha? Być może! Ale 182 29| silniejszego? Nie, drogi: Ligia to nie Eunice.~Na to Winicjusz 183 29| wówczas, że gdyby mi tak Ligia odkryła swoje, to niechby 184 29| zamierzał pohańbić bóstwo... Ligia to nie Eunice, tylko że 185 29| mojej nędzy i żądzy wolę, że Ligia jest taką, jak jest, niż 186 30| Gdyby nie ta dzika nauka, Ligia byłaby dziś w domu twoim. 187 31| pałacu cezara, na której była Ligia, ale i jego olśnił i upoił 188 31| rozpoznał, że Diana nie była Ligią i z bliska nie była nawet 189 31| ogarnęła go tęsknota za Ligią tak niezmierna, jakiej nigdy 190 31| zgubiony bez ratunku: ty, Ligia, a może i ja.~Lecz Winicjusz 191 32| chrześcijan z Rzymu, to Ligia opuściłaby go razem z innymi 192 32| jedna myśl: zobaczenia się z Ligią, więc począł rozmyślać nad 193 32| Wiem, gdzie mieszka boska Ligia, wskażę ci, panie, dom i 194 32| żyją? Co następnie uczyni Ligia, jak pogodzi swój los z 195 32| jednak zastanowił się, czy Ligia pochwaliłaby jego postępek 196 32| mi dom, w którym mieszka Ligia.~Chilo zerwał się, lecz 197 33| szczerość moją. Wiem, gdzie jest Ligia; wracam sprzed domu Linusa, 198 33| zbrodnie. A gdy myślę, że Ligia jest jako śnieg w górach, 199 34| przed tobą uciekłam - rzekła Ligia. - Więc czemuś to uczyniła?~ 200 34| Wierz mi, Marku - odrzekła Ligia - że to Chrystus umyślnie 201 34| mnie.~- Tak - odpowiedziała Ligia.~Przeszli koło letnika pokrytego 202 34| przypominaj! - odpowiedziała Ligia - i nie pamiętaj tego Ursusowi.~- 203 34| świadka swej miłości, a Ligia podniósłszy na niego świetliste 204 34| blisko wejścia do izby. Ligia oparła się o jego pień. 205 34| zrobi, jak zechce - odrzekła Ligia płonąc na wspomnienie "pronuby" 206 34| tamować dech w piersiach. Ligia stała oparta plecami o cyprys, 207 35| którzy nakreślą rybę, wyzwoli Ligia.~Lecz Petroniusz, który 208 36| cezara. Towarzyszyła mu Ligia, mając twarz ukrytą pod 209 36| zdrów, Marku - odrzekła Ligia i potem dodała ciszej - 210 36| jak w ogniu - powtórzyła Ligia. A Piotr przysłonił oczy 211 39| wiedzy cezara? - pytała Ligia.~- Nie, droga moja - odpowiedział 212 39| potęgom któż się oprze?~Ligia słuchała go utkwiwszy w 213 39| w jego sercu wszystko: i Ligia, i nauka Chrystusa, i światło 214 39| mi słowa Pawła - rzekła Ligia.~- Było to u mnie wieczorem. 215 39| widywać Pomponię? - spytała Ligia.~- Tak, droga. Będziemy 216 39| założymy kolonię chrześcijan.~Ligia podniosła rękę i wziąwszy 217 39| groźnego i posępnego, toteż Ligia, której owe głosy spłoszyły 218 40| z serca. Siedzieliśmy z Ligią obok siebie w noc tak pogodną 219 40| niepokój w sercu, jakby Ligia potrzebowała mojej obrony 220 42| ludzkiej, a w tym wszystkim Ligia! Jęki Winicjusza pomieszały 221 42| Ursusowi przedostać się wraz z Ligią przez bramę Janikulską, 222 42| miałaby koniecznie zginąć Ligia? "Wszak czuwa nad nią Bóg, 223 42| zimną krew. Pomyślał też, że Ligią opiekuje się nie tylko Ursus 224 42| przyobiecał mu Ligię, to Ligia nie mogła zginąć w płomieniach. 225 42| przypomniawszy sobie, że Ligia idąc za jego radą mogła 226 43| to próżne wysilenia. Ligia mogła nie być już w mieście, 227 43| uliczki, na której mieszkała Ligia.~Winicjusz jednak pamiętał, 228 43| nakazywał myśleć o czym innym. Ligia nie odpowiedziała wprawdzie 229 43| rzeczą nadto widoczną, że Ligia, Linus i Ursus musieli wraz 230 43| na otwartym polu czeka go Ligia, którą przyobiecał mu Piotr 231 45| stanowiło to dowód, że ani Ligia, ani Ursus nie pozostali 232 45| za murami, a wraz z nim i Ligia, i Ursus. W ten sposób uniknęli 233 45| chwytał go na samą myśl, że Ligia mogła się znaleźć wśród 234 48| Obok ogniska siedziała Ligia trzymając w ręku pęczek 235 48| i zaufajcie mi wszyscy.~Ligia słuchała z rozjaśnioną twarzą 236 49| niebezpieczeństwie, jakie zawiśnie nad Ligią, nad Winicjuszem, którego 237 50| Byłby go zabił, gdyby nie Ligia. Winicjusz długo potem chorował, 238 50| Aulus jest chrześcijaninem i Ligia, i Winicjusz. Służyłem mu 239 50| że w całym Rzymie jedna Ligia może z nią współzawodniczyć, 240 51| się stanie. Wiedział, że Ligia i Linus wrócili po pożarze 241 51| uprzedził pretorianów i uciekł z Ligią lub w ostateczności, że 242 51| był pewien, że Winicjusz z Ligią już za bramami miasta, 243 51| ci radził, byś uciekał z Ligią lub odbił ? Przecie gdybyś 244 51| Czymże wytłumaczysz, że Ligia została pierwsza uwięziona? 245 52| znieść mogą. Od chwili gdy Ligia była uwięziona i gdy padł 246 53| Widowiska miały się rozpocząć. Ligia lada dzień mogła się znaleźć 247 53| nadziei, ale i on sam, i jego Ligia, i jego miłość do Chrystusa, 248 53| pomniał sobie, jak niegdyś i Ligia, zgromiona przez Kryspusa, 249 54| płowych bród ściekała krew. Ligia prosiła go, by wyprowadził, 250 55| ROZDZIAŁ LV~Ligia w długim, pośpiesznie pisanym 251 55| się niepodobieństwem, aby Ligia mogła zginąć pod kłami dzikich 252 55| zagniewane bóstwo. - Jak?~- Ligia jest chora. Wpłyń na cezara 253 55| możesz co innego. Jeśli Ligia wyzdrowieje, musi iść na 254 55| odmówi ci tego.~- A jeśli Ligia umrze z gorączki?~- Chrześcijanie 255 55| mu:~- Proś swego Boga, by Ligia nie umarła na gorączkę, 256 56| Winicjusza. Ów wiedział, że Ligia jest chora i bezprzytomna, 257 56| się o dziewicę imieniem Ligia, nikt jednak nie dał nam 258 56| fossor mógł się omylić i że Ligia może znajdować się między 259 57| wdowy, u której mieszkała Ligia.~- I chrześcijaninem?~Chłopiec 260 57| panie.~- Czy chciałbyś, by Ligia była wolną? Chłopiec podniósł 261 60| mu oddechu. Na myśl, że Ligia znajduje się wśród tej nędzy 262 60| jeszcze nad drzwiami.~Wtem Ligia otworzyła oczy i położywszy 263 60| jestem, Marku - odrzekła Ligia - i czy na arenie, czy tu, 264 60| duodecim.~- O Marku - odrzekła Ligia - Chrystus sam wołał. do 265 61| podziemia, w którym była Ligia, i pozostawał w nim dopóty; 266 61| którą będzie mógł spędzić z Ligią, więc pożegnawszy Petroniusza 267 64| pewną ulgę myśl, że jeśli Ligia umrze, wówczas on pochowa 268 64| sobie, że wówczas oboje z Ligią wezmą się za ręce i odejdą 269 64| ciszę. Odgadywał też, że Ligia, równie jak on, gotuje się 270 66| cuniculów, by się przekonać, czy Ligia w nich się znajduje, ale 271 66| umiera. Wydało mu się, że Ligia niezawodnie musiała już 272 67| przytomny. Powtarzał sobie, że Ligia jest ocalona, że nie grozi 273 68| bólach i dawnych trwogach. Ligia mówiła mu, że Chrystus umyślnie 274 68| zorzom wieczornym. Czasami Ligia, będąc jeszcze osłabioną 275 68| mimo woli, że to już nie ta Ligia, którą spotkał u Aulusów. 276 69| razem, wraz z Winicjuszem, Ligią i chrześcijańskimi niewolnikami 277 69| oznajmił jego przybycie. Ligia, która chodziła już o swej 278 69| żałością wielką. Winicjusz i Ligia zauważyli też, że włosy 279 73| na wodzie, rozmawiamy z Ligią o dawnych czasach, które 280 73| to, że szczęście moje to Ligia! Tak, drogi! Dlatego, że 281 73| mój Petroniuszu, oboje z Ligią cieszymy się nadzieją, że


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License