Rozdzial
1 1 | zdrowie jego zaczęło się psuć. Sam mówił, że rankami budzi
2 1 | tak niedościgniony, że sam Otho nie mógł się z nim
3 1 | nadzwyczajnym smakiem, iż sam Nero przyznawał im wyższość
4 1 | gościa do tepidarium, dokąd i sam się przeniósł. Winicjusz
5 1 | dobrze nie wiedział, ale on sam nie mógł wytrzymać i na
6 1 | Zatem w kim?~- Gdybym ja sam wiedział w kim? Ale ja nie
7 1 | przybyli w takiej liczbie, iż sam cezar Klaudiusz począł obawiać
8 1 | wszystko wiesz?~- Mówił mi to sam Aulus Plaucjusz. Ligowie
9 1 | łudzi swoboda, z jaką ja sam o mojej żądzy mówię, wiedz
10 1 | Otóż we śnie pojawił mi się sam Mopsus i zapowiedział, że
11 1 | nie przeszkadzał, albowiem sam częstokroć brał w podobnych
12 2 | wdzięczności, oświadczył, że sam się do niej poczuwa, chociaż
13 2 | szczyt towarzyskiej ogłady. Sam nie mógł się jej nigdy dobrze
14 2 | potężniejszy pokona... Lecz zali sam cezar, zali który bóg nawet
15 2 | zapomniawszy, że przed chwilą sam ostrzegał przed Libityną,
16 3 | znów znalazł się w lektyce sam na sam z Winicjuszem. -
17 3 | znalazł się w lektyce sam na sam z Winicjuszem. - Jeśli jej
18 3 | nie znajdziesz, znajdę ją sam... Aulus uważa Ligię za
19 3 | zaś o tym, że nie tylko sam gorejesz, bo i w niej Eros
20 4 | nakrywać głowy chustkami.~Sam tylko stary wódz, przywykły
21 4 | gniew i ból.~- Gdybym był sam na świecie - rzekł ponuro -
22 4 | pałacu.~Hasta podjął się sam wręczyć list Akte. Uważając
23 4 | zwykle. Czas jakiś zmagał się sam ze sobą i tylko zaciśnięte
24 4 | był do Ligii więcej, niż sam o tym wiedział, i teraz
25 5 | przyjmuje tych, których sam nie wezwał. Innymi słowy,
26 5 | ustępstw czynionych zbrodni. Sam to czuł, sam rozumiał, że
27 5 | czynionych zbrodni. Sam to czuł, sam rozumiał, że wyznawca zasad
28 5 | wskaż wpływy, jakim ulega, i sam wreszcie użyj z nim całej
29 5 | wrodzoną całemu temu rodowi. On sam, choć miłował Ligię jak
30 7 | Nauczyciel tak kazał. Wszakże sam dał przykład. Wszakże Pomponia
31 7 | Nie! I on nie był zły. On sam myślał wówczas, że jest
32 7 | jej aż nadto piękny, a i sam cezar, ze swoim wieńcem
33 7 | Grek przecudnej urody, ten sam, z którym później na wpół
34 7 | lecz zupełnie jej równa. Sam podsuwał im wiersze, które
35 7 | dalsze widowiska, jakie on sam, Petroniusz lub Tygellinus
36 8 | ratunek tak potężny, iż i sam cezar oprzeć mu się nie
37 8 | był trzeźwym. Widocznie on sam lub może obaj z Petroniuszem
38 9 | Boski Mistrz, i że odtąd On sam będzie czuwał nad nią jak
39 10 | pałacu - rzekł, jakby mówiąc sam do siebie.~- Powinni byli -
40 11 | to gonitwa bez celu, gdyż sam nie miał nadziei odnalezienia
41 11 | tym Petroriusz. Zresztą i sam cezar nie odmawia niczego
42 11 | przypuszczenia.~A nuż to sam cezar odbił Ligię?~Wszyscy
43 11 | aż do omdlenia. Jednakże sam Nero nazywał czasami owe
44 11 | chore. Marku, szukaj jej sam, gdzie chcesz, ale póki
45 11 | Były chwile u Aulusów, że sam wierzył w bliskie szczęście,
46 11 | serce biło dla niego, ale on sam przestraszył ją, zraził,
47 12 | podał ten środek, ale środek sam w sobie był dobry, a stał
48 12 | istotnie tajemniczy. Lig sam jeden nie byłby tego dokazał.
49 12 | ludzi do pomocy i nie mógł sam jeden jej porwać, to kto
50 12 | chyba i Skopas nie stworzył. Sam nie rozumiem, dlaczego dotąd
51 12 | Petroniusz, który, jako filozof, sam głosił potęgę miłości, a
52 13 | pod Troją Ulisses, i co on sam porabia na Polach Elizejskich?~-
53 13 | jak na przykład Eunice, sam byś przy niej odmłodniał,
54 14 | obecni, zdumiał się na chwilę sam Nero, jeden tylko Petroniusz
55 14 | czary mogą szkodzić bogom?~- Sam cezar o nich mówił - odpowiedział
56 14 | wypytywali o Liga i dziewicę. Sam przebiegam miasto dniem
57 14 | który coś w siebie wmawia i sam się podnieca, ale jak człowiek
58 14 | wszystko. Jego pan, ów Pansa, sam jest wyzwoleńcem wielkiego
59 15 | pomnij zawsze, że marmur, sam w sobie choćby najdroższy,
60 15 | Watyniusz - syn rodzony! Może sam jeszcze ciągnął dratwę!
61 15 | był u mnie kilkakrotnie. Sam mi powiadał, że nabrał między
62 15 | wszędzie jej głos i ruchy. Sam pójdę w przebraniu i będę
63 15 | niedaleko. Zwiedziłem i sam dużo domów pod pozorem najmu.~
64 16 | Były chwile, w których sam nie wiedział, czy Ligię
65 16 | łatwo i prędko, teraz jął sam wynajdywać trudności i nie
66 17 | dwóch, ale za czterech, sam bowiem widziałem, jak podnosił
67 17 | nie do Urbana, ale jakby sam dla siebie rozpamiętywał
68 17 | był jakby żal, że zdrajca sam już wymierzył sobie karę
69 17 | uchowaj, dla zysku... Biskup sam mu dał braci do pomocy,
70 17 | sumienie ten uczynek i zali sam słyszałeś Glaukusa zaprzedającego
71 19 | więc muszą być ostrożni. Sam Ursus mówił mi, że wszyscy,
72 19 | przyrzekł mi zamordować Glauka. Sam mi mówił, że będzie i tam
73 19 | całego świata ani nawet sam cezar.~Chilon jednakże,
74 19 | Ursusem i skutek będzie ten sam. Na cmentarz z wielką liczbą
75 19 | wdzięczności dwoje bydląt, tedy sam jesteś trzecim i w najlepszym
76 19 | dał im znak, by odeszli, sam zaś udał się do biblioteki
77 19 | tylko dla moich przyjaciół, sam zaś nie pójdę, bo to dla
78 20 | Towarzysze Winicjusza i on sam, nie chcąc się zdradzić,
79 20 | ten miłuje Boga i przez to sam staje się jego umiłowanym
80 21 | napawać się jej widokiem, ile sam chciał. Kaptur zesunął się
81 21 | rozkosz, jaką sprawiał mu sam jej widok, i napawał się
82 21 | pewien był, że wobec nauki on sam, jego męstwo, jego potęga
83 21 | czasu opatrywać, albowiem sam on, gdy raz zagłębi się
84 21 | dlatego tylko podejmuje się sam porwać dziewicę, aby wycisnąć
85 22 | Gdyby było z nimi źle, sam trybun będzie niósł dziewczynę,
86 22 | dano by mu złota tyle, ile sam waży. Lepiej on strzeże
87 22 | a jeśli jest żywy, tedy sam da świadectwo, żem go nie
88 23 | nieśmiertelnych, w których sam nie bardzo wierzył, a których
89 23 | oświadczę mu, żem Krotona sam zabił i że on to złamał
90 23 | nie znajdę... Rozważ to sam i nie drażnij mnie dłużej.~
91 23 | uczynić, bał się - on, ten sam Winicjusz, który na uczcie
92 24 | biorąc rzeczy trzeźwiej, sam przypomniał im, co mówił
93 24 | Wyprowadź mnie na ulicę, dalej sam pójdę. Ursus podniósł go
94 24 | ochłonął i rzekł:~- Dalej sam pójdę.~- Pokój niech będzie
95 25 | widywał na Wschodzie. On sam wspinał się z wielkim wysileniem
96 25 | strony pomyślał, że nie tylko sam by Zbawiciela bronił, ale
97 25 | łodzi Piotra i Ligię. On sam płynął ze wszystkich sił
98 25 | go tłumy, wśród których, sam nie wiedząc dlaczego, począł
99 25 | niedostawało. Wówczas zdumiał się i sam nie wiedział, co się z nim
100 26 | poprawił ogień i mówił jakby sam do siebie:~- Gdy Kallinę
101 26 | wierzył, by to mógł być ten sam straszliwy tytan, który
102 26 | zrozumiał i to, że to on sam tak poplątał życie sobie
103 26 | półdziecinne naówczas serce; ten sam, którego pocałunki czuła
104 26 | ale przecie dopiero co sam jej rzekł, że jeśli będzie
105 27 | do tej Sodomy, w której sam żyje, a którą Bóg zniszczy
106 28 | człowiek wart tyle złota, ile sam waży, i od niego tylko zależałoby
107 28 | przyjść do ładu nawet i sam ze sobą. Wróciwszy z Zatybrza
108 28 | musiał więc siedzieć w domu sam, z głową pełną myśli i sercem
109 28 | się w nim dzieje, to może sam zdołałby to wszystko jakoś
110 28 | jaśniej, nie wiem, albowiem i sam nie umiem wielu węzłów rozwiązać.
111 28 | przebaczyli i Chilonowi, choć sam zachęcałem ich, by go zakopali
112 28 | uczyniła. Czym ci pisał, że sam ofiarowałem się jej wrócić
113 28 | podstawy naszego świata. Ten sam człowiek odwiedzał mnie
114 28 | wierzyć w jej Chrystusa i sam wzniósłbym Mu ołtarz w atrium.
115 28 | Mam go teraz w lararium i sam nie umiem zdać sobie sprawy,
116 29 | mówi to, co mówić powinien. Sam on nie zdawał sobie dokładnie
117 29 | jakby obawą. Zżymał się sam na siebie, nie mogąc wszelako
118 29 | wiary i głosem niepewnym, sam bowiem czuł, jak w ustach
119 29 | dwojgiem bogów... Patrz sam: czy Praksyteles, czy Miron,
120 29 | że to są niedołęgi, że sam to czujesz i że jeśli twoja
121 30 | nad to, com znalazł, ty sam nie wiesz, że ciągle jeszcze
122 31 | któż bowiem, jeśli nie on sam, powinien ją nosić? Tygellinus
123 31 | rozniosły dźwięk rogów i trąb. Sam cezar, mając po jednej stronie
124 31 | wszyscy zasiedli przy stole. Sam cezar dał przykład, wstawszy
125 31 | dzikiej rozpusty. Przed chwilą sam chciał pić z tego kielicha
126 32 | korytarza.~Winicjusz został sam. Wydany rozkaz podniecił
127 32 | zawołać dyspensatora, gdy ten sam stanął przed nim i rzekł:~-
128 32 | tego Chrystusa, któremu i sam życie zawdzięczam.~- Będę
129 33 | ważę się już na przemoc. Sam nie wiem, dlaczego się tak
130 33 | wyznawać Chrystusa, ale i sam pocznę się uczyć Jego nauki.~
131 33 | po śmierci. Wierzę, bom sam widział, że wasza nauka
132 33 | wyrzekłem. Wiedzcie, że sam siebie nie poznaję, ale
133 33 | pretorianami są chrześcijanie, bom sam widział, jak żołnierze klękali
134 33 | Ligii - rzekł - mógłbym sam pójść do niej i spytać,
135 33 | widzieć albo wprowadź mnie sam do niej. Nie wiem, jak długo
136 34 | dobrze wypowiedzieć, albowiem sam nie zdawał sobie sprawy
137 35 | jest jej błaznem.~- Powiedz sam, czy można było więcej spodleć?
138 35 | boską dziewczynę, którąś sam nazwał jutrzenką i wiosną?
139 35 | Życzę ci wszystkiego, czego sam sobie życzysz.~- To ci dziękuję,
140 35 | wzruszywszy ramionami rzekł jakby sam do siebie:~- Zadziwiająca
141 35 | z takim zapałem, jakby i sam był ochrzczony:~- Tak! Tysiące
142 35 | czy za miesiąc lub za rok sam jej nie przyjmiesz.~- Ja? -
143 35 | wdzięczni i sławili imię twoje. Sam za to oddaję się w niewolę
144 36 | chłopiąt, a wreszcie jechał sam cezar, którego zbliżanie
145 36 | rozsuwa fale, gdy jednak sam jeden podniósł kamień, którego
146 36 | nim, jechał przez miasto sam, mając u nóg tylko dwóch
147 36 | nich Demas młynarz, ten sam, u którego pracował nocami
148 38 | słyszał? Oto naprzód on sam czytał swój poemat o zburzeniu
149 38 | Rzymie ty jesteś, carissima. Sam śmieję się teraz z tej obawy
150 39 | usta kłamstwa nie zaznały. Sam już w to wierzył od czasu,
151 39 | ona je naprawia i skoro sam byłbyś stokroć szczęśliwszym
152 40 | zdania, pytał o radę, gdy sam tworzył, i okazywał przyjaźń
153 40 | zezwierzęconego w rękach Tygellina. Sam Tygellinus tracił głowę
154 40 | drewniane miasto, w które sam rzucisz płomień. Czy chcesz?~
155 40 | wyrażenia, może dlatego, że sam rodzi w męce każdy wiersz...
156 40 | żałuj mnie więcej niż ja sam siebie. Dawniej było ci
157 41 | Pani Cypru", do którego sam ułożył wiersze i muzykę.
158 41 | natchniony. W końcu pobladł sam ze szczerego wzruszenia.
159 41 | okrucieństwo do tego stopnia, iż ja sam zadaję sobie czasem pytanie,
160 41 | leży w tym sercu i jakie ja sam spostrzegam w nim skarby,
161 41 | jak się zmieszał i jak sam krzyczałeś: "Habet!"~- Pamiętam.~
162 41 | uprzedzenia, oznajmiając, żeś sam tak rozkazał.~- Dobrze -
163 42 | wkrótce pozostali w tyle. On sam, przebiegłszy jak burza
164 42 | płoną, ale Ciebie!... Tyś sam cierpiał, Tyś jeden miłosierny!
165 42 | czuwa nad nią Bóg, który sam zwyciężył śmierć!" Tak rozumując
166 42 | Cyrku nie dawano ratować... Sam słyszałem... Gdy domy poczęły
167 43 | rozkazowi sprzeciwić.~Winicjusz sam objął dowództwo oddziału
168 43 | niewątpliwie obali Nerona i sam przyoblecze się w purpurę.
169 43 | postawcie mnie na nogi, dalej sam pójdę!~Drugi robotnik oblał
170 45 | rozmawiał przez całą drogę sam ze sobą:~"Oto pożar został
171 45 | ojcze, tak dobrze, jakbyś go sam zapalił piorunem."~- Śpiesz
172 45 | władztwa, ale tymczasem był sam na sam z Winicjuszem, przypomniał
173 45 | ale tymczasem był sam na sam z Winicjuszem, przypomniał
174 45 | wsunął mu w rękę cugle, sam zaś przyłączył się wraz
175 46 | trafiwszy na puste miejsca zgasł sam przez się. Był to jednak
176 46 | przeciw władzy i miastu.~Lecz sam ogrom pożaru, napełniając
177 47 | wobec niego Homer? Czym sam Apollo ze swoją drążoną
178 48 | jechać niż iść. Winicjusz sam nie wiedział, co odpowiedzieć,
179 49 | się sprzeciwiać. Nie umiał sam nic wynaleźć i gdyby pomysł
180 49 | wprost znaczenie groźby. Sam Nero zrozumiał to i twarz
181 49 | wrażenie, lecz tym razem sam Petroniusz nie łudził się,
182 49 | chwili Petroniusz został sam po lewej stronie atrium
183 50 | człowiek wart tyle złota, ile sam waży - zawołał Tygellinus.~
184 50 | okłamują bogów. O panie, ja sam widziałem, jak żebra Krotona
185 51 | nie może, skoro stoi. Ja sam, który nauczyłem się niemało,
186 51 | który ułożył Antemios. Sam kiedyś powiedziałem: "O
187 51 | Petroniusz.~I pozostawszy sam, począł chodzić wzdłuż kolumn
188 51 | dziesięciu ludzi - myślał - to sam olbrzym ligijski połamie
189 51 | zmienił się nieco, choć sam o tym nie wiedział. Powiał
190 51 | tak pewny siebie, jakby sam mógł łaski rozdawać. Niektórzy
191 51 | wypolerowania niektórych wierszy. Sam Nero czuł, że innym w wygórowanych
192 51 | znajdzie się drugi taki sam lub gorszy, bo wobec takiego
193 51 | Myśląc o tym Petroniusz sam czuł się ogromnie zmęczony.
194 51 | przyjacielem cezara. On sam mi ją oddał. Idź do niego
195 52 | Korneliusz Pudens, i Winicjusz; sam cezar obawiał się jednak,
196 53 | Piotr go chrzcił, Piotr sam czynił cuda, niechże mu
197 53 | reszta jego nadziei, ale i on sam, i jego Ligia, i jego miłość
198 53 | Czemu się skarżycie?... Bóg sam poddał się męce i śmierci,
199 53 | wyście legia Jego! I jako sam odkupił męką i krwią grzechy
200 53 | mówił tamtym wątpiącym, że sam Bóg przeszedł przez mękę
201 53 | wierzę! mocniejszy! Tyś ją sam miłował. Tyś nam błogosławił!
202 54 | tak mówiąc, mówił to, w co sam już nie wierzył, wiedział
203 54 | reszta zaś miała być wydana w sam dzień igrzyska pretorianom
204 54 | Gdy skończył, odniósł go sam i wręczył chrześcijańskiemu
205 54 | odpowiedział: "Chrystus sam przyjdzie ją zbudzić!"~Potem
206 54 | siedzących przy uczcie. On sam spoczywał przy Ligii; lecz
207 55 | żonę w grobowcu, w którym sam niegdyś miał spocząć.~On
208 56 | olbrzymie zyski. Zakładał się sam cezar i kapłani, i westalki,
209 56 | poczęto robić nowe zakłady. Sam cezar, który z początku
210 56 | bym cię podrapał.~- Drap sam siebie. Jeśli zdrapiesz
211 56 | wówczas pojawił się ten sam starzec przebrany za Charona,
212 56 | nieprzeparte, że gdy Chrystus sam umarł w męce i gdy giną
213 56 | wielkich kudłatych głowach. Sam cezar zwrócił ku nim swą
214 56 | cisza. Po chwili cezar, sam wzruszony, począł śpiewać
215 57 | znaleźć słów. Przeszedłeś sam siebie.~- Tak i mnie się
216 57 | podniósł oczy w górę:~- Choćbym sam miał potem umrzeć. Wtem
217 57 | Ursusowi sznur, a reszty on sam dokona.~- Na Herkulesa! -
218 57 | ludźmi Petroniusza. Zresztą sam pójdę z tobą.~I kazał podać
219 57 | napój usypiający, który sam urządzi z przyniesionych
220 57 | Winicjusz. - Ja muszę tam być. Sam ją wyjmę z trumny.~- Gdy
221 57 | ramionami i mówić jakby sam do siebie:~- Na Polluksa!
222 58 | występował Eurycjusz, ten sam starzec, który w swoim czasie
223 58 | umrzeć taką śmiercią, jaką sam umarł. Może część win waszych
224 58 | widzę otwartą i otchłań... Sam nie wiem, jako zdam sprawę
225 58 | wyraz spokoju i słodyczy. Sam rozciągnął ręce wzdłuż ramion
226 58 | ukazując go palcami, a w końcu sam cezar zwrócił na niego uwagę
227 59 | ostatnim przedstawieniu sam zląkł się słów Kryspa i
228 59 | zdziwieniem Westynus. - Tyś sam to mówił i wydawałeś ich
229 60 | widowisko i Winicjusz prędzej sam zginie, niż zdoła ją wydobyć.~
230 60 | czym jakby odpowiadając sam sobie, ozwał się:~- Tak!...
231 60 | odrzekła Ligia - Chrystus sam wołał. do ojca: "Oddal ode
232 60 | jednak go spełnił. Chrystus sam umarł na krzyżu, a teraz
233 62 | przerażeniem pragnął się zabawić, sam powodował końmi i jadąc
234 62 | cezar zemdlał, drudzy, że sam wyznał, iż kazał podpalić
235 62 | się, albowiem wymagał tego sam Chilo przewidując, że po
236 63 | mówił Eprius Marcellus. - Sam ich wydawał w ręce Tygellina;
237 63 | przywlokło Chilona, albowiem sam, mając pokruszone kości
238 64 | przyszłość uniknąć klęski ognia. Sam cezar bywał na posiedzeniach
239 64 | ocalenia jej od śmierci i sam, oderwany na wpół od życia,
240 64 | zupełną pewnością, że i sam umrze razem z nią. Mniemał,
241 64 | prostaków, do których i sam należał, i że w chwale wiekuistej
242 65 | Pojutrze - powtórzył, zostawszy sam, Petroniusz. - Nie ma zatem
243 65 | być więziona, a po wtóre sam zezwoliłeś Winicjuszowi
244 65 | więzieniu z woli cezara, sam zaś rzekłeś, Petroniuszu,
245 66 | głębin duszy. Petroniusz, sam nie wiedząc dokładnie, co
246 66 | nie pyta bez przyczyny. Sam on żył już od niejakiego
247 66 | czasu jakby tylko półżyciem, sam pogrążył się w śmierci i
248 66 | półbogiem godnym czci i posągów. Sam cezar wstał także. Oni z
249 68 | Winicjusza jego szczęściu, sam zaś poszedł wybadać Teoklesa
250 69 | reszty swych wyznawców, zanim sam przyjdzie na sąd straszliwy.
251 69 | rozumieli już, że gdy Chrystus sam poddał się męce i śmierci,
252 69 | słyszał od Westynusa, iż sam cezar wydał rozkaz, by w
253 69 | że nie opuści Rzymu, i sam wahał się, co uczynić, gdyż
254 69 | wydawało mu się, iż jeśli sam opuści Rzym, wierni pójdą
255 69 | tego może dokonać tylko sam Chrystus.~Wszystkie te myśli
256 71 | Urbi et orbi!~ ~A w ten sam cudny wieczór inny oddział
257 73 | Chrystusa. Dobrze! Niech ci sam wówczas powie, czyby mnie
258 74 | arbitra elegancji.~On zaś sam pisał w godzinach popołudniowych
259 74 | ciężył nikomu i zdawał się sam przez się wykwitać. Wesołość
260 74 | drudzy mówili, że nawet sam Jowisz nie uczcił nigdy
261 Epi| tak płynąć już musi życie. Sam cezar, któremu bunt otwierał
262 Epi| mistrzów, których pokonał. Nero sam był upojony i pytał ze wzruszeniem
263 Epi| rozkazy, których ni Helius, ni sam Tygellin nie śmieli wykonać.
|